Ochrona Hiacyntów Przed Chorobami

2024 Autor: Gavin MacAdam | [email protected]. Ostatnio zmodyfikowany: 2023-12-16 13:44

Każde piękno ma wielu wrogów. Ta miska i hiacynt nie krążyły. Ponad czterdzieści rodzajów chorób wywoływanych przez bakterie, wirusy, grzyby czyha na pachnącą roślinę. Do rozprzestrzeniania się infekcji przyczyniają się wiatr, deszcz, owady i ptaki. Dlatego hiacynt liczy na pomoc człowieka w walce o jego istnienie

Mokra (biała) zgnilizna lub śluzowata bakterioza

Czynnik sprawczy tej choroby znajduje się w otwartym i zamkniętym terenie, hibernując na jego powierzchni lub w dotkniętych nią roślinach. Działalności bakterii sprzyja wysoka wilgotność, słabe napowietrzenie ciężkich gleb gliniastych, wprowadzanie do gleby świeżego obornika i nadmiar azotu.

Bakterie przenikają przez rany zadane roślinie przez gryzonie, owady i ludzi. Dlatego bardzo ważne jest, aby dobrze sprawdzić materiał do sadzenia, odrzucając okazy z uszkodzeniami mechanicznymi, słabo wysuszonymi i niedojrzałymi cebulkami.

Choroba objawia się żółtymi liśćmi wzdłuż żyły głównej. Liście zaczynają się marszczyć i wysychać. Na płatkach kwiatów i szypułkach pojawiają się wodniste plamy. Pąki, które jeszcze nie zakwitły, odpadają. Sama bańka staje się miękka, zamieniając się w szaro-białą, śluzowatą masę o nieprzyjemnym zapachu.

Sposoby zwalczania bakteriozy śluzowej:

• Używaj gleb lekkich, dobrze przepuszczalnych o obojętnej lub lekko zasadowej kwasowości.

• Dwa do trzech tygodni przed sadzeniem wytrawić glebę formaliną (na 1 m2 gleby - 10 l wody + 250 ml 40% roztworu), dobrze spulchniając po 5 dniach.

• Nie sadzić w miejscach, gdzie rosły mieczyki, goździki, tulipany i irysy, które również są dotknięte przez te bakterie.

• Ostrożnie odrzuć materiał do sadzenia.

• Przez 5-10 minut marynować cebulki w 10-15% roztworze siarczku żelaza przed zasadzeniem ich w ziemi.

• Szybko i skutecznie osuszyć wykopane cebule w odpowiednim czasie.

• Podczas przechowywania utrzymuj temperaturę powietrza 18-20 stopni.

Fusarium

Fusarium jest konsekwencją działania pleśni, które mogą szkodzić

rośliny, zwierzęta i ludzie. W przypadku hiacynta występują 4 rodzaje uszkodzeń roślin:

1. Wpływ na wagi zewnętrzne. Po wykopaniu cebulek na zewnętrznych łuskach widoczne są żółto-brązowe plamy. Podczas przechowywania plamy wysychają i stają się twarde. Zarodniki grzyba znajdują się pod łuskami w postaci pylistego pyłu.

2. Wpływa to na tkaninę dna. Spód staje się korkowaty i staje się jasnobrązowy. Pojawiają się na nim drobne pęknięcia, które stopniowo pogłębiają się. Taka zmiana dna występuje w okresie wegetacyjnym.

3. Dotknięta jest tkanka żarówki. Może to wynikać z wnikania grzybów przez szczeliny w dnie, lub grzyby infekują tkankę podczas przechowywania cebul, które zbyt długo schły. Tkanina początkowo przybiera brązowawy odcień, a następnie ciemnieje. Łuski marszczą się i pokrywają białawy nalot.

4. Wpływ na korzenie. Grzyb wnika do korzeni, które zaczynają ciemnieć i gnić. Takie korzenie nie pozwalają wilgoci zasilać rośliny i wysychają. Dzieje się tak podczas sadzenia cebul w glebie, której temperatura przekracza 13 stopni.

Sposoby walki z fusarium:

• Dezynfekcja gleby.

• Terminowe kopanie, szybkie suszenie i przechowywanie cebulek w ciepłym, dobrze wentylowanym pomieszczeniu.

• Ubój materiału sadzeniowego.

Zielona pleśń lub penicyloza

Gdy uszkodzone cebule są przechowywane w niskich temperaturach, na dnie pojawiają się jasnobrązowe małe plamki, które rosną wszerz i w głąb, co prowadzi do gnicia cebulki. Zgnilizna na przemian z gęstymi skorupami szaro-zielonej pleśni.

Sposoby radzenia sobie z zieloną pleśnią:

• Pomieszczenie, w którym przechowywane są żarówki, powinno mieć temperaturę nieco powyżej 17 stopni, niską wilgotność powietrza i dobrą wentylację.

• Ubijanie uszkodzonych żarówek.

• Dezynfekcja cebulek przed sadzeniem przez pół godziny w 0,2% zawiesinie podłoża.

Szara zgnilizna

Rozwojowi choroby grzybowej „szarej zgnilizny” sprzyja wysoka wilgotność. Grzyb infekuje liście. Albo cebula.

Atakując górną część liścia, grzyb stopniowo powoduje jego wysychanie i zwijanie się, pokrywając liść białą, puszystą powłoką zarodników.

Gdy bulwa jest dotknięta grzybem, jej górna i zewnętrzna łuska wydają się szkliste, następnie szarobrązowe, a później pokrywają się matowymi czarnymi splecionymi włóknami grzybni grzyba.

Sposoby zwalczania szarej pleśni:

Kiedy pojawiają się pierwsze oznaki choroby, hiacynt spryskuje się 0,2% podkładem, 1% płynem Bordeaux lub 0,15% topsin-M raz na 10 dni.