Wspólna Parifolia

2024 Autor: Gavin MacAdam | [email protected]. Ostatnio zmodyfikowany: 2023-12-16 13:44

Wspólna parifolia jest zawarty w liczbie roślin z rodziny parifolia, po łacinie nazwa tej rośliny będzie brzmiała następująco: Zygophyllum fabago L. Jeśli chodzi o samą nazwę rodziny parifolia, po łacinie będzie ona brzmiała: Zygophyllaceae R. Fr.

Opis pospolitych parifolia

Zwykły zielony liść to wieloletnie zioło, które jest rozgałęzione i będzie obdarzone rozłożystymi gałęziami. Z kolei wysokość takich gałęzi będzie się wahać od trzydziestu do osiemdziesięciu centymetrów. Liście tej rośliny są sparowane i przeciwnie, a na górze zostaną obdarzone małym procesem. Liście tej rośliny są tylko dwa, będą miały nierówny, mięsisty i podłużno-jajowaty kształt. Przylistki pospolitej parifolia są koloru zielonego, opadają, a ich długość wynosi od czterech do dziesięciu milimetrów. Kwiaty tej rośliny są pomalowane na białawe odcienie i wyposażone w pomarańczowe płatki. Jest tylko kilka działek, będą opadać, korona pospolitego liścia jest pomalowana na biało i wyposażona w pomarańczowy środek. Długość płatków tej rośliny będzie prawie równa działkom, które są odwrotnie jajowate, a ich długość wynosi od pięciu do ośmiu milimetrów. Pręcików tej rośliny jest tylko dziesięć i są one zabarwione na pomarańczowo. Owocem pospolitego liścia jest pięciościenne, polispermalne, opadające i cylindryczne pudełko, którego długość będzie wynosić około dwóch do czterech milimetrów. Nasiona tej rośliny są żółtawo-szare i spłaszczone.

Kwitnienie pospolitego zielonego liścia następuje w pierwszej połowie sezonu letniego. W warunkach naturalnych roślina ta występuje na terenie Azji Środkowej, Mołdawii, Krymu, a także w następujących regionach europejskiej części Rosji: regiony Niżne-Don, Priczernomorsk i Niżnie-Wołżski. Do wzrostu roślina ta preferuje brzegi zbiorników wodnych, pagórkowaty piasek, słone bagna, zatkane gleby gliniaste, nieużytki i oazy.

Opis właściwości leczniczych pospolitego zielonego liścia

Liść pospolity posiada bardzo cenne właściwości lecznicze, natomiast do celów leczniczych zaleca się stosowanie korzeni, pąków i trawy tej rośliny. Trawa zawiera liście, łodygi i kwiaty. Korzenie należy zbierać jesienią i wiosną, a pąki w maju.

Obecność tak cennych właściwości leczniczych należy tłumaczyć zawartością alkaloidów harmanowych w składzie tej rośliny, a korzenie zawierają węglowodany, alkaloidy harmanowe, saponiny triterpenowe i garbniki. Kłącze pospolitego zielonego liścia zawiera alkaloid zygofabaginę, a trawa zawiera również saponiny, katechiny, triterpenoidy i flawonoidy.

Parifolia pospolita posiada bardzo cenne działanie przeciwzapalne, gojące rany, antyseptyczne i przeciwrobacze. Jeśli chodzi o tradycyjną medycynę, tutaj ta roślina jest również dość rozpowszechniona. W medycynie tradycyjnej zaleca się stosowanie chwastów pospolitych przy reumatyzmie, różnych chorobach skóry i schorzeniach pęcherza moczowego, a także jako środek przeczyszczający, przeciwkiłowy i przeciwrobaczy.

Wywar przygotowany na bazie korzeni tej rośliny należy stosować do karbunkulów, a maść na tłuszczu jagnięcym stosuje się jako środek do gojenia ran. Liście są stosowane jako środek gojący rany, przeciwrobaczy i detoksykujący.