Niebieskooki Rozwidlony

2024 Autor: Gavin MacAdam | [email protected]. Ostatnio zmodyfikowany: 2023-12-16 13:44

Niebieskooki rozwidlony (łac. Sisyrinchium dichotomum) - wieloletnia roślina zielna z rodzaju Goluboglazka (łac. Sisyrinchium), zaliczana przez botaników z rodziny Iris (łac. Iridaceae). Ta rzadka kwitnąca roślina z rodzaju Sisyrinchium jest wymieniona jako zagrożona w Stanach Zjednoczonych. Nisko rozgałęzione łodygi, wąskie liście przypominające trawę i pojedyncze kwiaty z białymi płatkami mogą zniknąć z powierzchni Ziemi, jeśli dana osoba nie podejmie środków w celu ich ochrony.

Co masz na imię?

Jako podstawę dla łacińskiej nazwy rodzaju, botanicy przyjęli wygląd bulw i rozgałęzionych kłączy roślin, przypominających epicki płaszcz z koziej sierści, który nazywano „sisyra”. Karl Linnaeus, opierając się na tym słowie i wyglądzie podziemnej części roślin, nadał rodzajowi łacińską nazwę „Sisyrinchium”.

Istnieje starsza wersja łacińskiej nazwy rodzaju „Sisyrinchium”, która mówi, że nazwa rodzaju składa się z dwóch greckich słów: „świnia” plus „kaganiec”, z nutą uzależnienia od świń do kopania w ziemi z tęponosym pyskiem, wydobywając bulwy roślin tego rodzaju na pożywienie.

Ponieważ niebiesko-niebieskie kwiaty rośliny wpływają na wzrok człowieka znacznie skuteczniej niż korzenie chowające się pod ziemią, popularniejsza nazwa rodzaju stała się „Niebieskooki”, który w anglojęzycznych nazwach przybiera postać – „Niebiesko- oczy-trawa"). Chociaż w rodzaju są gatunki, których kwiaty zmieniły kolor na niebieski, malując swoje płatki na różne odcienie. W tym niebieskookie rozwidlone płatki są białe. A z morfologicznego punktu widzenia rośliny z rodzaju nie należą do ziół (nie mylić "zioł" i "rośliny zielnej").

Dychotomiczne rozgałęzienie łodygi stało się podstawą epitetu gatunkowego „dichotomum”, którego zasadą jest to, że główna łodyga na pewnym etapie zatrzymuje swój wzrost, dzieląc się na dwie niezależne łodygi, tworząc figurę zwaną „widelcem”. Stąd przymiotnik „rozwidlony”. Słowo „dychotomia” składa się z dwóch greckich słów: „na dwoje” i „podział”.

Opis

Niebieskooki widły to wieloletnie zioło od żółto-zielonego do jasnozielonego we wczesnym okresie życia, zamieniające się w ciemną oliwkę po wyschnięciu, bez niebieskawego nalotu. Kłącze nie zawsze jest wyraźne, czasami podziemną część reprezentują mięsiste, pogrubione korzenie.

Rozgałęzione łodygi mają od 2 do 5 węzłów, dwa skrzydła, nagą powierzchnię i dorastają do 40 centymetrów wysokości.

Długie, wąskie liście wyrostka mieczykowatego tworzą podstawową rozetę. Blaszka liścia jest naga. Mogą występować zarówno podstawowe (podstawowe), jak i regularne liście łodyg.

Kwitnienie występuje latem. Każdy kwiat jest chroniony przerośniętymi działkami, czasem z fioletowym odcieniem. Kwiaty znajdują się na szczytach pędów. Płatki kwiatów są białe, jasnoniebieskie, w ilości sześciu sztuk, do 7,5 mm długości, z żółtą podstawą w kształcie dzwonu. Krawędzie płatków są zaokrąglone. Środkowa żyła kwiatu kończy się markizą (ostra krótka końcówka). Z żółtego rdzenia kwiatu wystają żółte, symetrycznie ułożone pręciki i jajnik podobny do koloru liści.

Owocem rośliny są jasnobrązowe kuliste kapsułki z jednym do dwóch kulistych nasion na kapsułkę.

Niska płodność Niebieskookie rozwidlone, liczne rywalizujące rośliny (Kudzu - Pueraria lobular lub lobata); wiciokrzew japoński (Lonicera japonica) i inne), działalność produkcyjna człowieka na terenach uprawnych naraża ten gatunek na wyginięcie z powierzchni planeta.