Rak Korzenia Roślin

2024 Autor: Gavin MacAdam | [email protected]. Ostatnio zmodyfikowany: 2023-12-16 13:44

Rak korzeniowy, zwany także pełzającym korzeniami, charakteryzuje się powstawaniem licznych narośli na korzeniach i szyjkach korzeniowych różnych kultur. Zasadniczo choroba ta dotyka drzewa, a najczęściej drzewa owocowe. Można go również znaleźć na winogronach. Narośla powstałe na korzeniach wywołują niedobór składników odżywczych dla wszystkich organów roślin bez wyjątku, zapobiegają przepływowi soków, a także zmniejszają ich odporność na niekorzystne warunki. Sadzonki zakażone rakiem korzenia często umierają

Kilka słów o chorobie

Po zarażeniu tą dolegliwością na szyjkach korzeniowych upraw, a także na ich korzeniach, można zaobserwować pojawienie się raczej nieprzyjemnych narośli. Na samym początku są pomalowane na szaro-biały kolor i są bardzo miękkie w dotyku, jednak w miarę postępu choroby ciemnieją, stają się brązowe, zdrewniałe i zwiększają średnicę do dziesięciu do dwunastu centymetrów. Początkowo dotknięte rośliny charakteryzują się zwiększonym wzrostem, ale zaraz potem ich rozwój zostaje zahamowany.

Z szybkością błyskawicy wole korzeni rozwija się na glebach zasadowych. Nawiasem mówiąc, bakterie praktycznie nie infekują korzeni przy kwasowości (pH) 5, 0. Choroba objawia się znacznie wyraźniej w porze suchej. Jednocześnie zatrzymuje się wzrost roślinności.

Czynnikami sprawczymi raka korzeni są bakterie żyjące w glebie, poprzez rany i liczne mikropęknięcia wnikające do korzeni roślin. Pod ich niszczącym wpływem komórki tkanek korzenia zaczynają się dzielić. W wyniku tego podziału komórek powstają liczne narośla o różnej wielkości, a okres inkubacji waha się od miesiąca do dwóch przy dość wysokich letnich temperaturach.

Rozprzestrzenianie się szkodliwych bakterii następuje wraz z materiałem sadzeniowym lub gdy niszczycielskie narośla są niszczone przez mikroorganizmy i owady żyjące w glebie. Do ich rozproszenia przyczynia się również odpowiednio wilgotna gleba. Ilość porażonej roślinności przy wysokiej wilgotności znacznie wzrasta.

Najczęściej nieestetyczne narośla na korzeniach utrzymują się przez cały rok, a następnie giną pod niszczącym wpływem innych mikroorganizmów.

Jak walczyć

Na terenach, na których wcześniej rosły drzewa i krzewy owocowe, nie zaleca się zakładania nowych ogrodów. Najlepszymi prekursorami do późniejszego sadzenia drzew owocowych są rośliny strączkowe i zboża. A na obszarach, na których znaleziono uprawy zakażone bakteryjnym rakiem korzeni, nowe zdrowe rośliny można sadzić dopiero trzy lata później.

Szkodliwość tak nieprzyjemnej dolegliwości można w pewnym stopniu zmniejszyć przez odpowiednią technikę rolniczą w połączeniu z dobrą pielęgnacją – nawet porażone rośliny mogą w tym przypadku rozwijać się prawie tak samo zdrowo. Całą roślinność należy terminowo podlewać, karmić obornikiem i różnymi nawozami (w szczególności fosforowo-potasowymi), a także okresowo spulchniać glebę. Te proste środki mogą zwiększyć odporność roślin na nieprzyjemne wole.

Na działkach przeznaczonych do sadzenia sadzonek zaleca się wysiew lucerny, gorczycy i łubinu – rośliny te leczą glebę z nieszczęsnego raka korzenia.

Zakupione sadzonki należy dokładnie sprawdzić pod kątem obecności różnych zgrubień i narośli na korzeniach. Wszystkie wykryte wzrosty są koniecznie odcięte, a pod koniec takiego przycinania system korzeniowy tych sadzonek należy zdezynfekować przez pięć minut 1% roztworem osławionego siarczanu miedzi. Następnie wszystkie korzenie należy umyć w roztworze kwasu borowego (dziesięć litrów wody - 20 g) lub zwykłej czystej wody. Niedopuszczalne jest jednak zanurzanie korzeni sadzonek w specjalnie przygotowanej „gadułce” z dodatkiem siarczanu miedzi – takie zdarzenie działa depresyjnie na roślinność. Wszystkie sadzonki z mocno uszkodzonymi korzeniami centralnymi lub szyjkami korzeniowymi powinny być spalone.