2024 Autor: Gavin MacAdam | [email protected]. Ostatnio zmodyfikowany: 2023-12-16 13:44
Cortusa (łac. Cortusa) - mały rodzaj należący do rodziny Primroses (łac. Primulaceae). Zawiera tylko cztery rodzaje, z których każdy zasługuje na uwagę zarówno ogrodników, jak i osób wybierających medycynę alternatywną. W naturze przedstawiciele rodzaju znajdują się w górzystych regionach krajów europejskich, najczęściej na południu i wschodzie. Rośliny można często łapać w Alpach i Chinach.
Charakterystyka kultury
Kortuza jest reprezentowana przez wieloletnie rośliny zielne o niewielkiej wysokości, z reguły do 20 cm, chociaż szypułki wznoszą się znacznie wyżej. W procesie wzrostu tworzą niezbyt gęste kępy, o jasnozielonych liściach w kształcie serca, wyposażonych w postrzępione krawędzie, a także kwiaty w kształcie dzwonu zebrane w szczytowe kwiatostany baldaszkowate. Kwiaty z kolei mają delikatny różowy, biały lub fioletowy kolor, spotyka się też okazy o żółtych kwiatach.
Należy zauważyć, że niektórzy naukowcy nie dzielą rodzaju na cztery typy, ale wyróżniają tylko jeden -
cortusa Mattioli (łac. Cortusa matthioli) lub, jak to się nazywa, zarzhitsa. Gatunek ten jest reprezentowany przez rośliny o krótkich kłączach tworzące rozety owłosionych liści i bogate fioletowe kwiaty, które, nawiasem mówiąc, powstają kilka razy w sezonie. Podobnie jest z owocami. W naturze gatunek ten jest chroniony, ale można go znaleźć w obfitości w ogrodach rosyjskich i europejskich, ponieważ jest nie tylko bardzo dekoracyjny, ale ma również właściwości lecznicze.
Nie sposób nie zauważyć jeszcze jednego przedstawiciela rodzaju -
Sztruks syberyjski (inaczej kora jakucka) … Ta roślina lecznicza zyskała popularność wśród osób lubiących tradycyjną medycynę. W naturze można go znaleźć na terenach skalistych, skałach i brzegach strumieni na Syberii i Dalekim Wschodzie. Zewnętrznie roślina wygląda niepozornie, charakteryzuje się zaokrąglonymi, owłosionymi liśćmi o szaro-zielonym kolorze, najdelikatniejszymi strzałkami kwiatowymi i średniej wielkości czerwonawo-fioletowymi kwiatami zebranymi w parasole. Ale mimo to gatunek ten jest nadal kochany przez ogrodników i hodowców kwiatów w kraju, ponieważ ozdobi zacienione obszary ogrodu, w których większość kultur kwiatowych nie dogaduje się.
Rosnące funkcje
Wszyscy przedstawiciele rodzaju Kortuza należą do kategorii roślin bezpretensjonalnych. Przyjmują zacienione obszary o wilgotnej glebie (z umiarem). Kultura nie toleruje wspólnoty na glebach suchych, podmokłych, silnie kwaśnych, zasolonych i ciężkich gliniastych. W przypadku tych ostatnich uprawa jest możliwa tylko po ułożeniu dobrego drenażu, w przeciwnym razie rośliny nie przeżyją nawet kwitnienia. Słońce nie jest jego przyjacielem, ale podlegają regularnemu i obfitemu podlewaniu, dobrze się dogadują, z wyjątkiem tego, że kwiaty są mniej jasne.
Nie jest wymagana szczególna opieka nad korą. Wymagane są standardowe procedury - podlewanie, pielenie, rozluźnienie. Kortuza jest odporna na zimę, ale gdy spodziewasz się ostrej, bezśnieżnej zimy, przykryj zasłony grubą warstwą opadłych liści. Ponadto kultura wymaga terminowego przeszczepu i przerzedzania, z zachowaniem optymalnej odległości między roślinami, równej 20-25 cm.
Stosowanie
Jak już wspomniano, możliwe jest wykorzystanie kory w ogrodnictwie i medycynie ludowej. Możesz sadzić rośliny w skalistym ogrodzie lub wzdłuż zacienionego brzegu sztucznego lub naturalnego zbiornika. W medycynie zastosowanie jest szersze. Kłącza i liście kory zawierają szereg składników odżywczych potrzebnych organizmowi do utrzymania funkcji wielu ważnych narządów i układów, a także do leczenia niektórych chorób. Tak więc syberyjska cortusa służy do eliminowania stanów zapalnych powłok i szybkiego gojenia otwartych ran, jako środek moczopędny i żółciopędny, a także do leczenia chorób górnych dróg oddechowych, w tym zapalenia oskrzeli.
