Głóg Maksimowicz

2024 Autor: Gavin MacAdam | [email protected]. Ostatnio zmodyfikowany: 2023-12-16 13:44

Głóg Maksimowicz (łac. Crataegus maximowiczii) - przedstawiciel rodzaju Hawthorn z rodziny Pink. Gatunek otrzymał swoją nazwę na cześć rosyjskiego botanika i akademika KI Maksimowicza. W naturze rośnie głównie na Dalekim Wschodzie i Syberii Wschodniej. Typowymi miejscami są podmokłe łąki, doliny zalewowe, skraj lasu, suche zbocza gór, rzadkie lasy dębowe i liściaste oraz brzegi rzek.

Charakterystyka kultury

Głóg Maksimowicza to krzew lub drzewo o wysokości do 7 m z pniem pokrytym brązowo-szarą lub ciemnobrązową korą. Gałęzie są nagie, błyszczące, czerwono-brązowe. Młode pędy są szare, owłosione. Gałęzie są wyposażone w kilka mocnych kolców, których długość waha się od 1,5 do 3,5 cm, pąki są nagie lub owłosione, kuliste lub kulisto-jajowate.

Liście zielone, jajowato-rombowe lub jajowate, 9-13-tylobowane lub płytko nacięte, o klinowatej podstawie i spiczastym wierzchołku, nierówno ząbkowane wzdłuż krawędzi, do 9 cm długości, na zewnątrz liście rzadko owłosione, w środku aksamitne, obficie owłosione. Liście są wyposażone w owłosione ogonki, a także duże, zakrzywione w sierp przylistki.

Kwiaty są małe, białe, zebrane w złożone kwiatostany corymbose. Działki są sierściowłose, o pełnych krawędziach, w kształcie trójkąta. Owoce są czerwone, kuliste, początkowo owłosione, później nagie, zawierają 3-5 żółto-brązowych trójkątnych nasion o pomarszczonych bruzdowanych bokach. Głóg Maksimowicz kwitnie w maju-czerwcu, owoce dojrzewają w sierpniu-wrześniu.

Warunki uprawy

Głóg Maksimowicz najlepiej rozwija się na glebach gliniastych, umiarkowanie wilgotnych, żyznych, obojętnych lub lekko kwaśnych. Nie przyjmuje ciężkich gliniastych, silnie kwaśnych, podmokłych i zasolonych podłoży. Omawiany gatunek jest wymagający pod względem lokalizacji. Roślina wymaga światła, toleruje lekki półcień. W przeciwnym razie kultura jest bezpretensjonalna, jednak w optymalnych warunkach kwitnie obficie i daje dobre i wysokiej jakości zbiory owoców, które są aktywnie wykorzystywane w kuchni i medycynie.

Opieka

Głóg Maksimowicz to kultura kochająca wilgoć, wymaga regularnego podlewania - raz w miesiącu. W czasie suszy ilość podlewania zwiększa się 2-3 razy. Zużycie wody na dorosłe drzewo wynosi 10-12 litrów. Przy wystarczających opadach nawadnianie można ograniczyć. Dla głogu Maximovicha ważne jest przycinanie sanitarne, odbywa się na wiosnę. Suche, odmrożone, połamane i uszkodzone gałęzie są usuwane z roślin.

Używając głogu Maximovicha do tworzenia żywopłotu, dozwolone jest silne przycinanie, a raczej skrócenie pędów o 1/3 długości. Podobnie jak inne gatunki, uważany przedstawiciel rodzaju łatwo toleruje fryzurę, krzewy i drzewa mogą mieć kształt piramidy, kwadratu, a nawet kuli. Schronienie na zimę głóg Maksimowicza nie jest wymagany, chociaż wskazane jest owijanie młodych drzew materiałami włókninowymi lub świerkowymi gałęziami i obficie ściółkowanie strefy przy pniu suchymi liśćmi lub torfem.

Szkodniki i walka z nimi

W niesprzyjających warunkach wzrostu lub niewłaściwej pielęgnacji głogi są często atakowane przez szkodniki i choroby. Wśród najczęstszych i najniebezpieczniejszych szkodników drzew należy wymienić: błoniasty śliniaczek wiśniowy, głóg, mszyca z zielonego jabłka i dżdżownica różana. Na przykład mszyca jabłkowa uszkadza liście i młode pędy. Kolonie mszyc wysysają sok z roślin, w wyniku czego liście zwijają się, więdną, silnie się deformują i ostatecznie kruszą. Aby zwalczyć mszyce jabłkowe, użyj karbofosu (w ilości 20 g na 10 l wody), roztworu mydła lub naparu tytoniowego.

Głóg jest również niebezpieczny. Gąsienice głogu żywią się liśćmi i pąkami, następnie przepoczwarzają się, aw środku lata z poczwarek wylatują motyle, które składają ogromną liczbę jaj na zewnętrznej stronie liści. Liście uszkodzone przez gąsienice zwijają się, wysychają i odpadają. Do zwalczania głogu stosuje się karbofos lub chlorofos (w ilości 20 g na 10 l wody). Opryskiwanie odbywa się przed kwitnieniem. Wiosną ręcznie zbiera się zimowe gniazda głogów.

Gąsienice pączków róży uszkadzają pąki, liście i jajniki. Za najskuteczniejszy sposób pozbycia się zwoju liściowego uważa się traktowanie roślin skoncentrowanym zielonym olejem (500 g na 10 l wody) lub nitrafenem (250-300 g na 10 l wody). Opryskiwanie odbywa się przed pęknięciem pąków. Chlorofos można również stosować przeciwko gąsienicom (20-25 g na 10 litrów wody). W tym przypadku przetwarzanie odbywa się w czasie kwitnienia liści.