Kirkazon Griffith

2024 Autor: Gavin MacAdam | [email protected]. Ostatnio zmodyfikowany: 2023-12-16 13:44

Kirkazon Griffith (łac. Aristolochia griffithii) - kręty krzew; gatunki z rodzaju Kirkazon z rodziny Kirkazonov. Drugie imię to arystolochia Griffitha. Rzadki gatunek, rzadko używany w architekturze krajobrazu. Rośnie naturalnie w Ameryce Południowej i Północnej.

Charakterystyka kultury i cechy reprodukcji

Kirkazon Griffith to pnący krzew o owłosionych cylindrycznych łodygach i czerwonawo-brązowych pędach. Liście cienkie, duże, zaokrąglone lub sercowate, uszne lub sercowate u nasady, w części środkowej białe lub brązowo-rudo owłosione, rzadko na brzegach owłosione, do 26 cm szerokości, do 28 cm długości, siedzą gęsto puszyste ogonki do 10 cm.

Kwiaty są pojedyncze, średniej wielkości, z ciemnofioletowym kielichem pokrytym żółtymi plamami, rurką w kształcie podkowy, krwistoczerwonym gardłem i krążkowato zaokrągloną trójklapową kończyną do 12 m średnicy. kapsuła cylindryczna o szerokości do 3 cm, długości do 18 cm, odpowiednia do ogrodnictwa pionowego.

Jest używany niezwykle rzadko w Rosji. Gatunek jest stosunkowo odporny na zimę, odporny na szkodniki i choroby, nie różni się odpornością na suszę, lubi wysoką wilgotność (dotyczy to nie tylko gleby, ale także powietrza). Podobnie jak inne gatunki, kirkazon Griffitha rozmnaża się przez nasiona, sadzonki i sadzonki zielone i zimowe. Wszystkie metody są skuteczne, ale ziarno powoduje pewne trudności. Faktem jest, że w strefach o umiarkowanym klimacie owoce roślin nie zawsze są wiązane, a jeśli są związane, nasiona nie mają czasu na dojrzewanie przed nadejściem stabilnych mrozów.

Nasiona można uzyskać, działając w następujący sposób: przynieś Kirkazon na zimę do pomieszczenia o temperaturze powietrza co najmniej 15 ° C, odetnij część pędów, pozostawiając te, które przynoszą owoce. Gdy nasiona dojrzeją, strąki zaczynają pękać, w tym momencie należy zebrać nasiona. Preferuje się wysiew świeżych nasion, wcześniej poddanych zimnej stratyfikacji, której czas trwania wynosi 1, 5-3 miesięcy. Nasiona Kirkazonu rozwarstwia się na mokrym piasku, przechowuje w piwnicy lub lodówce w temperaturze 0-5C.

Zaleca się siew w maju we wcześniej przygotowanych redlinach na głębokość 1, 5-2 cm. Odległość między rzędami powinna wynosić co najmniej 10 cm. Nie zabrania się również siewu jesienią bezpośrednio po zbiorach, w tym przypadku można zrezygnować z rozwarstwienia, jeśli oczywiście nasiona zostaną wysiane w otwartym terenie pod osłoną w postaci suchego liścia lub jakiejkolwiek innej organicznej izolacji. A podczas siewu wiosennego i jesiennego sadzonki pojawią się razem i w dużej liczbie. Tak więc nasiona wysiane jesienią wykiełkują na przełomie maja i czerwca; wysiane wiosną - w lipcu.

W pierwszym roku sadzonki Kirkazon Griffith rozwijają się bardzo powoli, co wiąże się z najlepszymi staraniami o uformowanie mocnego systemu korzeniowego. Maksymalny wzrost rocznej sadzonki wynosi 30-50 cm Sadzonki uzyskane z nasion przesadza się na stałe miejsce w drugim lub trzecim roku życia. Dwa tygodnie przed sadzeniem przygotowuje się dół o wymiarach 50 * 50/60 cm i mieszankę gleby, która składa się z ziemi ogrodowej, próchnicy liści i piasku w stosunku 1: 1: 1. Na dnie wykopu należy ułożyć warstwę drenażową. Korzenie sadzonki skraca się o 1/3 długości.

O czym należy pamiętać podczas lądowania? Po pierwsze, szyjka korzeniowa sadzonki nie jest zakopana; po drugie, instalują solidną podporę, na której krzak się zwinie; po trzecie, po posadzeniu konieczne jest obfite podlewanie; po czwarte, do mulczowania. Ta ostatnia procedura ułatwi pielęgnację, czyli wyeliminuje pielenie i zmniejszy ilość podlewania, ponieważ ściółka pomaga zatrzymać wilgoć w glebie przez dłuższy czas.

Subtelności opieki

Z jakich procedur składa się opieka Kirkazon?! Są to standardowe operacje, które nie są trudne nawet dla początkujących ogrodników. Należą do nich: podlewanie, spulchnianie, odchwaszczanie, przycinanie sanitarne (nie jest wymagane cięcie formujące) i karmienie roztworem dziewanny (2-3 razy w sezonie, dokładna ilość opatrunków zależy wyłącznie od żyzności gleby). Podlewanie jest głównym zabiegiem pielęgnacyjnym, bez niego rośliny czują się wadliwe, rozwijają się powoli i słabo kwitną.