Łopian

2024 Autor: Gavin MacAdam | [email protected]. Ostatnio zmodyfikowany: 2023-12-16 13:44

Łopian jest jedną z roślin z rodziny Asteraceae lub Compositae, po łacinie nazwa tej rośliny będzie brzmiała tak: Arctium lappa L. Jeśli chodzi o samą nazwę rodziny łopianów, to po łacinie będzie to tak: Asteraceae Dumort.

Opis dużego łopianu

Duży łopian to duża roślina zielna, której wysokość będzie się wahać od sześćdziesięciu do stu osiemdziesięciu centymetrów. Korzeń tej rośliny jest mięsisty, wrzecionowaty i słabo rozgałęziony, a jego grubość może sięgać nawet sześćdziesięciu milimetrów. Łodyga dużego łopianu jest żebrowana i wyprostowana, aw górnej części będzie silnie rozgałęziona, a kolor takiej łodygi jest czerwonawy. Liście tej rośliny będą petiolate, naprzemienne, szerokosercowate, w większości z pełnymi krawędziami, a rzadziej mogą być ząbkowane, od góry takie liście są pomalowane na zielono, a od dołu będą szare.. Koszyczki kwiatowe tej rośliny będą prawie kuliste, zbierają się na samych końcach gałęzi w postaci tarcz z liliowo-fioletową koroną, podczas gdy same kwiaty są biseksualne.

Łopian duży kwitnie w okresie od lipca do sierpnia. Warto zauważyć, że ta roślina jest również dobrą rośliną miodową. W warunkach naturalnych roślina ta występuje w całej Rosji, a także na Dalekim Wschodzie i Syberii.

Opis właściwości leczniczych łopianu dużego

Łopian posiada bardzo cenne właściwości lecznicze. Jeśli chodzi o tradycyjną medycynę, tutaj korzeń tej rośliny jest używany jako lek. Skład takiego korzenia zawiera skrobię, żywicę, a także śladowe ilości olejku eterycznego, jakim jest łopian. Korzeń tej rośliny jest stosowany jako środek napotny i moczopędny, a wysuszony korzeń łopianu wchodzi w skład zbioru substancji oczyszczających krew.

Aby przygotować taką maść, zaleca się gotowanie korzenia w drobno posiekanej formie. Po wygotowaniu się płynu o połowę zaleca się dodanie jagnięciny lub smalcu. Następnie taką mieszankę należy wlać do garnka, przykrytego ciastem, po czym powstałą mieszankę umieścić w gorącym piekarniku na zaledwie kilka godzin. Maść należy wcierać w skórę głowy codziennie w nocy: w przypadku łysienia i wypadania włosów taki środek jest bardzo skuteczny.

Na bazie drobno posiekanych korzeni łopianu o dużych i młodych liściach zaleca się stosowanie maści, która służy do leczenia oparzeń różnego stopnia. Taką maść uzyskuje się gotując na oleju krowim i wodzie.

Nasiona tej rośliny mają dość silne działanie moczopędne, jednak takie lekarstwo jest stosowane dość rzadko, ponieważ zbieranie dużych nasion łopianu zajmuje dużo czasu. Warto zauważyć, że wcześniej olej łopianowy pozyskiwano poprzez nasycanie kory tej rośliny dobrym olejem drzewnym.

Do celów leczniczych zaleca się stosowanie liści i korzeni dużego łopianu. Zaleca się zbieranie korzeni w okresie jesiennym zarówno w pierwszym, jak iw drugim roku życia tej rośliny. Zapach takich korzeni jest raczej słaby, ale jednocześnie bardzo osobliwy, a sam smak będzie słodkawy. Liście tej rośliny zaleca się zbierać w maju. Warto zauważyć, że podczas eksperymentów stwierdzono, że korzeń łopianu zwiększa odkładanie glikogenu w wątrobie. Świeży lub nawet w postaci płynnego ekstraktu korzeń tej rośliny stosowany jest w różnym stopniu w leczeniu cukrzycy. Trzy razy dziennie stosuje się taki wywar: do jego przygotowania pobiera się dwadzieścia gramów korzeni na dwieście pięćdziesiąt mililitrów wody.