Mroźny Niebieskooki

2024 Autor: Gavin MacAdam | [email protected]. Ostatnio zmodyfikowany: 2023-12-16 13:44

Matowe niebieskooki (łac. Sisyrinchium pruinosum) - darniotwórcza roślina kwitnąca z rodzaju Goluboglazka (łac. Sisyrinchium), przypisywana przez botaników do rodziny Iris (łac. Iridaceae). Ta kochająca słońce roślina uwielbia zadziwiać człowieka obficie kwitnieniem w pogodny wiosenny dzień, kiedy wydaje się, że niebo przewróciło się na łąki i pastwiska, wypełniając je niekończącym się niebieskim dywanem. Jest szeroko stosowany w ogrodnictwie kulturowym do układania granic kwiatowych.

Co masz na imię?

To, co kryje się pod łacińską nazwą rodzaju „Sisyrinchium”, było już wielokrotnie opisywane w artykułach o innych gatunkach roślin należących do tego rodzaju. Ale to samo pokrótce powtórzymy: stary płaszcz „sisyra” wykonany z kudłatej wełny koziej jest bardzo podobny na swojej powierzchni do kudłatych bulw i kłączy roślin z rodzaju. Dlatego Karl Linay postanowił połączyć takie rośliny w niezależny rodzaj „Sisyrinchium” z rodziny Iris (łac. Iridaceae).

Ponieważ błękit kwiatów roślin jest bardziej uderzający dla zwykłych ludzi niż jego podziemne części, ludzie nadali rodzajowi delikatną nazwę „Niebieskoocy”. Ponadto rośliny z rodzaju mają wiele nazw dla synonimów, co czasami może być przedmiotem kontrowersji dla fanów tego niebiańsko-ziemskiego piękna. Nie przeszkadza to roślinie czasami zmieniać niebieskiego koloru płatków kwiatowych na inne odcienie (biały, żółty, kremowy …).

Gatunkowi temu przypisuje się specyficzny epitet „pruinosum” („mroźny”) w celu wizualnego oszukania jego wiosennych srebrzystoszarych liści, które wydają się pokryte szronem. Główne zdjęcie artykułu dobrze to pokazuje.

Matowe niebieskooki nie jest wyjątkiem w rodzaju, mającym wiele synonimów nazw. Na przykład nazywa się to: „Niebieskooka trawa w kropki”, „Niebieskooka trawa przydrożna”.

Opis

Jasnozielone liście i cienkie, szorstkie, rozgałęzione łodygi niebieskookich mroźnych wznoszą się na wysokość od 10 do 35 centymetrów. Krzewy wieloletnie na początku życia wyglądają jak popiół srebrzysty, a gdy starzejąc się wysychają, zamieniają się w oliwkowo-brązowy.

Zwykle szorstkie blaszki liściowe tworzą smukłą podstawową rozetę liści. Podłużne szorstkie żyły nadają liściom szorstkość.

Końce pędów zwieńczone są pojedynczymi zielonymi, szorstkimi działkami, zrośniętymi u podstawy i stanowiącymi niezawodną ochronę delikatnych płatków kwiatowych. Czasami kwiaty tworzą kwiatostany.

Płatki kwiatów mają kolor od niebieskawo-fioletowego do fioletowo-niebieskiego, ale istnieją odmiany z białymi płatkami. Wzdłuż powierzchni płatka biegną podłużne żyły o nieco ciemniejszym odcieniu, tworząc wrażenie wybrzuszenia. Czasami brzeg kwiatu ma pośrodku cienki zalotny język (tzw. Awn). Podstawa kwiatu jest żółta, jak wizjer słoneczny spogląda na świat wraz z żółtymi pręcikami, podczas gdy prawdziwe słońce świeci na niebie. Gdy tylko słońce chowa się za deszczowymi chmurami, płatki składają się, zakrywając żółte oko i pręciki.

Podróżnikowi przedstawia się zapierający dech w piersiach widok, wyłaniający się z lasu na rozległą łąkę lub pastwisko dla bydła w słoneczny wiosenny dzień. Obfity niebiesko-niebieski kwiat pokrywa przestrzeń niczym solidny dywan, konkurując z kolorami samych niebios.

Jasnobrązowe kuliste kapsułki są owocem mrozu Blue Eyes. W kapsułce ukryte są małe kuliste nasiona.

Stosowanie

Niebieskooki szron jest często używany do tworzenia pięknych granic w sztucznych ogrodach dzikich roślin kwitnących. Nisko rosnące gatunki roślin idealnie wpasują się w skalniak lub zjeżdżalnię alpejską. Krzewy nadają się również do tworzenia granic kwiatowych ścieżek ogrodowych. Obfity niebiesko-fioletowo-niebieski kwiat nada ogrodowi delikatny romantyczny nastrój.

Warunki uprawy

Matowa niebieskooka to roślina kochająca światło, która swoje delikatne płatki zamyka ponurym niebem.

Roślina jest bardzo bezpretensjonalna dla gleby. Może rosnąć w glebie gliniastej lub piaszczysto-gliniastej.