Żarłoczny Dziadek Do Orzechów Na Stepie

2024 Autor: Gavin MacAdam | [email protected]. Ostatnio zmodyfikowany: 2023-12-16 13:44

Dziadek do orzechów stepowych jest szkodnikiem polifagicznym. Można go spotkać prawie wszędzie, z wyjątkiem piaszczystych gleb leśnych. W środkowym stepie leśnym iw pasie czarnoziemu jest szczególnie szkodliwy. Chrząszcze często ucztują na nasadzeniach soczystych buraków cukrowych, a larwy chętnie zjadają młode sadzonki i wysiewane nasiona nie tylko buraków cukrowych, ale także warzyw i zbóż. A jesienią żarłoczne larwy szkodzą tylko ziemniakom, a także aktywnie angażują się w drapieżnictwo, pożerając poczwarki i larwy much oraz wiele innych owadów

Poznaj szkodnika

Dziadek do orzechów stepowych to błąd, którego wielkość waha się od 10 do 15 mm. Ten szkodliwy robal ma szerokie czarne ciało z przyjemnym brązowym połyskiem, a na jego przedniej stronie widoczna jest mała kropkowana linia. Wypukła głowa szkodnika jest grubo i gęsto punktowana. Samice są zwykle większe niż samce, a ich ciało jest nieco szersze, ale czułki będą nieco krótsze.

Długość brązowo-żółtych larw sięga 25 mm. Tylne końce larw są lekko rozwidlone, a każdy wyrostek wyposażony jest w parę ząbków skierowanych do środka. Karby między zębami są zwykle zaokrąglone.

Zimowanie szkodliwych robaków odbywa się na głębokości od dziesięciu do dwunastu centymetrów w ziemi, a żarłoczne larwy w różnym wieku zwykle zimują na głębokości od pięciu do trzydziestu pięciu centymetrów. Chrząszcze są selekcjonowane na powierzchni gleby gdzieś w drugiej połowie kwietnia, na etapie siewu buraków cukrowych i wczesnowiosennych upraw. Orientacyjne daty pojawienia się osobników dorosłych w strefie leśno-stepowej to okres od 12 do 25 kwietnia, a ich masowe lata wraz z godami obchodzone są w przybliżeniu od 27 kwietnia do 12 maja. Jednocześnie głównym wiosennym pokarmem chrząszczy są kwiaty mniszka lekarskiego i ich pyłek.

Klikery do siewu stepowego składają jaja w glebie w małych stosach, z których każdy zawiera od trzech do pięciu kawałków. Z reguły jedno sprzęgło zawiera od 12 do 20 jaj, a całkowita płodność samic wynosi od dwustu do pięciuset jaj. Jaja tych szkodników są owalne, małe i pomalowane na biało-brudny kolor. W glebie są zwykle trudne do odróżnienia, ponieważ pokryte są drobnymi cząstkami gleby. Rozwój embrionalny żarłocznych pasożytów trwa około trzech tygodni. Larwy w pierwszym stadium larwalnym, urodzone na przełomie maja lub czerwca, osiągają długość 2 mm. Są prawie przezroczyste i bezbarwne. Ich pokarmem są drobne bezkręgowce, a także pędy roślin uprawnych i chwasty. Zasadniczo rozwój larw trwa od 2 do 3 lat, ale czasami okres ten wydłuża się do czterech lat. A we wrześniu-październiku larwy, które zakończyły swój rozwój i zjadły wystarczająco dużo, zagrzebują się w glebie. Z drugiej strony poczwarki rozwijają się tylko przez trzy do czterech tygodni i mają zewnętrzne podobieństwo do postaci dorosłych - na ich przedpleczu wyraźnie widoczne są boczne wyrostki w kształcie klina.

Jak walczyć

Wśród środków zapobiegawczych przeciwko dziadkom do orzechów stepowych ważne miejsce zajmują najważniejsze środki agrotechniczne: orka jesienna, dokładna uprawa i talerzowanie gleby, jej wapnowanie, usuwanie chwastów, a także stosowanie nawozów (zwłaszcza amoniaku lub potażu).). Dobrym rozwiązaniem byłoby wprowadzenie do płodozmianu upraw lekko uszkodzonych przez tego szkodnika. Wśród tych upraw znajdują się gorczyca, len i proso.

W okresie pączkowania zaleca się wprowadzenie do gleby preparatów na bazie nicieni entomopatogennych. Korzenie sadzonek, bulwy ziemniaka, materiał siewny i glebę traktuje się neonikotynoidami, związkami fosforoorganicznymi i sprawdzonymi pyretroidami.

Wśród naturalnych wrogów larw stepowych dziadków do orzechów można zauważyć drapieżne biegaczowate z rodziny Broscus. Niemniej jednak drapieżniki te nie odgrywają znaczącej roli w redukcji ich liczebności.