Beresklet Maksimowicz

2024 Autor: Gavin MacAdam | [email protected]. Ostatnio zmodyfikowany: 2023-12-16 13:44

Euonymus Maksimowicza (łac. Euonymus maximowicziana) - duży krzew ozdobny lub drzewo; gatunki z rodzaju Euonymus z rodziny Euonymus. W naturze roślinę można znaleźć w lasach liściastych i mieszanych, w zaroślach krzewów i na skalistych zboczach w Korei i Terytorium Nadmorskim. Obecnie uprawiana jest w wielu regionach Rosji.

Charakterystyka kultury

Euonymus Maksimowicza to krzew lub drzewo liściaste o wysokości do 7 m z dużymi zielonymi, eliptycznymi liśćmi. Jesienią liście przybierają różowawy kolor. Kwiaty białawo-zielone, niepozorne, zebrane w kwiatostany półbaldaszkowate. Owoce są średniej wielkości karminowo-czerwonymi, czterolistnymi torebkami, gdy dojrzeją przypominają gwiazdy. Nasiona wyposażone są w pomarańczową skorupkę, zwisają z owoców na cienkich „nitkach”, są trujące, ich stosowanie nawet w niewielkich ilościach prowadzi do niekorzystnych konsekwencji.

Euonymus Maksimovicha, podobnie jak inne gatunki, na początku jesieni nabiera specjalnego efektu dekoracyjnego, nawet po opadnięciu liści, jasne pudełka zdobią bardzo nudny krajobraz. Często przy sporządzaniu jesiennych bukietów używa się pędów z wiszącymi kapsułkami i nasionami. Euonymus Maksimowicza jest odporny na zimę, odporny na cień, rośnie bardzo powoli w młodym wieku. Rozpoczyna owocowanie w 10-11 lat po posadzeniu. Kwitnie maj - czerwiec przez dwa tygodnie, zaczyna owocować na przełomie września i października.

Cechy uprawy w ogrodzie

Beresklet Maksimovich preferuje gleby żyzne, osuszone, luźne, przepuszczalne dla wody i powietrza. Nie toleruje podmokłych, silnie kwaśnych, zbitych, podmokłych, ciężkich gliniastych i zasolonych gleb. Miejsce jest najlepiej półcieniste z rozproszonym światłem, nie jest zabronione uprawianie roślin na otwartych, słonecznych obszarach. Kultura nizinna ze stojącym zimnym powietrzem i miejscami gromadzenia się wody roztopowej na wiosnę nie akceptuje.

Mieszanka do napełniania dołów składa się z darni i gleby liściastej, gruboziarnistego umytego piasku rzecznego i torfu, w stosunku 2: 1: 1: 1. Możliwa opcja: żyzny ogród i szklarnia oraz piasek w stosunku 3: 2: 1. Zaleca się sadzenie materiału do sadzenia w wilgotnej i wstępnie nawożonej glebie, co przyspiesza przeżywalność. Jeśli gleba na terenie jest silnie kwaśna, przeprowadza się wstępne wapnowanie, a na glebach ciężkich drenaż układa się warstwą 10-15 cm (tłuczeń, kamyki, piasek).

Opieka

Właściwa pielęgnacja i sprzyjające warunki wzrostu są kluczem do aktywnego wzrostu i obfitego owocowania. Opieka polega na karmieniu, podlewaniu, przycinaniu, rozluźnianiu oraz zwalczaniu szkodników i chorób. Młode rośliny w centralnej Rosji również potrzebują schronienia. Opatrunek górny przeprowadza się w trzech podejściach: wiosną - kompostem lub nawozami humusowymi i azotowymi, w środku lata - złożonymi nawozami mineralnymi, pod koniec sezonu wegetacyjnego - nawozami fosforowo-potasowymi. Podlewanie odbywa się 1-2 razy w miesiącu, liczba podlewania wzrasta podczas silnej suszy.

Gleba w strefie przypieniowej jest spulchniana w miarę zagęszczania gleby z jednoczesnym usuwaniem chwastów, zabieg ten jest szczególnie ważny dla młodych roślin. Przy dobrej opiece szkodniki praktycznie nie mają wpływu na trzmielinę Maksimowicza. Do najgroźniejszych zalicza się owady łuskowate, wełnowce i ćmy jabłkowe. Możesz z nimi walczyć za pomocą ogólnoustrojowych środków owadobójczych, na przykład Confidor lub Aktara. Przy pierwszych oznakach uszkodzeń zaleca się umycie roślin wodą z mydłem lub usunięcie owadów wilgotną szmatką.