2024 Autor: Gavin MacAdam | [email protected]. Ostatnio zmodyfikowany: 2023-12-16 13:44
Bulbokodium (łac. Bulbocodium) - kwitnąca roślina z rodziny Haricorn. Drugie imię to brandy.
Opis
Bulbokodium to stosunkowo niewielka bulwiasta bylina bez łodyg, która w okresie kwitnienia może osiągnąć wysokość od ośmiu do dziesięciu metrów. A liście tej rośliny osiągają długość dwudziestu centymetrów i siedzą na ogonkach pokrytych małymi brązowawymi plamkami.
Pokrywy kwiatostanów bulbodium są wyposażone w ładne faliste brzegi, na zewnątrz są zielonkawe, a wewnątrz szkarłatne. Jeśli chodzi o uszy, to są one w kolorze ciemnofioletowym. Średnica otwartych pąków kwitnącej cebulki często sięga siedmiu centymetrów, a owoce tej rośliny wyglądają jak zwarte torebki. Nawiasem mówiąc, na jednej roślinie mogą powstawać jednocześnie do trzech kwiatów, a wszystkie te kwiaty mają przyjemnie wyglądający kolor liliowy lub jasnoróżowy.
Bulbocodium ma również dość bliskiego krewnego - jest to colchokium, czyli jesienny krokus. Ogólnie rzecz biorąc, rodzaj Bulbocodium ma tylko dwa gatunki - wiosenną brandy i wielobarwną brandy.
Gdzie rośnie
Bulbocodium rośnie głównie na stepach położonych w południowej części Europy. Całkiem można go zobaczyć na Morzu Śródziemnym, a także w Europie Środkowej.
Stosowanie
Bulbokodium jest często sadzone w grupach, a także w ogrodach skalnych lub nasadzeniach przygranicznych. Bardzo fajnie będzie prezentować się na tarasach z balkonami czy na kolorowych zjeżdżalniach alpejskich. A kwiaty tej rośliny świetnie prezentują się w małych doniczkach z terakoty oraz w szklanych naczyniach, przez które widoczne są ich bulwy. Najważniejszą rzeczą w tym przypadku nie jest ich podlewanie: dzięki takiemu podejściu suche bulwy prawie zawsze same zaczynają kwitnąć. A potem, gdy kończy się ich kwitnienie, można je przesadzić na otwarty teren.
Bulbokodium dobrze komponuje się z pachnącymi fiołkami, anemonem dębowym, anemonem, wiosennymi kwiatami i wieloma innymi pierwiosnkami.
Uprawa i opieka
Żarówkę najlepiej sadzić w miejscach nasłonecznionych, na żyznych, przepuszczalnych, luźnych i pożywnych glebach. Ta roślina dobrze czuje się w półcieniu.
W przypadku bulbokodium wymagane jest umiarkowane podlewanie, a wraz z nadejściem wczesnej wiosny lub późnej jesieni nie zaszkodzi rozpieszczać go dobrymi złożonymi nawozami mineralnymi.
Bulbodium rozmnaża się za pomocą bulw potomnych (corocznie na roślinie powstają dwie lub trzy nowe cebulki) - odbywa się to pod koniec czerwca, po obumarciu wegetatywnych części rośliny. Całkiem dopuszczalne jest uciekanie się do rozmnażania nasion - w tym przypadku nasiona wysiewa się jesienią (najlepiej zasiać je w podłożu przygotowanym z kompostu z piaskiem), a wraz z nadejściem wiosny można już podziwiać pierwsze pędy. Jeśli chodzi o kwitnienie, zwykle zaczyna się dopiero w czwartym lub piątym roku po wysianiu nasion. Szczególnie dobrze jest rozmnażać dzikie gatunki z nasionami. A podział bulbokodium odbywa się co trzy do czterech lat.
Jeśli chodzi o szkodniki i choroby, rzadko wpływają one na bulbodium.
