2024 Autor: Gavin MacAdam | [email protected]. Ostatnio zmodyfikowany: 2023-12-16 13:44
Cyrtopodium (łac. Cyrtopodium) - rodzaj wieloletnich roślin zielnych, zaliczany przez botaników do rodziny storczykowatych (łac. Orchidaceae). Rośliny z rodzaju wyróżniają się demokratycznym charakterem, wyrażającym się w szerokim wyborze warunków ich życia. Można je znaleźć na drzewach jako epifity; na kamienistych zboczach gór, będąc litofity; lub żyć, jak większość roślin na planecie, na ziemi.
Co masz na imię?
Łacińska nazwa rodzaju „Cyrtopodium”, jak to często bywa, gdy botanicy wybierają nazwy roślin, opiera się na dwóch greckich słowach: „kyrtos”, co oznacza „wypukły” i „podion”, co oznacza „nogi”. Powodem tej nazwy mogą być dwie części rośliny, kolumna kwiatowa lub pseudobulwa, której kształt pasują do tych dwóch słów.
Gatunkiem typowym rodzaju jest „Cyrtopodium andersonii”, po raz pierwszy opisany w 1812 r. przez angielskiego botanika Aylmera Bourke Lamberta (02.02.1761 - 01.10.1842), który zajmował się głównie badaniami iglaków, ale opisał także inne nowe rośliny. To prawda, Lambert przypisał roślinę rodzajowi Cymbidium (łac. Cymbidium), nazywając ją „Cymbidium andersonii”. W 1813 roku szkocki botanik Robert Brown (w Rosji mówią Brown. Robert Brown, 21.12.1773 - 10.06.1857) na podstawie tego gatunku stworzył nowy rodzaj storczyków "Cyrtopodium".
W literaturze na temat kwiaciarstwa można znaleźć nie pełną nazwę rodzaju, ale tylko jego skrót czterech liter - „Cyrt”.
Opis
Pomimo faktu, że rośliny z rodzaju „Cyrtopodium” należą do sympodialnego typu struktury pędu, który woli rosnąć na szerokość niż na wysokość, wśród gatunków rodzaju znajdują się rośliny zarówno o średnich, jak i bardzo dużych rozmiarach.
Pseudobulwy roślin często mają kształt wrzeciona i są ułożone w ciasne malownicze grupy, jak na poniższym zdjęciu:
Wielkość liści znajdujących się w górnej części pseudobulw zależy od warunków zewnętrznych i rodzaju rośliny. Szerokość liści podłużnych eliptycznych waha się od 1 do 10 centymetrów, a ich długość od 10 do 100, a nawet więcej centymetrów. Cyrtopodium linearifolium ma najmniejsze rozmiary liści, podczas gdy Cyrtopodium paludicolum pyszni się metrowymi liśćmi. Liście są zwykle pochwowe, błoniaste i często pofałdowane, z blaszką liściową o ostrym końcu.
U podstawy pseudobulw rodzą się silne szypułki z wielokwiatowymi wiechowatymi lub racemozowymi kwiatostanami. W gatunku „Cyrtopodium paludicolum” szypułki dorastające do tych samych śladów nie pozostają w tyle za metrowymi liśćmi.
Płatki kwiatów, podobnie jak działki, kochają wolność i rozprzestrzeniają się w różnych kierunkach, ozdabiając roślinę jasnym kolorem, częściej żółtym, brązowym lub czerwonawym, zacienionym plamami o ciemniejszym kolorze. Warga z trzema ostrzami, jak zawsze w przypadku storczyków, nadaje główny ton całej wyjątkowej, kwiatowej kreacji.
Odmiany
W rodzaju „Cyrtopodium” występuje ponad 40 (czterdzieści) gatunków roślin o różnych sposobach istnienia. Oto kilka z nich:
* "Cyrtopodium andersonii" - gatunek typowy
* "Cyrtopodium paludicolum" - wyróżnia się dużym rozmiarem liści i szypułek
* „Cyrtopodium linearifolium”
* "Cyrtopodium cristatum" - ozdobiony grzebieniem:
* „Cyrtopodium punctatum”.
Stosowanie
W warunkach naturalnych rośliny z rodzaju „Cyrtopodium” rosną na dwóch kontynentach Ameryki, a najwięcej gatunków wybrało dla siebie terytorium Brazylii, bogate w lasy tropikalne.
Wiele gatunków z rodzaju Cyrtopodium jest popularnych w uprawie.
Wszystkie gatunki z tego rodzaju są chronione Konwencją CITES, która stanowi, że handel dzikimi roślinami nie powinien zagrażać ich życiu na Ziemi. Szkoda tylko, że nie wszyscy ludzie kierują się tymi zasadami, gdy zysk pieniężny jest kładziony ponad życie na planecie.
