Jabłko Cukrowe

2024 Autor: Gavin MacAdam | [email protected]. Ostatnio zmodyfikowany: 2023-12-16 13:44

Jabłko cukrowe (łac. Annona squamosa) - drzewo owocowe, zwane także annona łuskowatym.

Historia

Niestety ludzkość nie ma dokładnych informacji na temat wyglądu łuskowatej annony. Pozostaje tylko założyć, że ojczyzną tego osobliwego owocu jest Ameryka Południowa.

Pod koniec XVI wieku Portugalczycy przywieźli jabłko z cukrem do Indii. W tym czasie kultura ta była już bardzo aktywnie kultywowana w Indonezji i zaczęła się dalej rozprzestrzeniać - na Wyspy Hawajskie, do Egiptu, na niziny palestyńskie, a także do tropikalnej Afryki, Australii, Polinezji i południowych Chin.

Obecnie annona łuszcząca się zyskała niespotykaną popularność w Brazylii – można ją tam spotkać niemal na każdym rogu.

Opis

Jabłko cukrowe to drzewo osiągające od trzech do sześciu metrów wysokości, obdarzone dwurzędowymi liśćmi, które po potarciu wydzielają dość silny aromat. Zwykle rosną na długość od pięciu do piętnastu centymetrów, a na szerokość od dwóch do pięciu centymetrów.

Pachnące kwiaty annony łuskowatej, znajdujące się wzdłuż gałęzi, wyróżniają się podłużnym kształtem, osiągają długość od 2,5 do 3,8 cm i mają parę płatków wewnętrznych i zewnętrznych.

Średnia długość zaokrąglonych (choć czasami mogą być stożkowe lub podłużne) złożonych owoców annony łuszczącej się wynosi około dziesięciu centymetrów. Wyboista skórka owocu składa się z kilku wystających segmentów i wyróżnia się kolorem szaro-zielonym, niebieskawo-zielonkawym lub jasnozielonym. A włóknisto-kremowy białawy miąższ wewnątrz każdego owocu jest zawsze bardzo słodki, soczysty i pachnący. Ponadto wewnątrz owocu można znaleźć od dwóch do sześciu tuzinów błyszczących czarnych nasion. Jeśli chodzi o średnią masę owoców, to zwykle wynosi ona 300 - 350 g. Z reguły zbiory jabłek cukrowych rozpoczynają się w czerwcu, a kończą we wrześniu.

Gdzie rośnie

Jabłko cukrowe jest aktywnie uprawiane w Ameryce Środkowej i Południowej, a także w Polinezji, Australii, Afryce, południowych Chinach, Indonezji, Indiach, na Filipinach i na Antylach.

Podanie

Zjada się miąższ dojrzałych owoców. Bezpośrednio przed ich użyciem należy otworzyć szorstką skórkę owocu, po czym miąższ dzieli się na segmenty i zjada, jednocześnie wypluwając nasiona. Dość często z soczystej miąższu jabłek cukrowych przygotowuje się napoje bezalkoholowe i szeroką gamę deserów.

Jąderka łuskowatych nasion annony zawierają od 14 do 49% nieschnącego oleju, który można bezpiecznie wykorzystać w produkcji mydła jako alternatywę dla masła orzechowego. A po odpowiedniej obróbce alkaliami olej ten może być również używany do celów spożywczych.

Z liści tej rośliny uzyskuje się niezwykle wysokiej jakości olejek eteryczny, wzbogacony seskwiterpenami i terpenami.

Nie ostatnią rolę w tradycyjnej medycynie odgrywa jabłko cukrowe. Wywar z jej liści jest doskonałym środkiem przeciwgorączkowym i tonizującym. A niedojrzałe owoce o właściwościach ściągających, a także wywar z korzeni lub kory, są szeroko stosowane w czerwonce. Niedojrzałe owoce są używane w Salwadorze na biegunkę, a miąższ dojrzałych owoców w Indiach jest stosowany na nowotwory. A Meksykanie wkładają łuskowate liście Annony do gniazd kur niosek i pocierają nimi podłogi - ich dość silny aromat jest w stanie doskonale odstraszyć wszy.

Zaszkodzić

Nasiona łuskowatej annony, które mają dość ostry smak, są trujące - zatrucie nimi może prowadzić do najbardziej nieprzewidywalnych konsekwencji. A jeśli sok tej rośliny dostanie się do oczu, osoba może oślepnąć.