Porzeczka Z Mchu

2024 Autor: Gavin MacAdam | [email protected]. Ostatnio zmodyfikowany: 2023-12-16 13:44

Porzeczka (łac. Ribes procumbens) - kultura jagodowa; przedstawiciel rodzaju Porzeczka z rodziny agrestu. Inne nazwy - Leżąca porzeczka lub Mokhovka. W naturze występuje na Dalekim Wschodzie, Syberii, Korei i Chinach. Typowe siedliska to obszary skaliste, bagna, wilgotne lasy, brzegi strumieni i rzek.

Charakterystyka kultury

Porzeczka mchowa to nisko rosnący krzew o wysokości do 35 cm, tworzący podczas wzrostu ciągłe zarośla. Pędy są pełzające, rozpostarte, pokryte złotą korą i spiczastymi gruczołami, w kontakcie z powierzchnią gleby łatwo się ukorzeniają. Liście są ciemnozielone, drobne, nagie, 3-5-tillobe, zaokrąglone, o sercowatej lub ściętej podstawie, po potarciu wydzielają specyficzny zapach, podobny do zapachu czarnej porzeczki. Jesienią liście stają się żółto-pomarańczowe. Kwiaty są małe, białe, w kształcie spodka, zebrane w krótkie, racemiczne kwiatostany po 6-10 sztuk.

Owoce to brązowe jagody kuliste lub gruszkowate, w smaku słodko-kwaśnym, o bogatym aromacie, średnicy 1-1,3 cm, porzeczka mechowa kwitnie w czerwcu, owoce dojrzewają w lipcu-sierpniu. W sprzyjających warunkach wegetacyjnych kwitnienie porzeczek mchowych jest obfite, trwa około 17-18 dni. Kultura wchodzi w owocowanie w piątym roku po posadzeniu. Różni się wysokimi właściwościami zimowymi. Kiełkowanie nasion jest średnie, do 60%. Szybkość ukorzeniania się sadzonek jest dobra, nawet bez wstępnej obróbki stymulatorami wzrostu.

Subtelności uprawy

W przeciwieństwie do innych przedstawicieli rodzaju, porzeczki mchowe lub leżące są dość wymagające w warunkach glebowych. Skład gleby powinien być jak najbardziej zbliżony do naturalnego. Mile widziane gleby sypkie, dobrze nawilżone, zawierające do 60% torfu. Poziom wód gruntowych tak naprawdę nie ma znaczenia. Jeśli gleby znajdują się w miejscu o lekko kwaśnym lub obojętnym pH, dodaje się do nich co najmniej 30-centymetrową warstwę kwaśnego torfu. Następnie gleby są corocznie zakwaszane na wiosnę. Jeśli te warunki zostaną spełnione, porzeczki zachwycą Cię obfitym kwitnieniem i dobrym zbiorem jagód. Miejsce porzeczki mchu jest korzystnie półcieniste.

Porzeczka z mchu nie jest obecnie bardzo popularna wśród ogrodników, najprawdopodobniej wynika to z trudności w stworzeniu pewnych warunków. Ponadto, aby uzyskać plony na stronie, konieczne jest sadzenie 2-3 form. Sadzenie porzeczek leżących można prowadzić zarówno wiosną, jak i jesienią. Chociaż druga opcja jest najbardziej skuteczna. Do sadzenia nie trzeba kupować sadzonek, można oddzielić ukorzenione pędy od krzewów dostępnych w ogrodzie i przesadzić je w nowe miejsce. Przed sadzeniem glebę wykopuje się, usuwa kłącza chwastów, wprowadza się próchnicę i torf. Nawożenie nawozami mineralnymi nie jest zabronione, zwłaszcza saletrą amonową. Parametry dołków zależą od wielkości materiału sadzeniowego i stopnia rozwoju systemu korzeniowego.

Porzeczki mchu sadzi się tak, aby korzeń był pogłębiony maksymalnie o 10 cm, odległość między roślinami powinna wynosić około 2 m, następuje również fakt, że krzewy rosną dość szybko i tworzą gęste zarośla. Dlatego muszą być okresowo przerzedzane dla wygody opieki nad nimi i wykluczenia uszkodzeń spowodowanych różnymi chorobami i atakami szkodników, które mogą spowodować ogromne szkody dla roślin i przyszłe zbiory jagód. Zaraz po posadzeniu młode krzewy są obficie podlewane i zacienione. Dalsza pielęgnacja polega na corocznym dokarmianiu, odchwaszczaniu, podlewaniu i usuwaniu zgrubień, chorych i uszkodzonych pędów.

Podanie

Jagody porzeczki mchu są spożywane na świeżo, często używane do przygotowania różnych słodkich konserw. Jagody nie nadają się do transportu, ponieważ mają raczej cienką skórkę. Leżące krzewy porzeczki nadają się do ozdabiania ogrodów skalnych, ogrodów skalnych i innych rodzajów ogrodów skalnych, a także obrzeży i ścieżek.