Polyanthus

2024 Autor: Gavin MacAdam | [email protected]. Ostatnio zmodyfikowany: 2023-12-16 13:44

Narcissus Tacetta, czyli bukiet, to wieloletnia roślina bulwiasta. Należy do rodziny Amaryllidaceae. Rośnie dziko tylko w Europie Południowej. We wszystkich innych krajach świata jest używany jako roślina doniczkowa.

Charakterystyka kultury

Kwiaty Narcissus Tacetta są małe, białe lub żółte, zebrane na szczycie nagiej, bezlistnej szypułki. W przeciwieństwie do innych rodzajów żonkili, gdzie na łodydze znajduje się maksymalnie 1-2 kwiatostany, w bukiecie żonkila ich liczba może osiągnąć nawet 15 sztuk na strzałę. Kwiat składa się z sześciu płatów i małej rurkowatej korony, w której znajdują się pręciki. Korona jest zwykle koloru żółtego, ale można również znaleźć biały. Narcissus Tacetta może być prosty i gładki lub frotte.

Również żonkil Tacetta ma: małą owalną, lekko spłaszczoną cebulkę o średnicy od 2 do 5 cm z wieloma zgrabnymi łuskami; łodyga bezlistna o długości około 40-50 cm; wąskie, długie, podstawowe liście o zielonym lub szarozielonym odcieniu, długość liści jest w przybliżeniu równa wysokości łodygi. Wokół jednej szypułki znajduje się od 3 do 6 liści.

Lądowanie

W naturze żonkil Tacetta rozmnaża się wegetatywnie, ale ponieważ jest dość kapryśnym kwiatem (nie toleruje umiarkowanego klimatu, przeciągów, suszy, palącego słońca), jest uprawiany na całym świecie, w tym w Rosji, w szklarniach lub w dom … Na święto 8 marca wszystkie lady rosyjskich kwiaciarni są wypełnione doniczkami z tymi pięknymi kwiatami.

W warunkach wewnętrznych żonkil Tacetta żyje nie dłużej niż rok, po czym żarówka nie uruchamia już szypułki, więc nie należy próbować jej ratować, ale wcześniej kupić nową do sadzenia w przyszłym roku. Zakupione cebulki przed sadzeniem należy przechowywać w chłodnym, suchym pomieszczeniu w temperaturze co najmniej 5 stopni.

Cebule Narcissus Tacetta sadzi się jesienią w niskim i przestronnym pojemniku. Możesz przesunąć początek sadzenia na dowolną porę roku, ale jesienią kwiaty lepiej się zapuszczają. Cebulę włożyć do pojemnika i lekko docisnąć, aby o jedną czwartą zniknęła w ziemi. Cebule należy sadzić ciasno, ale tak, aby nie stykały się ze sobą, a odległość od żarówki do boków pojemnika wynosi co najmniej trzy centymetry.

Aby osiągnąć szybkie kwitnienie, bulwy należy sadzić w kompoście. Pomieszczenie, w którym znajdują się sadzone cebule, powinno być ciemne i chłodne, maksymalna temperatura w okresie adaptacji nie powinna przekraczać 10 stopni Celsjusza. Dopiero po kilku tygodniach, gdy kiełki osiągną 8-12 centymetrów, pojemnik z cebulkami można wyjąć na miękkie rozproszone światło, ale upewnij się, że w tym czasie nie padają na bezpośrednie działanie promieni słonecznych. Na słońcu można je przenieść dopiero po tygodniu.

Gdy kiełki trochę przyzwyczają się do światła i dopóki nie pojawią się kwiatostany, rośliny należy ponownie umieścić w jasnym, ale chłodnym miejscu. Pojemnik z bulwami umieszczonymi na słońcu należy okresowo obracać, aby promienie słoneczne były równomiernie rozłożone. W okresie sadzenia, przed kwitnieniem, cebulki należy dobrze podlać, upewnić się, że gleba jest zawsze lekko wilgotna, ale nie za dużo, w przeciwnym razie bulwy zgniją.

Aby zapobiec stagnacji wody na dnie pojemnika i nie obumieraniu cebulek, najlepiej zrobić otwory w dnie pojemnika, aby odprowadzić nadmiar wilgoci. Od momentu sadzenia do momentu kwitnienia trwa około dwóch miesięcy, jeśli po tym czasie nie ma kwiatów, należy zwiększyć podlewanie - bulwy nie mają wystarczającej ilości wilgoci. Jeśli cebulki żonkila Tacetta są zdrowe, nie wymagają karmienia, ponieważ jest to roślina jednoroczna, a po roku można ją wyrzucić, ale jeśli kiełki nie wykiełkują, dodaj lekkie pożywne podłoże.