Łopian Zwyczajny

Spisu treści:

Wideo: Łopian Zwyczajny

Wideo: Łopian Zwyczajny
Wideo: Podagrycznik pospolity - Rozmowa z zielarzem w POPradiu odc.1 2024, Może
Łopian Zwyczajny
Łopian Zwyczajny
Anonim
Image
Image

Łopian pospolity jest jedną z roślin z rodziny Rosaceae, po łacinie nazwa tej rośliny będzie brzmiała tak: Argimonia pilosa Ledeb. Jeśli chodzi o samą nazwę rodziny łopianów pospolitych, to po łacinie będzie to tak: Rosaceae Juss.

Opis łopianu pospolitego

Łopian pospolity jest znany pod wieloma popularnymi nazwami, w tym łopianem psa, rzepikiem i cierniem. Łopian pospolity to wieloletnie zioło, obdarzone prostą lub lekko rozgałęzioną, wyprostowaną i dojrzewającą łodygą, której wysokość z kolei waha się od trzydziestu do stu dwudziestu centymetrów. Liście tej rośliny są nieregularnie pierzaste, na wierzchu będą gładkie, a poniżej owłosione i blade. Kwiaty łopianu pospolitego mają kolor ciemnożółty, będą raczej małe, owłosione i zbierają się na samych szczytach pędów w raczej luźne i kolczaste pędzelki. Owocem tej rośliny jest wytrwały, szczeciniasty niełupek. Warto zauważyć, że roślina ta jest bardzo cenną rośliną miodową.

Kwitnienie łopianu pospolitego przypada na okres od czerwca do lipca. W warunkach naturalnych roślina ta występuje na terenie Rosji, Karpat, Polesia i Mołdawii. Do wzrostu roślina ta preferuje łąki, lasy i miejsca wśród krzewów.

Opis właściwości leczniczych łopianu zwyczajnego

Łopian pospolity posiada bardzo cenne właściwości lecznicze, a korzenie i zioła tej rośliny należy wykorzystywać w celach leczniczych. Trawa zawiera kwiaty, łodygi i liście. zaleca się zbieranie trawy przez cały okres kwitnienia tej rośliny, a powstałe surowce lecznicze suszy się w cieniu pod markizami. Zaleca się wykopywanie korzeni w okresie jesiennym, od września do października.

Obecność tak cennych właściwości leczniczych należy tłumaczyć zawartością w składzie tej rośliny garbników z grupy pirokatecholi, olejku eterycznego, flawonoidów, steroli, kwasu askorbinowego, żywicy, żelaza, miedzi, cynku, wanadu, cyrkonu, srebra, tytan, mangan, chrom, nikiel, saponina, agrimonozyd i kwas elagowy.

Jeśli chodzi o tradycyjną medycynę, tutaj ta roślina jest dość rozpowszechniona. Łopian stosuje się tutaj jako środek żółciopędny, ściągający, żołądkowy, wzmacniający, hemostatyczny i moczopędny.

W przypadku reumatyzmu, rzeżączki, wysypki skrofulicznej, choroby wątroby, biegunki, dolegliwości żołądkowych, kamicy żółciowej, chorób pęcherzyka żółciowego zaleca się stosowanie naparu przygotowanego na bazie ziela tej rośliny. Ponadto w przypadku takich chorób należy również stosować herbatę na bazie tej rośliny z miodem: takie środki lecznicze można również stosować jako leki moczopędne.

Zewnętrznie napar na bazie ziela łopianu pospolitego stosuje się w chorobach zapalnych dróg moczowych i hemoroidach w postaci płukania. Taki środek leczniczy stosuje się również do mycia odleżyn, ran, wrzodów i czyraków. W postaci płukanek ten produkt leczniczy na bazie łopianu pospolitego jest wskazany do stosowania w stanach zapalnych błony śluzowej krtani i bólu gardła, a także do irygacji jamy nosowej przy katarze, w postaci kąpieli, środek ten jest stosowany w różnych chorobach skóry.

Na zaparcia należy stosować wywar na bazie ziela łopianu pospolitego z miodem, ponadto taki środek stosuje się przy atonii jelit, chorobach śledziony, pęcherzyka żółciowego i wątroby.

Zalecana: