2024 Autor: Gavin MacAdam | [email protected]. Ostatnio zmodyfikowany: 2023-12-16 13:44
Seria dwupiórkowa (łac. Bidens bipinnata) - jeden z przedstawicieli roślin z rodzaju Chereda (łac. Bidens), który jest rozpowszechniony na całym świecie. Seria podwójnie pierzastych jest często nazywana „hiszpańskimi igłami” ze względu na dziwaczny wygląd główki nasiennej, a jej podwójnie pierzaste liście są z powodzeniem zjadane przez wiele zwierząt, owadów, a także są wykorzystywane jako pokarm dla ludzi.
Co masz na imię?
Chociaż słowo „Bidens” w nazwie tego gatunku jest tłumaczone w taki sam sposób, jak w innych gatunkach roślin z rodzaju Chereda, czyli „dwa” i „ząb”, gatunek ten uchodzi za ekscentryka wśród krewnych, często obnosząc się z jego nasionami, kończąc na trójzębach. Ponadto jego nasiona są smukłe i dłuższe, dlatego nazwa „hiszpańskie igły” jest bardzo odpowiednia dla rośliny.
Opisywany gatunek zawdzięcza przymiotnikowi „podwójnie pierzasty” kształt swoich liści, który również różni się od kształtu pokrewnych roślin, które często pokryte są prostymi całymi liśćmi. Liście drugiego rzędu, zachowując integralność, dzielą się na mniejsze segmenty niż ma to miejsce u innych gatunków rodzaju.
Opis
Podziemną część rośliny jednorocznej reprezentuje korzeń palowy, z którego wychodzą liczne korzenie boczne.
Wyprostowana łodyga wznosi się od korzenia do powierzchni ziemi, która może się lekko rozgałęziać. Powierzchnia zielonych lub czerwono-zielonych pędów jest często naga lub prawie naga.
Powierzchnia zielonych liści jest gładka lub lekko owłosiona. Blaszka liściowa może być podwójnie lub potrójnie pierzasta, nieco przypominająca blaszki liściowe paproci. Liście drugiego rzędu dzielą się na płaty lancetowate, awersyjne lancetowate lub jajowate. Podstawa liścia ma kształt klina, a końce są tępe.
Górne pędy zakończone są długimi szypułkami z pojedynczymi koszyczkami kwiatostanów. W środkowym krążku kosza znajdują się kwiaty rurkowe ze złocistożółtymi koronami. Każda korona ma pięć maleńkich płatków, podobnych do płatków ludzkiego ucha. Wokół krążka znajdują się promienie żółtych płatków, których może brakować w niektórych koszach. Podstawa kosza otoczona jest dwuwarstwowymi zielonymi przylistkami, z których wewnętrzne liniowe są znacznie dłuższe niż zewnętrzne.
Późnym latem lub wczesną jesienią koszyczki kwiatowe zamieniają się w ekscentryczne sadzonki z długimi i smukłymi ciemnobrązowymi nasionami wystającymi w różne strony jak igły z poduszki mistrza szycia. Tylko te igły kończą się nie jednym punktem, ale dwoma lub trzema, a nawet więcej krótkimi szydełkami (jak nazywają je botanicy). Ponadto maleńkie szydełka mają brody skierowane w dół, którymi nasiona przyczepiają się do przypadkowych podróżników biegnących obok zwierząt, aby znaleźć nowe miejsce do kiełkowania, korzystając z swobodnego „transportu”. W końcu roślina jednoroczna rozmnaża się przez samosiew.
Rozwój
Dwupiórkowy sznurek może łatwo dostosować się do szerokiego zakresu warunków środowiskowych. Wielkość rośliny zależy od żyzności gleby i poziomu jej nawilżenia.
Mimo całej swojej tolerancji pociąg z podwójnym piórem preferuje miejsca z rozproszonym światłem słonecznym i żyzną gliną. W naturze częściej spotyka się go w suchszych miejscach, położonych na skalistych polanach, nieużytkach, na skraju lasu, wzdłuż brzegów rzek. Roślina rozmnaża się przez wysiew nasion lub samosiew.
Nektar pyłkowy i kwiatowy przyciągają pszczoły do rośliny.
Wiele owadów, ich larw i gąsienic uwielbia ucztować na liściach dwupiórego pociągu, szkodząc roślinie. Nie omija go seria podwójnie pierzastych i zgubnych mszyc, wysysających soki z kwitnących łodyg.
Stosowanie
Podwójnie pierzasty sznurek służy jako dobra roślina miodu.
Jej liście mogą urozmaicić dietę królików.
Ponadto liście i kwiaty są wykorzystywane przez ludzi do sałatek. Są dodawane do napojów bezalkoholowych i napojów alkoholowych.
Zdolności lecznicze Podwójnie Pierzastego Pociągu są wykorzystywane przez tradycyjną medycynę.
