Dzika Rzodkiew

Spisu treści:

Wideo: Dzika Rzodkiew

Wideo: Dzika Rzodkiew
Wideo: Dzika gorczyca i rzodkiew świrzepa, dwa niechciane ale wartościowe chwasty polne 2024, Kwiecień
Dzika Rzodkiew
Dzika Rzodkiew
Anonim
Image
Image

Dzika rzodkiew jest jedną z roślin z rodziny kapustowatych lub kapustowatych, po łacinie nazwa tej rośliny będzie brzmiała tak: Raphanus raphanistum L. Jeśli chodzi o samą nazwę rodziny rzodkwi dzikich, to po łacinie będzie ona brzmiała tak: Brassicaceae Burnett. (Cruciferae Juss.).

Opis dzikiej rzodkwi

Dzika rzodkiew to jednoroczne zioło, którego wysokość waha się od dwudziestu do siedemdziesięciu centymetrów. Liście tej rośliny pokryte są twardymi włoskami, są lirowo-pierzaste i wyposażone w cztery do sześciu par segmentów bocznych. Płatki dzikiej rzodkwi są koloru żółtego, ale czasami mogą być białe. Długość strąków tej rośliny wynosi od trzech do ośmiu centymetrów, podczas gdy będą miały około pięciu milimetrów średnicy, a długość dziobka od jednego do dwóch milimetrów.

Kwitnąca dzika rzodkiew przypada na cały okres letni. W warunkach naturalnych roślina ta występuje na Białorusi, Krymie, Ukrainie, Azji Środkowej, Mołdawii, Kaukazie, zachodniej i wschodniej Syberii, Kurylach, Amur i Primorye na Dalekim Wschodzie, w arktycznych regionach Rosji i europejskiej części Rosji. Do wzrostu roślina ta preferuje miejsca w pobliżu dróg, nieużytków, obrzeży lasów, łąk chwastów, pól i upraw.

Opis właściwości leczniczych dzikiej rzodkwi

Dzika rzodkiew posiada bardzo cenne właściwości lecznicze, a nasiona i bulwy tej rośliny zaleca się wykorzystywać w celach leczniczych. Obecność tak cennych właściwości leczniczych należy tłumaczyć zawartością w składzie tej rośliny flawonoidów i glukobrassicyny tioglikozydowej, natomiast w nasionach olej tłuszczowy.

Dzika rzodkiew posiada bardzo skuteczne właściwości antybakteryjne. Warto zauważyć, że bulwy tej rośliny znalazły zastosowanie w homeopatii. Jeśli chodzi o tradycyjną medycynę, tutaj ta roślina jest bardzo rozpowszechniona. Przy różnych chorobach skóry i dolegliwościach żołądka zaleca się stosowanie tej rośliny, a wywar przygotowany na bazie nasion dzikiej rzodkwi wskazany jest do stosowania w rwie kulszowej, nowotworach i reumatyzmie.

W przypadku reumatyzmu zaleca się stosowanie następującego bardzo skutecznego środka opartego na tej roślinie: aby przygotować taki leczniczy środek, trzeba będzie wypić około jednej łyżeczki nasion dzikiej rzodkwi w jednej pełnej szklance wody. Powstałą mieszaninę leczniczą opartą na tej roślinie należy najpierw gotować przez około cztery do pięciu minut, a następnie tę mieszaninę pozostawia się do zaparzenia przez około dwie godziny, po czym mieszaninę należy bardzo dokładnie przefiltrować. Otrzymany lek na bazie dzikiej rzodkwi na reumatyzm należy przyjmować trzy razy dziennie, niezależnie od przyjmowanego pokarmu, około jednej lub dwóch łyżek stołowych.

W przypadku kamicy moczowej zaleca się zastosowanie następującego bardzo skutecznego środka opartego na tej roślinie: aby przygotować taki produkt leczniczy, trzeba będzie zrobić dziurę w całej i dość dużej dzikiej rzodkwi. Następnie do takiej dziury dodaje się miód lub cukier. Otrzymany sok z dzikiej rzodkwi należy wypić z około pół szklanki na kamicę moczową, niezależnie od posiłku. Ponadto taki produkt leczniczy na bazie dzikiej rzodkwi powinien być stosowany przy różnych chorobach płuc, a także stosowany jako środek moczopędny. Pod warunkiem, że jest odpowiednio przygotowany i zastosowany, taki środek leczniczy na bazie dzikiej rzodkwi będzie bardzo skuteczny: w zależności od ciężkości choroby zauważalny będzie pozytywny efekt.

Zalecana: