Anacyclus Clavate

2024 Autor: Gavin MacAdam | [email protected]. Ostatnio zmodyfikowany: 2023-12-16 13:44

Anacyclus clavatus - jasny przedstawiciel małego rodzaju Anacyclus. Inna nazwa to ślina małżowata. Otrzymał drugie imię ze względu na zdolność wywoływania obfitego ślinienia. Nawet tak pozornie nieprzyjemne zjawisko jest cenne w medycynie, jednak tylko w medycynie ludowej. Za ojczyznę rośliny uważa się Europę. W naturze gatunek występuje w krajach europejskich, Syrii, Libanie, Tunezji, a nawet Turcji. Typowe siedliska to podmokłe łąki, obszary przybrzeżne i lekkie obszary leśne.

Charakterystyka kultury

Anacyclus clavate jest reprezentowany przez jednoroczne rośliny zielne, osiągające wysokość 50-60 cm, charakteryzujące się licznymi, prostymi lub rozgałęzionymi pędami o ciemnozielonym kolorze, tworzącymi w procesie wzrostu bujne zaokrąglone krzewy. Należy zauważyć, że łodygi mogą być wyprostowane lub pełzające. Te z kolei wieńczą opadające pierzasto rozcięte liście, podzielone na kilka segmentów.

Kwiatostany są reprezentowane przez pojedyncze kosze, bardzo podobne do zwykłego rumianku ogrodowego. Średnica nie przekracza 4-5 cm, ale na jednym krzaku z reguły powstaje ogromna liczba - 30-40 sztuk. Kwiatostany siedzą na owłosionych i wydłużonych szypułkach, maczugowce, co w rzeczywistości wynika z nazwy rośliny. Kwiaty języczkowe są ułożone w jednym rzędzie, mają kremowobiały kolor. Kwiaty środkowe, rurkowate, bardzo małe, koloru żółtego.

Kwitnienie omawianej kultury jest długotrwałe, rozpoczyna się w drugiej - trzeciej dekadzie lipca i kończy we wrześniu - październiku, co jest uzależnione od warunków klimatycznych uprawy. Owoce tworzą się w miarę kwitnienia kwiatostanów. W związku z tym, aby przedłużyć dekoracyjne właściwości rośliny, konieczne jest systematyczne usuwanie zwiędłych kwiatów, wtedy roślina nabierze siły i nadal będzie zachwycać obfitością kwiatostanów i aktywnym wzrostem.

Stosowanie

W ogrodzie clavate anacyclus służy do ozdabiania ogrodów skalnych i zboczy. Również kultura świetnie wygląda w skalniakach i zjeżdżalniach alpejskich. Niektórzy ogrodnicy i kwiaciarnie z powodzeniem uprawiają dany gatunek w pojemnikach i pojemnikach ogrodowych, często w wiszących koszach. W medycynie anacyclus clavate jest stosowany rzadziej niż jego kongener - pyrethrum anacyclus (lub lek na ślinę), jednak ma też silne właściwości przeciwbólowe, ponieważ ma podobny skład chemiczny.

Uprawa anacyclus clavate

Zaleca się sadzenie anacyclus clavate na obszarach wystawionych na działanie słońca i chronionych przed zimnymi, szklistymi wiatrami. W cieniu i na nizinach kultura czuje się ułomna, słabo kwitnie, rozwija się powoli i często staje się celem chorób. Gleba z kolei jest pożądana przepuszczalna, piaszczysta, umiarkowanie wilgotna. Anacyclus clavate nie toleruje wspólnoty z podmokłą glebą. Zachęca się do wtrącania gruzu do gleby, dzięki czemu możliwe jest dostosowanie sztucznie stworzonych warunków do naturalnych.

Anacyclus clavate rozmnaża się metodą nasienną, ale w przeciwieństwie do najbliższych odpowiedników wieloletnich, wysiewa się je nie na otwartym terenie, ale w skrzynkach na sadzonki. Siew przeprowadza się w trzeciej dekadzie marca - pierwszej dekadzie kwietnia. W optymalnych warunkach temperatury i wilgotności sadzonki pojawiają się razem w ciągu tygodnia. Później sadzonki przesadza się na stałe miejsce, pozostawiając odległość między roślinami równą 40-50 cm. Nie można zbyt często sadzić rośliny, ponieważ w procesie silnie rośnie, co może wpływać na aktywność wzrostu i właściwości dekoracyjne.