Lagenaria Vulgaris

2024 Autor: Gavin MacAdam | [email protected]. Ostatnio zmodyfikowany: 2023-12-16 13:44

Lagenaria zwykła (Lagenaria siceraria) to jednoroczne zioło z rodziny dyni. Ten rodzaj lagenaria rośnie w Azji Południowo-Wschodniej.

Charakterystyka kultury

Jest to liana o dużych trój- lub pięcioklapowych liściach z małym puchem. Kwiaty pojedyncze, duże o delikatnych, koronkowych płatkach. Owoce laginarii mają kształt gruszki, przypominający nieco butelkę, stąd inna nazwa „tykwy butelkowej”. Młode owoce smakują i wyglądają jak ogórki. W miarę dojrzewania soczysty miąższ zostaje zastąpiony twardą masą, która z czasem wysycha, a owoce stają się niejadalne. Skóra staje się zdrewniała, nabiera siły i nie przepuszcza wilgoci.

Właściwości lecznicze

Właściwości lecznicze Lagenaria vulgaris są dobrze zbadane. Są bardzo podobne do właściwości squasha. Młode owoce zawierają dużą ilość witamin C, B1, B2, B6, E, prowitaminę A (karoten), dużo własnych cukrów, różne minerały: potas, fosfor, sód, wapń, magnez, żelazo, miedź itp.

Lagenaria vulgaris ma łagodne działanie moczopędne, sok pomaga w usuwaniu z organizmu szkodliwych toksyn, kamieni nerkowych i pęcherza moczowego. Podwyższona zawartość błonnika i pektyn utożsamia Lagenaria vulgaris z cennymi produktami dietetycznymi dla pacjentów z dysfunkcją przewodu pokarmowego: z nieżytem żołądka, wrzodami żołądka, hemoroidami, zaparciami. Lagenaria o niskiej zawartości kalorii pomaga osobom z nadwagą pozbyć się zbędnych kilogramów. Ten rodzaj roślin pomaga w usuwaniu z organizmu nadmiaru cholesterolu, a także soli metali ciężkich, w tym pierwiastków promieniotwórczych.

Rozwój

Lagenaria vulgaris jest rośliną ciepłolubną, wilgocią i światłem, wymaga żyznych gleb o neutralnej reakcji. Niemniej jednak w pewnych warunkach trudno jest uprawiać lagenarię na środkowym pasie na otwartym polu. Najbezpieczniejszym sposobem jest uprawa rośliny w szklarni, w tym celu najpierw musisz wyhodować sadzonki.

Nasiona lagenaria są duże, mają nieregularny kształt, z gęstą brązowo-szarą skórką. Przemoczone wykluwają się z trudem. Możesz im pomóc, delikatnie łamiąc wąską część nasiona lub przecierając go papierem ściernym. Kiełkujące nasiona wysiewa się w pojedynczych pojemnikach z glebą odżywczą na głębokość 3 - 5 centymetrów i podlewa ciepłą wodą. W temperaturze 20-22 stopni Celsjusza sadzonki pojawiają się w 8-10 dniu. Jeśli temperatura jest niższa, kiełkowanie będzie opóźnione. W temperaturze 9-10 stopni Celsjusza zarodek umiera. Gdy roślina rośnie, pierwotne małe liście obumierają, a z zatok wyrastają młode pędy. Do tego czasu sadzonki powinny być już sadzone w stałym miejscu.

Należy pamiętać, że ten rodzaj rośliny buduje dużą masę wegetatywną, dlatego dodatkowe karmienie jest obowiązkowe. W oborniku jest dużo azotu, powoduje to szybki rozwój zielonej masy ze szkodą dla owocowania. Lepiej jest stosować nawożenie mineralne, azotowo-fosforowo-potasowe. Roślina ta ma dwie fazy tworzenia owoców. Kiedy powstaje kilka jajników, wzrost pędów zatrzymuje się, a po 2-3 tygodniach gwałtownie się wznawia i rozpoczyna się nowy etap owocowania. W tym okresie należy zapewnić roślinom nową porcję pożywienia, przeprowadzić następny górny opatrunek i uważnie monitorować, aby gleba nie wysychała i nie była podmokła.

Druga faza jest krótkotrwała. Aby stymulować tworzenie kwiatostanów żeńskich, pąki wierzchołkowe pędów bocznych są dociskane. Najpierw kwitną kwiatostany męskie, a dopiero po 10 dniach - żeńskie. Zapylanie następuje wieczorem. Ze względów bezpieczeństwa lepiej przeprowadzić zapylanie ręcznie. Życie kwiatu trwa tylko 10-12 godzin. Wieczorem otwiera się, a rano następnego dnia zamyka i odpada. Po dwóch dniach jest jasne, czy jajnik jest zapłodniony, czy nie. Zapłodniony jajnik rośnie bardzo szybko.