2024 Autor: Gavin MacAdam | [email protected]. Ostatnio zmodyfikowany: 2023-12-16 13:44
Bunhozia srebrzysta (łac. Bunchosia argentea) - niskie drzewo owocowe z rodziny Malpighian, która jest najbliższym krewnym drzewa owocowego Nanse i jest spokrewniona z wiśnią Barbados.
Opis
Bunhozia srebrzysta to dość zwarte drzewo, którego wysokość prawie nigdy nie przekracza dziesięciu metrów. Pomimo tego, że drzewo to jest wiecznie zielone, wraz z nadejściem mrozu może łatwo zrzucić liście, a gdy tylko zrobi się cieplej, liście z pewnością odrosną. Na odwrotnej stronie liści widać mocno dociśnięte do blaszek włosków, które pozwalają na całkowite ukrycie naskórka – dlatego ten rodzaj bunhozii został nazwany srebrzystymi. Ta kultura kwitnie niesamowicie spektakularnymi kwiatami o jasnożółtym kolorze.
Drzewa, które osiągnęły wiek dwóch lub trzech lat, zwykle zaczynają przynosić owoce. A od trzeciego lub czwartego roku życia potrafią zachwycać się żniwami nawet trzy razy w roku. Owoce srebrzystej bunhozii tworzą dziwaczne grona i charakteryzują się eliptycznym kształtem. Długość każdego owocu jest stosunkowo krótka, zwykle w granicach od trzech do czterech centymetrów. Jeśli chodzi o kolor owocu, może być żółty, pomarańczowy lub jaskrawoczerwony. Miąższ zawarty w każdym owocu i otaczający dość dużą kość jest bardzo lepki, gęsty i pyszny, a jego konsystencja jest nieco podobna do konsystencji miąższu figowego. To prawda, niektórzy twierdzą, że smak srebrzystych owoców bunhozia jest bardzo podobny do smaku surowych słodkich ziemniaków.
A owoce tej niesamowitej rośliny mają wyraźny aromat masła orzechowego - dlatego czasami nazywa się je „drzewem masła orzechowego”.
Gdzie rośnie
Po raz pierwszy srebrna bunhozia została odkryta w Ameryce Środkowej i Południowej, gdzie z powodzeniem rośnie do dziś. Ponadto uprawa ta jest uprawiana na południu Florydy i Kolumbii, a także na malowniczych wyspach Karaibów iw odległej Wenezueli.
Podanie
Owoce srebrzystej bunhozii można jeść na świeżo lub można z nich zrobić wspaniały dżem. Ponadto robią świetne galaretki, konfitury i dżemy, a także można je puszkować i dodawać do koktajli mlecznych. A oleista konsystencja pachnącego miąższu tego niezwykłego owocu pozwala z łatwością rozsmarować go na kromkach chleba.
Roślina ta może się również pochwalić niezwykłym efektem dekoracyjnym – wszystko to za sprawą wspaniałych, efektownych kwiatów. Tak cenna jakość pozwala na wykorzystanie srebrzystych buhoziów do kształtowania ogrodów i parków. A w niektórych krajach jest uprawiana z wielką przyjemnością jako roślina doniczkowa.
Przeciwwskazania
Na chwilę obecną nie zidentyfikowano szczególnych przeciwwskazań do stosowania owoców bunhozia srebrzystego, ale nie można całkowicie wykluczyć ryzyka wystąpienia reakcji alergicznych.
Uprawa i opieka
Przy uprawie bunhozii srebrzystej absolutnie nie ma potrzeby ciągłego utrzymywania wysokich temperatur - ta cecha pozwala uprawiać to niezwykłe drzewo nawet na wysokości 4600 metrów. Jednak po zamrożeniu drzewa owocowe mogą umrzeć.
Bunhozia srebrzysta wymaga dostatecznej ilości lekkich i dobrze nawilżonych gleb, ponieważ jej sezon wegetacyjny jest bardzo długi. Jeśli chodzi o jego rozmnażanie, występuje przez nasiona. Zanim zaczniesz uprawiać srebrzystą buhozię, powinieneś dokładnie zapoznać się z technologią jej uprawy, ponieważ ta kultura jest uważana za dość kapryśną.
Zalecana:
Peperomia Srebrzysta
Peperomia srebrzysta jest jedną z roślin z rodziny pieprzowej, po łacinie nazwa tej rośliny brzmi tak: Peperomia argyreia. Jeśli chodzi o samą nazwę rodziny, po łacinie będzie to tak: Piperaceae. Opis srebrzystej peperomii Należy zauważyć, że srebrzysta peperomia nie jest szczególnie wymagającą rośliną do pielęgnacji.
Cyneraria Srebrzysta
Roślina taka jak cineraria silvery jest rośliną wieloletnią i przybyła do naszego kraju z rejonów Morza Śródziemnego. To jeden z przedstawicieli rodziny astrowatych. Możesz również rozpoznać ten kwiat pod innymi popularnymi nazwami - popielatej różyczki lub nadmorskiego Jacobey
