Irysy Syberyjskie

2024 Autor: Gavin MacAdam | [email protected]. Ostatnio zmodyfikowany: 2023-12-16 13:44

Niedawno mieszkańcy lata nie byli w ogóle zainteresowani irysami syberyjskimi jako roślinami w dziedzinie kwiaciarstwa. Co więcej, ta kultura ma bardziej bezpretensjonalnych i przystosowanych krewnych - irysy ogrodowe. Jednak piękno tajgi tych kwiatów nie mogło pozostać niezauważone. W rezultacie zainteresowali się nimi również współcześni ogrodnicy

Historia tej kultury kwiatowej jest bardzo różnorodna i trwa nie tylko wieki, ale tysiąclecia. Nawet w starożytnej Grecji imię Iris nazywano boginią tęczy. Uważano, że pojawia się z chmur po przejściu deszczu, a w tym czasie schodzi po wielokolorowym łuku powietrznym.

Tęcze i irysy mają solidny związek. W końcu ten kwiat ma ogromną liczbę odcieni - od miękkich i pastelowych po najjaśniejsze. Obecnie na planecie można znaleźć około dwustu gatunków irysów syberyjskich. Istnieje jednak inna ciekawa klasyfikacja takich roślin - bez brody i brodaty. To prawda, że grupy brodate zwykle obejmują uprawy ogrodnicze.

Irysy syberyjskie to rośliny bez brody pochodzące z form roślinnych, takich jak bydło, irysy krwistoczerwone i irysy syberyjskie.

Irysy syberyjskie to dość niezwykłe kwiaty, z których tchną świeżością, wyrafinowaniem i wyrafinowaniem. Kształt i kolor kwiatów rośliny fascynują już od jednego spojrzenia. Liście charakteryzują się wąską strukturą i lekkością. Sylwetka krzewu przyciąga uwagę ogrodnika i gości jego strony. Za pomocą irysów syberyjskich możesz bardzo ciekawie i jakościowo zaktualizować obszar wokół domu. Ponadto, pomimo nazwy, irysy syberyjskie mogą zakorzenić się w klimacie umiarkowanym. W naszej strefie umiarkowanej pielęgnacja tych kwiatów będzie jeszcze łatwiejsza niż w regionach północnych.

W porównaniu z kuzynami ogrodowymi irysy syberyjskie mają mniej kwiatów, ale ich liczba na jednym krzewie jest znacznie większa, dzięki czemu nie tracą atrakcyjnego i efektownego wyglądu w ogrodzie. Cztery lata później jeden krzew irysa syberyjskiego może zawierać nawet cztery tuziny kwiatostanów. Zaletą tej kultury kwiatowej jest wysoka odporność na zmiany atmosferyczne w postaci silnych prądów wiatrowych i deszczowych. Pozostałe cechy zależą od specyficznej odmiany tęczówki syberyjskiej. Na przykład w niektórych kulturach pąki kwitną w tym samym czasie, tworząc obfite i luksusowe bukiety. Inne rośliny kwitną stopniowo, co oznacza, że ich czas kwitnienia jest dłuższy. Dlatego oba rodzaje takich upraw kwiatowych są z powodzeniem wykorzystywane do projektowania krajobrazu.

Najpopularniejszą rosyjską odmianą tego kwiatu jest Lider Ałtaju. Kwitnie bardzo długo, zachwycając właściciela swoim pięknem i urokiem.

Irysy syberyjskie w projektowaniu krajobrazu

Irysy syberyjskie o wysokości ponad jednego metra wyglądają spektakularnie na środku ogrodu lub na tyłach domu. Zazwyczaj kształt kwiatostanów w takich roślinach jest standardowy i nie ma zbyt dziwacznych linii. Płatki skierowane są w dół. Do takich upraw należą ciemnoniebieskie kwiaty Hohenflug. W takim przypadku wysokość krzewu może sięgać nieco ponad pół metra. Lepiej sadzić otwarte kwiaty w kształcie miseczek na pierwszym planie projektu strony.

Irysy syberyjskie są często sadzone obok stawów i zbiorników wodnych. W takiej sytuacji wąskie liście rośliny skutecznie połączą się z innymi otaczającymi je uprawami. Kwiaty irysów przypominają tu zazwyczaj ćmy, jakby właśnie przyleciały do wody. Dzięki temu kwiaty stają się jeszcze bardziej atrakcyjne i zwracają na siebie uwagę w ogrodzie.

Obok prostego trawnika sadzi się również irysy syberyjskie. Ale tutaj wskazane jest sadzenie roślin nie pojedynczo, ale w całych grupach. Po zakończeniu kwitnienia nie można ciąć łodyg. Wtedy, w drugiej połowie okresu letniego lub jesienią, będzie można zbierać nasiona ze specjalnie uformowanych torebek. Aby uprościć pielęgnację tej rośliny kwiatowej, konieczne będzie początkowo sadzenie irysów syberyjskich w miejscach odgrodzonych od trawnika taśmą krawężnikową.

Jeśli chodzi o skalniaki, odmiany do sadzenia w tym przypadku zależą bezpośrednio od skali adaptacji. W dużych skalniakach irysy syberyjskie należy sadzić w całych grupach, a w małych można ograniczyć się do pojedynczych przedstawicieli odpowiednich do sadzenia w pionie. Najczęściej są to miniaturowe rośliny, które dopiero po wielu latach zaczną rosnąć na wysokość. Ale tego czynnika można uniknąć, jeśli podział irysów syberyjskich odbywa się tak często, jak to możliwe.