Góra Papai

2024 Autor: Gavin MacAdam | [email protected]. Ostatnio zmodyfikowany: 2023-12-16 13:44

Papaja górska (łac. Carica candamarcensis) Jest rośliną owocową należącą do dużej rodziny Caricaceae.

Opis

Papaja górska to drzewo owocowe dorastające do dziesięciu metrów wysokości, które wyglądem przypomina małą palmę. Jej cienkie, zielone pnie nie sztywnieją i są całkowicie pozbawione gałęzi - miniaturowe korony drzew znajdują się tylko na samych wierzchołkach. Średnica licznych przypominających palce liści papai górskiej sięga siedemdziesięciu centymetrów, a każdy liść jest przymocowany do pnia za pomocą dość grubych i długich ogonków. Nawiasem mówiąc, papaja górska charakteryzuje się powierzchownym systemem korzeniowym.

Ta kultura jest rośliną dwupienną, co oznacza, że kwiaty żeńskie i męskie rosną nie na jednym drzewie, ale na różnych. Męskie kwiaty osadzone są na szypułkach osiągających długość od siedmiu do piętnastu centymetrów, a kwiaty żeńskie, zawsze większe od męskich, mają bardzo krótkie ogonki.

Gładka skórka i zaskakująco pachnące owoce pięknej górskiej papai mają słodko-kwaśny smak i lekko wydłużony kształt. Co więcej, ich długość sięga od sześciu do piętnastu centymetrów, a szerokość od trzech do ośmiu centymetrów. Waga owoców może osiągnąć dziewięć kilogramów, a ich kolor może zmieniać się od żółtego do zielonego.

Gdzie rośnie

Ojczyzną papai górskiej są południowoamerykańskie regiony górskie, od Wenezueli po Chile. Często można go znaleźć na wysokości od półtora do trzech tysięcy metrów nad poziomem morza. A nie tak dawno temu uprawę tę zaczęto uprawiać na Sri Lance iw południowych Indiach, także głównie w regionach górskich.

Nie sposób nie wspomnieć, że nawet w domu nie można znaleźć solidnych plantacji pożytecznej papai górskiej. W większości przypadków takie drzewa można zobaczyć z sadów i ogrodów warzywnych niektórych okolicznych mieszkańców, którzy uprawiają je wyłącznie dla siebie. Z jednego drzewa w średnim wieku można zebrać do sześćdziesięciu owoców rocznie, a w pełni dojrzałe okazy są w stanie wyprodukować do dwustu pachnących owoców. Jednak nawet taka liczba nie wskazuje na wysoki plon tej rośliny - dlatego nie uzyskała zbyt solidnego rozmieszczenia. Tak, a owoce papai górskiej psują się odpowiednio z prędkością błyskawicy, można je dostarczyć na inne kontynenty tylko za pomocą transportu lotniczego. Oczywiście nie może to wpłynąć na koszt produktu.

Podanie

Papaja górska jest bardzo bogata w witaminy i błonnik oraz zawiera enzym zwany papainą, który jest najlepszym pomocnikiem do zmiękczania mięsa. Aby to zrobić, pokrój skórkę niedojrzałych owoców i wyciągnij z nich mleczny sok (innymi słowy lateks). Najpierw jest suszony, a następnie powstały suchy film jest dokładnie mielony na proszek, którym posypuje się świeże mięso przed rozpoczęciem gotowania. Po około czterech do sześciu godzinach włókna białkowe zawarte w mięsie ulegną niemal całkowitemu rozkładowi. Ten proszek ma tak potężny efekt, że nie będzie trudno usunąć nim brodawki. Jest również doskonałym środkiem przeciwrobaczym i pomaga zapobiegać, a nawet leczyć miażdżycę, a także zmniejszać rozmiar powiększonej wątroby. Niewielką ilość takiego proszku można podawać dzieciom - z zapaleniem jelit w okresie ząbkowania.

Owoce te są szczególnie przydatne dla kobiet – ich systematyczne stosowanie sprawia, że miesiączka jest bezbolesna, a skóra jest bardziej elastyczna i gładka. A to jeden z nielicznych egzotycznych owoców, który nie tylko nie jest przeciwwskazany dla przyszłych mam, ale wręcz im polecany.

Z pomocą papai górskiej możesz obniżyć poziom cholesterolu, chronić przed niedoborem witamin i zmniejszyć ból w osteoporozie i artretyzmie. Posiada również silne właściwości przeciwzapalne i przeciwnowotworowe.

Przeciwwskazania

Ze szczególną ostrożnością owoc ten powinien być spożywany przez alergików. Nie należy ucztować na miąższu niedojrzałych owoców - może zawierać substancje toksyczne.

Uprawa i opieka

W porównaniu do zwykłej papai roślina ta jest znacznie bardziej odporna na wahania wilgotności i temperatury, a także na różnorodne szkodniki.