Brandy żonkilowe

Spisu treści:

Wideo: Brandy żonkilowe

Wideo: Brandy żonkilowe
Wideo: ArArAt Dvin! Armeńska brandy, którą Stalin podarował Churchillowi w 1945 na konferencji jałtańskiej! 2024, Kwiecień
Brandy żonkilowe
Brandy żonkilowe
Anonim
Image
Image

Brandy Narcissus (łac. Narciss bulbocodium) (jego drugie imię to Corbularia bulbocodium) należy do rodziny Amarylis, rodzaju Narcissus. Tę kulturę kwiatową można znaleźć na zboczach skał w wielu częściach największego kontynentu świata - Eurazji. Roślina ta jest szczególnie powszechna we Francji, Portugalii, Hiszpanii, Algierii i Chinach.

Charakterystyka kultury

Żonkil charakteryzuje się małymi kwiatostanami z wydłużoną rurkowatą, zwężoną u podstawy koroną koloru żółtego lub beżowego z wystającymi poza nią pylnikami. Małe segmenty okwiatu w ilości sześciu kawałków o żółto-zielonym odcieniu, ciasno owinięte wokół podstawy korony. Wokół jasnozielonej szypułki ułożone są 2-4 wąskie, zielone, długie, podstawowe liście. Łodyga tego gatunku rośliny osiąga maksymalnie 15 centymetrów. Żarówki są małe, koloru brązowego, przypominające kształtem miniaturową gruszkę.

Subtelności uprawy

Narcyz brandy należy do roślin kochających słońce, dlatego do prawidłowego wzrostu potrzebuje intensywnego oświetlenia. Teren, na którym będą sadzone tego typu rośliny, powinien być nasłoneczniony, dobrze osłonięty od wiatru, o dużej wilgotności gleby. Glebę do sadzenia tej kultury kwiatowej należy przygotować wczesnym latem lub co najmniej miesiąc przed sadzeniem bulw.

Żonkile nie są kapryśne, mogą rosnąć na glebach o różnych właściwościach, ale dla obfitego kwitnienia i prawidłowego rozwoju lepiej sadzić rośliny w lekkiej i żyznej glebie. Wybraną działkę można wcześniej nasycić użytecznymi substancjami, dodając do niej kompost lub humus. Podczas uszlachetniania miejsca do sadzenia kwiatów należy pamiętać, że żonkile nie tolerują obornika, dlatego lepiej nie używać tego nawozu podczas przygotowywania gleby.

Cechy hodowlane

Żonkile brandy rozmnażają się wegetatywnie lub przez nasiona. Rozmnażanie nasion trwa bardzo długo, dlatego w kulturze ogrodniczej najważniejsza jest metoda wegetatywna, czyli za pomocą cebulek. Do rozmnażania tego rodzaju roślin konieczne jest stopniowe oddzielanie dzieci od żarówki matki. Z każdym sezonem na bulwach kwiatowych wyrastają szczyty, a w okresie wegetacji rozdzielają się. Po dwóch do trzech latach łuski cebulki łączące wierzchołki obumierają, po czym można podzielić gniazdo żarówki macierzystej i wydobyć te potomne.

Lądowanie

Najkorzystniejszy czas na sadzenie bulw Narcissus branusiformis przypada na drugą dekadę sierpnia i do końca września. Przed posadzeniem cebul należy je dokładnie zbadać, w przypadku uszkodzeń lub plam należy je usunąć, a sekcje zdezynfekować. Po zbadaniu i przetworzeniu cebulek możesz rozpocząć sadzenie. Bulwy rozważanego rodzaju żonkili sadzi się na głębokości nie większej niż 4-5 centymetrów. Aby kwitnienie wyglądało pięknie i spektakularnie, w jednym otworze należy posadzić kilka cebulek, ponieważ roślina jest mała, a przy rzadkim sadzeniu może być ledwo zauważalna. Ta kultura kwiatowa jest uważana za dość mrozoodporną, ale jako środek zapobiegawczy w przypadku silnych mrozów lepiej jest dokładnie przykryć bulwy, aby uniknąć ich śmierci.

Opieka

Żonkil branus jest rośliną kochającą wilgoć, dlatego podczas kwitnienia i kilka tygodni po nim roślina musi być dobrze podlewana. Konieczne jest uważne monitorowanie wilgotności gleby, jeśli stanie się ona zbyt grząska, bulwy mogą zacząć gnić. Po dojrzeniu rośliny główną pielęgnację można ograniczyć do okresowego pielenia i usuwania niezdrowych i zwiędłych kwiatostanów. Aby zachować zdrowe cebulki i jako profilaktykę różnych chorób, wszystkie zwiędłe kwiatostany należy usunąć przed wytworzeniem nasion, ponieważ większość składników odżywczych jest zużywana przez roślinę w celu dojrzewania nasion.