Mały łopian

2024 Autor: Gavin MacAdam | [email protected]. Ostatnio zmodyfikowany: 2023-12-16 13:44

Mały łopian jest jedną z roślin z rodziny Asteraceae lub Compositae, po łacinie nazwa tej rośliny będzie brzmiała tak: Arctium minus (Hill) Bernh. Jeśli chodzi o samą nazwę rodziny małych łopianów, to po łacinie będzie to: Asteraceae Dumort.

Opis małego łopianu

Mały łopian to dwuletnie zioło, którego wysokość waha się od pięćdziesięciu do stu pięćdziesięciu centymetrów. Korzeń tej rośliny jest gruby, wrzecionowaty i mięsisty. Łodyga małego łopianu jest wyprostowana, mniej lub bardziej potężna, pokryta opadającą pajęczyną i ma podłużne rowki, a ubarwienie może być czerwonawe lub zielonkawe. Liście tej rośliny będą szeroko jajowate i petiolate, natomiast dolne liście u nasady sercowate, będą też pełnokrawędziowe, od góry takie liście będą pomalowane na zielono, a od dołu będą szare -zielone, sporadycznie mogą być również białe-tomentoza. Pospolity kwiatostan małego łopianu jest racemose, koszyczki wierzchołkowe zebrane są w tzw. kłębuszki od trzech do sześciu kawałków i będą na dość krótkich szypułkach. Liście koperty łopianowej kończą się twardym haczykiem, korona może mieć kolor od różowoczerwonego do fioletowego. Niełupki mają długość około czterech do pięciu milimetrów, a ich szerokość wynosi prawie dwa milimetry.

Łopian mały kwitnie w okresie od lipca do września. W warunkach naturalnych roślina ta występuje na terytorium Krymu, Białorusi, Ukrainy, z wyjątkiem Karpat, a także we wszystkich regionach europejskiej części Rosji, z wyjątkiem regionów Dolna Wołga i Dvinsko-Peczora. Do wzrostu roślina ta preferuje miejsca wzdłuż dróg, w pobliżu domów, rowów, nasypów, polan, polan, łąk i obrzeży lasów.

Opis właściwości leczniczych łopianu drobnego

Łopian mały jest obdarzony bardzo cennymi właściwościami leczniczymi, natomiast korzenie i liście tej rośliny zaleca się wykorzystywać do celów leczniczych.

Obecność tak cennych właściwości leczniczych należy tłumaczyć zawartością w tej roślinie gumy, flawonoidów, olejku eterycznego, związków poliacetylenowych, kwasu askorbinowego, białka, inuliny, sitosterolu i garbników. W nasionach łopianu małego znajduje się olej tłuszczowy, który zawiera kwasy palmitoleinowy, palmitynowy, mirystynowy i inne wyższe kwasy tłuszczowe.

Odwar sporządzony na bazie liści tej rośliny zalecany jest do stosowania w przypadku skrofuły, chorób wątroby i nowotworów złośliwych. Zaleca się stosowanie soku z liści łopianu na czerwonkę. W odniesieniu do użytku zewnętrznego liście tej rośliny są wykorzystywane jako bardzo skuteczny środek przeciwnowotworowy i gojący rany.

Należy zauważyć, że liście te są jadalne jako warzywa. Jako roślina warzywna łopian mały jest uprawiany w Chinach, USA, Belgii i Francji. W Japonii roślina ta uprawiana jest nie tylko w ogrodach warzywnych, ale także na wielu plantacjach przemysłowych.

W przypadku zaparć, niedoboru witamin, nowotworów złośliwych, zapalenia żołądka i zapalenia wątroby zaleca się stosowanie następującego środka na bazie tej rośliny: do przygotowania takiego środka zaleca się wziąć jedną łyżkę małych liści łopianu na jedną szklankę wrzenia woda. Powstałą mieszaninę leczniczą należy podawać w infuzji przez dwie godziny, a następnie tę mieszaninę bardzo dokładnie filtruje się. Powstały środek leczniczy przyjmuje się cztery do sześciu razy dziennie po posiłku w dwóch łyżkach stołowych.