Jabłko Malajskie

2024 Autor: Gavin MacAdam | [email protected]. Ostatnio zmodyfikowany: 2023-12-16 13:44

Jabłko malajskie (łac. Syzygium malaccense) - roślina owocowa należąca do rodziny Myrtle i często nazywana yambozą.

Opis

Jabłko malajskie to wolno rosnące, wiecznie zielone drzewo owocowe o wspaniałych piramidalnych koronach. Zazwyczaj dojrzałe drzewa osiągają wysokość od dwunastu do osiemnastu metrów. Skórzaste, ciemnozielone liście jabłka malajskiego są eliptyczno-lancetowate. Są błyszczące u góry i jasnozielone poniżej. Ponadto wszystkie młode liście mogą pochwalić się przyjemnym czerwonawym kolorem. Szerokość liści waha się od dziewięciu do dwudziestu centymetrów, a długość od piętnastu do czterdziestu pięciu centymetrów.

Jeśli chodzi o kwiaty jabłka malajskiego, mogą mieć różne odcienie: białawe, żółtawe, ciemnoczerwone lub różowo-fioletowe. Ich średnica najczęściej waha się od pięciu do siedmiu i pół centymetra i wszystkie składają się w dziwaczne skupiska, umieszczone albo na dojrzałych gałęziach, albo na wierzchołkach pni. Kwiaty te mają między innymi przyjemny, subtelny zapach.

Dzwonkowate lub podłużne owoce malajskiego jabłka rosną od pięciu do dziesięciu centymetrów długości i od dwóch i pół do siedmiu i pół centymetra szerokości. Nawiasem mówiąc, kształtem przypominają nieco znane gruszki. Od góry każdy owoc pokryty jest woskową skórką, która może być ciemnoczerwona lub różowoczerwona lub prawie biała, z drobnymi czerwonawymi lub różowawymi paskami. Miąższ jabłka malajskiego jest chrupiący i bardzo soczysty. Jest zabarwiony na biało i ma zaskakująco słodki, czarujący zapach. Prawie zawsze w środku owocu można znaleźć jedno lub dwa duże brązowe nasiona, ale od czasu do czasu pojawiają się też owoce bez pestek.

Gdzie rośnie

Malezja jest uważana za ojczyznę malajskiego jabłka, ale kultura ta była uprawiana od czasów starożytnych na wielu wyspach Pacyfiku, a także na terytorium Indii i niektórych innych stanów Azji Południowo-Wschodniej. W XVI wieku przedsiębiorczy Portugalczycy przywieźli jabłko malajskie do odległej Afryki Wschodniej, a już w 1793 roku pojawiło się na Jamajce, skąd następnie zaczęło aktywnie rozprzestrzeniać się do krajów Ameryki Południowej, Środkowej i Północnej.

Podanie

Owoce tej ciekawej kultury można spożywać na świeżo - są bardzo smaczne i zdrowe. A ludy lokalne często duszą je z goździkami lub innymi bardzo różnorodnymi przyprawami. Wykorzystywane są również niedojrzałe owoce: tworzą doskonałe marynaty i najdelikatniejszą galaretkę. W wielu krajach (w Portoryko itp.) z malajskich jabłek wytwarza się również doskonałe wina czerwone lub białe. A Indonezyjczycy aktywnie dodają kwiaty tej kultury do sałatek lub z przyjemnością gotują je w specjalnym syropie.

Ten owoc szczyci się bogactwem substancji przydatnych dla ludzkiego organizmu. Jest aktywnie stosowany w leczeniu wielu różnych chorób układu oddechowego, obniżaniu poziomu cholesterolu i normalizacji ciśnienia krwi.

Wywar z korzeni niezwykłej rośliny jest doskonałym środkiem moczopędnym, a wywar z jej kory jest szeroko stosowany na niestrawność i biegunkę. Ponadto wywar z korzeni ma również wyraźne działanie moczopędne, co czyni go niezbędnym pomocnikiem w leczeniu dolegliwości infekcyjnych układu moczowo-płciowego, a także chorób układu sercowo-naczyniowego i nerek. A świeżo wyciśnięty sok owocowy jest aktywnie wykorzystywany zewnętrznie, ponieważ pomaga pozbyć się wielu dolegliwości skórnych.

Owoce te są szczególnie cenione jako lek w Brazylii - w tym słonecznym kraju powstają z nich wysoce skuteczne leki na cukrzycę, bóle głowy, kaszel, nieżyt płuc, zaparcia itp.

A w niektórych stanach jabłko malajskie jest uważane za roślinę kultową - jego kwiaty są integralną częścią rytuałów składania ofiar bogom, a bożki są wyrzeźbione z jego drewna.

Przeciwwskazania

Jedząc jabłko malajskie, nie zaszkodzi skupić się na indywidualnej nietolerancji, ponieważ niektóre zawarte w nim substancje mogą prowadzić do alergii.