Słoneczny Jaskier I Sardoniczny śmiech

2024 Autor: Gavin MacAdam | [email protected]. Ostatnio zmodyfikowany: 2023-12-16 13:44

Kiedy słyszysz słowo „jaskier”, przypomina się sowiecką piosenkę w wykonaniu wspaniałej piosenkarki Olgi Voronets, w której dziewczętom nie zaleca się kochania „piękna”, ponieważ ich miłość jest „zmienna”, a zatem nawet „jaskry” więdną od empatia. Tak wrażliwy wizerunek „jaskierów” kojarzy się z bardzo delikatnymi kwiatami, które mogą przejąć część ludzkiego bólu i uczuć. Ale czy rośliny, które otrzymały od botaników nazwę „Jaskry”, są tak delikatne i chłonne?

Rodzaj roślin jest liczne, które otrzymały łacińską nazwę „Ranunculus”, która w tłumaczeniu na rosyjski brzmi jak „żaba”. Rośliny z tego rodzaju otrzymały tę nazwę nie ze względu na ich zewnętrzne podobieństwo do zielonych żab, ale ze względu na ich skłonność do osiedlania się bliżej zbiorników wodnych, a nawet bezpośrednio w gnojowicy bagiennej, jak to robią płazy bezogonowe.

W Rosji zioło polne z żółtymi kwiatami, którego sok był trujący, czyli „zaciekły” dla zwierząt gospodarskich, nazywano „Jaskier”. Przyrostek i zakończenie dodane do słowa „ostra” zdawały się łagodzić „trujące usposobienie” rośliny, oddając pewien hołd zewnętrznej malowniczości rośliny. Ponieważ wiersze pisali ludzie z reguły z dala od problemów hodowli zwierząt, Jaskry powoli zamieniały się w symbol „czułości” i „wrażliwości”. A dla mieszczan, którzy cieszyli się z każdego żywego kwiatu, Jaskry były prawdziwą inspiracją twórczą. Na przykład Natalia Krandievskaya-Tolstaya (01.21.1888 - 17.09.1963) napisała:

Wzdłuż alei - wzdłuż suchego rowka

Kwiaty ani do wsi, ani do miasta.

Obok dziewiczej trawy

Światła nocnej ślepoty.

„Ślepota kurczaka” od dawna nazywana jest odmianą jaskry w Rosji, która ma łacińską nazwę - „Ranunculus acris”. Specyficzny łaciński epitet „acris” oznacza po rosyjsku „ostry”, „żrący”. Dlatego rosyjska nazwa brzmi jak „kaustyczny jaskier”.

„Nocna ślepota” jest dobrze znana radzieckim uczniom w wieku szkolnym. Urosła wszędzie i dlatego była jednym z łatwo dostępnych kandydatów do produkcji letniego zielnika dla botaniki. Popularna nazwa rośliny była nieco niepokojąca i przerażająca, ale nie pamiętam żadnych „kryminalnych” przypadków porozumiewania się z żrącą rośliną. Jeśli chodzi o spektakularne rzeźbione liście i jaskrawożółte błyszczące płatki kwiatów tej rośliny, pozostały one w pamięci na całe życie.

Tradycyjni uzdrowiciele używają żrącego soku rośliny do leczenia wielu ludzkich dolegliwości, a ogrodnicy opracowali frotte w formie kaustycznego jaskry i z powodzeniem ozdabiają swoje klomby jasnożółtymi, dużymi pięciopłatkowymi kwiatami.

Jest jeden przedstawiciel rodzaju Jaskier, którego naprawdę należy się obawiać. To jest „Ranunculus sceleratus”. Tłumacz Google na łaciński epitet „sceleratus” dał mi rosyjskie słowo „chuligan”. Najwyraźniej jest to jakaś nowoczesna interpretacja łacińskiego słowa. W literaturze roślina nazywana jest prostszą i bardziej zrozumiałą - "Jaskier trujący", podkreślając jej niebezpieczną toksyczność nie tylko dla bydła i owiec, ale także dla ludzi.

Jej liście ogonków nie są pozbawione elegancji i atrakcyjności, ale kwiaty są gorsze od innych typów jaskierów, choć mają tradycyjną liczbę (pięć) płatków złocistożółtych.

Na swoje miejsce zamieszkania Trujący Jaskier wybiera miejsca błotniste i błotniste, w których od niepamiętnych czasów znajdowano różne złe duchy, ale można go również spotkać na brzegach różnych zbiorników, a także na podmokłych zboczach rowów.

Toksyczne substancje Trującego Jaskiera, dostając się do organizmu człowieka, powodują mimowolne drgawki mięśni, sprawiając wrażenie, że człowiek się śmieje w chwili śmierci. Starożytni Grecy nazywali taki śmiech „sardonicznym śmiechem”. Od tamtych legendarnych czasów „sardoniczny śmiech” nazywany jest śmiechem ofiary, wyrzeczenia, straty. Dzisiaj użycie tego wyrażenia nieco się rozszerzyło, pochłaniając śmiech, wrogi lub okrutny.

Nie są to zbyt zabawne fakty związane z niektórymi gatunkami roślin z rodzaju Jaskiery. Wymienionych gatunków nie można nazwać łagodnymi i wrażliwymi na smutek innych, chociaż wywołują śmiech u swoich ofiar.

Rośliny z rodzaju Jaskiery wolą żyć w umiarkowanych krajach półkuli północnej. Spotkałem jednak tak przystojnego mężczyznę na tajskiej wyspie Phangan:

Oczywiście jakiś Jaskier, jak myślisz?

W uzasadnieniu Jaskry możemy powiedzieć, że w zasadzie słowo „Jaskry” można nazwać licznymi roślinami, zjednoczonymi przez botaników z rodziny Jaskierów. Wśród nich spotkamy uroczego Kąpiącego; wielobarwny Orlik (lub Zlewnia); spektakularny Adonis i malowniczy Anemone; powojnik, który zyskuje popularność wśród ogrodników; i wiele innych roślin.