Anacyclus Pyretrum

2024 Autor: Gavin MacAdam | [email protected]. Ostatnio zmodyfikowany: 2023-12-16 13:44

Anacyclus pyretrum - wspólny przedstawiciel rodzaju Anacyclus z rodziny Asteraceae. Jest to wieloletnia roślina zielna, zewnętrznie przypomina rumianek polny. Często kultura nazywana jest śliną apteczną, anacyklusem leczniczym, anacyklusem skompresowanym, rumiankiem niemieckim i hiszpańskim. W naturze gatunek ten występuje tylko na Morzu Śródziemnym, rzadziej w Federacji Rosyjskiej. Obecnie jest aktywnie uprawiany w krajach Europy i Indii.

Charakterystyka kultury

Anacyclus pyretrum jest reprezentowany przez rośliny wieloletnie o wysokości nieprzekraczającej 40-50 cm, mające proste lub wznoszące się rozgałęzione pędy, obdarzone rzadkim pokwitaniem z krótkimi włoskami. Liście z kolei są podwójnie pierzasto rozcięte, liniowe, zaostrzone na końcach i nie przekraczają 1 cm długości.

Kwiaty są rurkowate i języczkowate, jak wszyscy członkowie rodziny Compositae. Zbiera się je w małych koszyczkach, które tworzą się na krótkich, pogrubionych szypułkach, owłosionych na całej powierzchni. Kwiaty trzciny eliptyczne, z zewnątrz białe, z tyłu czerwonawe; kwiaty rurkowe są cytrynowe lub żółte.

Owoce reprezentowane są przez płaskie, odwrotnie jajowate niełupki o długości nieprzekraczającej 0,3 cm, a kwitnienie anacyclus pyretrum obserwuje się w połowie i późnym latem. Bliżej jesieni powstają również owoce, w których dojrzewa duża ilość małych nasion, nadających się do zbierania, siewu i pozyskiwania nowych okazów wspaniałej i atrakcyjnej rośliny, która może ozdobić każdy ogród, zwłaszcza jeśli jest wykonany w stylu rustykalnym.

Stosowanie

W ogrodnictwie rzadko stosuje się anacyclus pyretrum, chociaż kultura może pochwalić się wysokimi właściwościami dekoracyjnymi. Pomimo małych kwiatów nasyconych kolorem, cieszy je obficie, oczywiście, jeśli klimat jest sprzyjający, a roślina jest pod opieką. Kultura szczególnie dobrze wygląda w kompozycjach grupowych w ogrodach skalnych i ogrodach kwiatowych, w tym na wzgórzu alpejskim. Jest wdzięcznie umiejscowiony między niezbyt dużymi kamieniami o białym kolorze, a często w połowie nakłada się na nie z łodygami i łączy się ze sobą.

Anacyclus pyretrum jest najaktywniej stosowany w medycynie ludowej. Nawiasem mówiąc, nie bez powodu nazywa się ją śliną, taka nazwa dokładnie opisuje jej właściwości. W Indiach kultura ta jest wykorzystywana do formułowania fitopreparatu przeznaczonego do walki z zaburzeniami erekcji. Ponadto słynie z właściwości androgennych i tonizujących, dlatego jest bardzo popularny wśród miejscowej ludności. Nie tak dawno na półkach sklepów w Rosji pojawił się fitopreparat, ale do tej pory nie zyskał uznania krajowego.

Tradycyjni uzdrowiciele polecają anacycus pyretrum, a raczej jego korzenie, na ból zęba oraz jako środek znieczulający w połączeniu z alkoholem na bolesne odczucia w jamie ustnej. Niestety, skład chemiczny rośliny nie został wystarczająco zbadany i nadal trwają spory między naukowcami o to, który składnik daje roślinie działanie przeciwbólowe. Wiadomo tylko jedno: w połączeniu z alkoholem daje najbardziej wyraźny efekt.

Również korzenie anacyclus pyrethrum polecane są w kompleksowym leczeniu nerwobólów, reumatyzmu i zaburzeń żołądkowo-jelitowych. W tym przypadku korzeń nie jest nalegany alkoholem, dodaje się tylko wrzącą wodę (na 2 łyżki korzeni - 200 ml wrzącej wody) i trzyma przez około pół godziny, po czym przyjmuje się go doustnie przed posiłkami, 50 ml. Ważne jest, aby pamiętać, że anacyclus feverfew ma przeciwwskazania, dlatego przed rozpoczęciem stosowania należy skonsultować się ze specjalistą.