2024 Autor: Gavin MacAdam | [email protected]. Ostatnio zmodyfikowany: 2023-12-16 13:44
Długo wyczekiwana wiosna zawsze niesie ze sobą wiele darów, witamin i apetycznych, aby człowiek mógł uzupełnić pożyteczne substancje spędzone w okresie zimowym w swoim ciele, dając witalność i radość bycia
rabarbar gryczany
Ciekawe, że dwie rośliny z rodziny Gryka dostarczają ludziom tak różnych produktów jak kasza gryczana, z której owsianka napełniała siłą epickich rosyjskich bohaterów, a dziś z powodzeniem przywraca energię życiową po stresie fizycznym i psychicznym wiecznie śpieszącego się współczesnego człowieka oraz sadzonki rabarbaru, które z powodzeniem zastępują owoce i jagody wczesną wiosną.
Spektakularna i potężna roślina Rabarbar z dużymi malowniczymi liśćmi na pierwszy rzut oka przypomina rozłożystą oleistę rycynową, roślinę tropiku, która słynie zarówno z właściwości leczniczych, jak i wysokiej toksyczności, stanowiącej zagrożenie dla zdrowia człowieka. Rabarbar jest znacznie spokojniejszą rośliną. Nie należy jednak nadużywać ilości sadzonek przeznaczonych na pokarm, ponieważ zawartość kwasu szczawiowego w jego tkankach roślinnych jest wysoka, a zatem w dużych ilościach rabarbar zamiast być korzystny, zaszkodzi jedynie zdrowiu.
Urok rabarbaru do potraw kulinarnych
Wczesna wiosna spieszy się, by zrekompensować zimowy brak witamin, ozdabiając uwolnioną od śniegu ziemię licznymi wczesnymi trawami, pełnymi substancji pożytecznych dla człowieka. Tutaj delikatne pomarszczone liście wiesiołka proszą o Twój stół, „dzwoniąc” złotym kwiatowym
"Klucze"; lekko gorzkie liście Jaskra chrzęści pod stopami, zdumiewając się ludzką ignorancją; wdzięczne liście kłującej, ale bardzo naładowanej witaminami pokrzywy zielenią się wzdłuż ogrodzenia z wikliny, pochylonego przez zimę. Absolutnie darmowe dary natury są gotowe pomóc ludziom.
Ale rabarbar, który preferuje ludzką opiekę, rozsiewa swoje duże malownicze liście w sztucznych ogrodach, gdzie gleba jest luźna i nawożona. Długie, soczyste ogonki, gotowe zamienić się w kwas chlebowy lub wino, dżem słodko-kwaśny lub orzeźwiające puree ziemniaczane, kompot witaminowy lub galaretkę, czerwienią się czerwienią. Delikatny owocowy aromat nadaje rabarbar domowym herbatnikom i rumianym plackom. Wynika to z wysokiej zawartości kwasów organicznych (szczawiowy, jabłkowy), witamin „C” i „P” oraz wielu innych przydatnych substancji w sadzonkach rośliny.
Techniki uprawy rabarbaru
Uprawa rabarbaru nie jest taka trudna. Jeśli nikomu nie śpieszy się, aby podzielić się z Tobą zarośniętymi krzakami rośliny, możesz wczesną wiosną wysiać nasiona bezpośrednio na otwarty grunt lub najpierw wyhodować sadzonki. Optymalna odległość między nasionami to dziesięć do piętnastu centymetrów. A podczas sadzenia sadzonek w stałym miejscu między poszczególnymi sadzonkami pozostaje odstęp do osiemdziesięciu do stu centymetrów. W końcu roślina uwielbia szeroko rozprzestrzeniać swoje piękne duże liście na długich ogonkach.
Gleba powinna być luźna i bogata w materię organiczną, ponieważ potężna roślina potrzebuje dobrego odżywiania. Aby łodygi rabarbaru rosły soczyste i gęste, w okresie letnim wymagane jest regularne podlewanie i dwa lub trzy opatrunki mineralne. Ogonki są usuwane bez użycia noża, ale odrywając je rękoma u podstawy.
Ponieważ rabarbar może rosnąć w jednym miejscu przez kilka lat, w połowie lipca można go zostawić w spokoju, aby krzak miał czas na nabranie sił na kolejne zbiory. W tym czasie w ogrodzie i w ogrodzie dojrzewają już truskawki i wiśnie, więc witaminowe ogonki są czymś, co zastąpi.
Chociaż kwiatostany rabarbaru służą jako dekoracja terenu, lepiej jest usuwać łodygi kwiatowe, aby roślina nie marnowała dodatkowej energii na ich rozwój, jeśli rabarbar jest uprawiany na żywność, a nie jako dekoracyjny cud natury.
Na zimę krzaki należy izolować warstwą ściółki humusowej. Pomoże to Rabarbarowi bezpieczniej przetrwać zimowe mrozy, a humus stanie się jesiennym opatrunkiem.
Wśród wyhodowanych odmian rabarbaru najpopularniejszą odmianą jest „Victoria”. Jego ogonki są czerwone, a soczysty, kwaśny miąższ jest różowy.
Zalecana:
Rabarbar
Rabarbar (łac. Reum) - rodzaj wieloletnich roślin zielnych z rodziny gryki. Obszar przyrodniczy - Azja i Europa. Obecnie wyróżnia się ponad 20 gatunków, niektóre z nich są zdolne do wytwarzania różnych krzyżówek. Szczególnie trudno jest uzyskać czysty wygląd metodą nasienną.
Rabarbar Włóknisty
Rabarbar włóknisty jest jedną z roślin z rodziny gryki, po łacinie nazwa tej rośliny będzie brzmiała następująco: Rheum udulatum L. Jeśli chodzi o samą nazwę rodziny rabarbarów włóknistych, po łacinie będzie to: Polygonaceae Juss. Opis rabarbaru włóknistego Rabarbar włóknisty to wieloletnie zioło o dość silnym korzeniu palowym.
Rabarbar: Nie Wierzchołki, Nie Korzenie, Ale… Ogonki
Podczas gdy drzewa i krzewy owocowe dopiero zaczynają kwitnąć i tworzą zwarte jajniki, te, które uprawiają rabarbar w swoim ogrodzie, zbierają grube, soczyste ogonki w maju. Wydawałoby się, że z tych dziwnych ogromnych patyków można przygotować taką wyjątkową rzecz? Jeśli nigdy wcześniej nie próbowałeś rabarbaru, koniecznie ugotuj z nim kompot, zrób pierogi lub upiecz ciasto. Uwierz mi, raz spróbowałeś, będziesz zadowolony, że rabarbar jest rośliną wieloletnią, a w ciągu najbliższych 7-10 lat da więcej
Jak Prawidłowo Przechowywać Rabarbar
Rabarbar, który przyjechał do nas z Tybetu, jest bardzo pożywny i niesamowicie smaczny. Zajmuje pierwsze miejsce pod względem zawartości grubych włókien, które odgrywają istotną rolę w trawieniu. A jabłka z cytrynami zajmują odpowiednio tylko drugie i trzecie miejsce. Krótko mówiąc, rabarbar musi znaleźć się w diecie każdej osoby. Aby móc częściej z niego korzystać, trzeba nauczyć się prawidłowego przechowywania rabarbaru. Jednak wcale nie jest to trudne
Sałata Rzymska: Zapas Witamin Na Zimę
W sierpniu zaczynają przesadzać sadzonki sałaty rzymskiej, zwanej też rzymską, ze szkółki na otwarty teren. W przeciwieństwie do liściastych odpowiedników, które mają krótki okres przydatności do spożycia, rzymę uprawia się do spożycia jesienią i zimą. W pewnym stopniu wysoką jakość przechowywania zawdzięcza ciekawemu wydłużono-owalnemu kształtowi, który tworzy luźna główka kapusty z szerokich liści
