Uprawiamy Jarzębinę Czerwoną Na Wsi

2024 Autor: Gavin MacAdam | [email protected]. Ostatnio zmodyfikowany: 2023-12-16 13:44

Drzewo jarzębiny będzie ozdobą letniego domku przez cały rok. Wiosną, z delikatnym zielonym ulistnieniem i gęstymi śnieżnobiałymi kwiatostanami, w sierpniu-wrześniu do zielonych liści dołączą żywe grona pomarańczowo-czerwonych jagód, które można nie tylko podziwiać, ale także aktywnie przechowywać na przyszłość używać, dodawać do marynat i marynat, aby chronić półfabrykaty przed chorobotwórczymi drobnoustrojami, posypać warzywa liśćmi w celu efektywnego przechowywania. Nawet zimą, kiedy twój letni domek będzie samotnie czekał na twój wiosenny powrót, jasne gromady nakarmią ptaki, które swoim głosem przerywają ciszę kraju

Charakterystyka kultury

Jasnoszaro-zielonkawa kora chroni pień jarzębiny przed wpływami zewnętrznymi. W sprzyjających warunkach wysokość drzewa sięga 10 metrów. Gałęzie drzewa pokryte są ażurowymi liśćmi o postrzępionej krawędzi, które przytrzymują ogonki na cienkie, wdzięczne gałązki, umieszczone parami po obu stronach.

W maju-czerwcu drzewo zostanie pokryte śnieżnobiałymi wielokwiatowymi kwiatostanami, których średnica sięga 10 centymetrów, przy średnicy jednej białej korony 1,5 centymetra.

Kuliste pomarańczowo-czerwone owoce, osiągające z należytą starannością średnicę 1,5 centymetra, ozdobią drzewo w sierpniu-wrześniu. Bardzo mocno trzymają się gałęzi i mogą zwisać aż do wiosny, jeśli nie zostaną dziobane przez ptaki wdzięczne za jedzenie zimą.

Kontur pasma czerwonej jarzębiny

Rowan rośnie wszędzie zarówno w europejskiej części kraju, jak i na ziemiach syberyjskich. Służy do ozdabiania dziedzińców, parków i ulic miejskich, posadzonych wzdłuż autostrad i linii kolejowych oraz ozdabiania domków letniskowych. Dzika jarzębina występuje w lasach mieszanych, gdzie rośnie w wąwozach i na obrzeżach lasu. Uwielbia przebywać nad brzegami rzek i innych zbiorników wodnych.

Popularne odmiany jarzębiny uprawnej

W XX wieku jarzębinę zaczęto uprawiać jako roślinę spożywczą. Wyhodowano wiele odmian, z których najpopularniejsze są:

** Szkarłatny duży. Sama nazwa sugeruje, że jagody jarzębiny są duże i mają czerwono-szkarłatny kolor. Cierpki smak jagód pozbawiony jest goryczy, jaką mają jagody dzikiej jarzębiny.

** Koralik. Zimotrwałe, odporne na szkodniki i choroby niskie drzewo daje rubinowoczerwone owoce, które w kolorze i smaku przypominają żurawinę.

** Wed. Jarzębina niska, jeszcze bardziej odporna na mróz, daje owoce pomarańczowo-różowe.

** Granat. Hybryda głogu i jarzębiny z dużymi słodko-kwaśnymi jagodami, pozbawiona goryczki. Odporny na zimę. Wysoko wydajna.

** Przepiękny. Rowan nie jest z niczym skrzyżowany. Udało się wydobyć hybrydę gruszki i jarzębiny. Jarzębina odziedziczyła podłużny kształt jagód z gruszki i cierpki smak z jarzębiny.

** Rubinowy. Na karłowatych drzewach, do dwóch metrów wysokości, z rozłożystymi włosami zielonej korony, gronami słodkich i kwaśnych jagód, przyjemnych w smaku, wyróżniają się ciemnymi rubinami.

** Sorbinka. Wysokoplenne drzewo średniej wysokości. Duże żółto-czerwone jagody sorbinki przyjemnie orzeźwiają.

Warunki uprawy

Jarzębina czerwona może być rozmnażana przez nasiona, szczepy, sadzonki. Rozmnażanie przez nasiona to bardzo kłopotliwy i nie zawsze satysfakcjonujący biznes, rozmnażanie przez szczepienie wymaga pewnej wiedzy i umiejętności, a rozmnażanie przez sadzonki jest dostępne dla każdego, co często się zdarza.

Sadzenie w ziemi można prowadzić zarówno jesienią, jak i wiosną. Za kilka tygodni przygotowuje się dół do sadzenia, aby zagęścić górną warstwę ziemi z dodaną próchnicą, kompostem, superfosfatem i popiołem drzewnym. W przypadku dołu o głębokości 50 cm i średnicy 80 na 100 cm wymagane są wiadra z dwoma kompostem lub humusem, superfosfatem 200 gramów i popiołem drzewnym 500 gramów.

Kołnierz korzeniowy sadzonki jest zakopany o 4-5 cm, posadzone drzewo jest obficie podlewane, a krąg pnia jest ściółkowany.

Pielęgnacja jarzębiny nie jest trudna. Chwasty zwyczajowe dla ogrodnika, spulchniające glebę, podlewane w porze suchej. Aby nadać drzewu pożądany kształt, wymagane jest przycinanie, które jest bardziej skuteczne wczesną wiosną, zanim pąki się obudzą.

Szkodniki i choroby

Mając taką broń przeciwko patogenom jak kwas sorbowy, jarzębina z łatwością odpiera ich ataki. A jednak niektóre szkodniki mogą zaburzyć jej zdrowie.

Są to bobry i ich larwy gąsienic, kleszcze, korniki, ale najgroźniejszym wrogiem jest ćma jarzębina. Ten mały motyl o rozpiętości skrzydeł 13 mm jest zaciekłym wrogiem jarzębiny i jabłoni. Jeśli jarzębina nie ma owoców, ćma zamienia swoją energię na owoce jabłoni, nadając jabłkom wygląd nierynkowy i gorzki smak.

Gąsienice ćmy jarzębiny opuszczają swoje odżywcze schronienia pod koniec sierpnia i natychmiast pozostają pod drzewem na zimę. Dlatego jesienne kopanie kręgów przy pniach jest dla nich śmiertelne. Skutecznym środkiem ochrony jest wypalanie liści opadłych jesienią, a także opryskiwanie drzew na przełomie czerwca i lipca, kiedy masowo pojawiają się gąsienice, wywarami ziołowymi, np. z piołunu, łopianu czy liści pomidora.