2024 Autor: Gavin MacAdam | [email protected]. Ostatnio zmodyfikowany: 2023-12-16 13:44
Malina należy do tego typu roślin, których pędy, prezentując swoje owoce światu, obumierają, ustępując miejsca młodym pędom. Takie poświęcenie i ciągłość pokoleń dostrajają się do nastroju filozoficznego, który godzi człowieka ze śmiercią, ukazując wieczność życia w jego nieskończonym ruchu
Malina pospolita
Rozległy rodzaj maliny (Rubus) zrzesza w swoich szeregach ponad dwieście gatunków krzewów i krzewów liściastych, wśród których narodziła się malina pospolita (Rubus idaeus), inaczej zwana leśną lub czerwoną.
Dzięki pełzającym kłączom maliny szybko podbijają dla siebie terytorium, z łatwością naruszając przypisane im granice. Uwielbia wydostawać się z wiejskiego ogrodzenia, gdzie nikt nie ingeruje w jej wojowniczy charakter i płodność.
Pędy jednoroczne to wegetatywne pędy zielne pokryte liśćmi, które służą roślinie jako dodatkowe pożywienie. Pędy dwuletnie zdrewniają, zamieniają się w generatywne, czyli odpowiedzialne za rozmnażanie gatunku. Kwitną na nich kwiatostany-pędzle lub tarcze małych białych lub jasnoróżowych kwiatów, dając pożywienie pszczołom. Ponadto kształt kwiatów pozwala na zbieranie nektaru nawet w deszczową pogodę, ponieważ płatki chronią pyłek przed wilgocią. Zamiast kwiatów pojawia się korona roślinności - złożony wdzięczny pestkowiec, soczysty i jasny, który w stanie dojrzałym łatwo oddziela się od pojemnika.
Liście trójlistkowe lub pierzastozłożone mają ząbkowaną krawędź i ostrą końcówkę. Górna strona liści jest jasnozielona, dolna popielatoszara. Owoce mogą być różowawe, czerwone, żółte, kremowe, fioletowe i rzadziej czarne.
Wiele odmian malin uprawianych dziś w naszych ogrodach zyskało prawo do życia dzięki Malinie Wspólnej. Są one umownie podzielone na dwie grupy. Pierwsza grupa roślin prezentuje zbiory soczystego pestkowca w drugiej połowie lata, a następnie stopniowo przygotowuje się do zimowego spoczynku. Druga grupa, tzw. odmiany naprawcze, w sezonie letnim dwukrotnie przynosi plony: w pierwszej połowie lata, a następnie również we wrześniu, zawiązując owoce na pędach bieżącego roku.
W naszym kraju odmiany powtarzające się pojawiły się nie tak dawno, choć historia ich powstania sięga 200 lat.
Rozwój
Maliny mogą rosnąć w pełnym słońcu lub półcieniu. Jako dziecko uwielbialiśmy wspinać się w gęste zarośla malin, bawić się w chowanego z przyjaciółmi. Drapiąc skórę dłoni i stóp, zagłębiliśmy się w nieprzeniknioną dżunglę i jedliśmy słodkie i soczyste jagody, czekając na dogodny moment do opuszczenia schronu.
Do sadzenia krzewów malin nie nadaje się gleba lekko zasadowa, wapienna i sucha. Ale bogata w materię organiczną, luźna i dostatecznie wilgotna gleba jest idealna na maliny do sadzenia jesiennego.
Maliny kochające wolność nie lubią ciasnoty, dlatego odległość między sadzonkami podczas sadzenia pojedynczymi krzewami wynosi półtora metra. Jeśli krzewy są sadzone w równych rzędach wzdłuż drutu rozciągniętego w celu podparcia pędów, wystarczy pół metra.
Wiosną gleba jest zasilana nawozami mineralnymi.
Maliny uwielbiają wilgotną glebę i dlatego wymagają podlewania, szczególnie w okresach suchych. W celu skuteczniejszego zachowania wilgotności gleby stosuje się ściółkowanie. Roślina jest odporna na zimę.
Maliny wymagają obowiązkowego usunięcia pędów, które dały plon. W przypadku powtarzających się odmian przycinanie odbywa się latem, aby uzyskać duże jesienne zbiory o wyższej jakości.
Reprodukcja
Maliny są płodne na odrostach korzeniowych, które można łatwo oddzielić od rośliny matecznej i przesadzić w wybrane przez siebie miejsce.
Wrogowie
Nie tylko pszczoły i ludzie uwielbiają ucztować na słodkiej jagodzie. Liczne szkodniki tylko czekają, aż nadzór ogrodnika zaatakuje przysmak. Wśród nich są żarłoczne mszyce, mucha malinowa i chrząszcz, wołek malinowo-truskawkowy.
Mikroskopijne grzyby i choroby wirusowe nie śpią, wpływając na liście i korzenie malin.
Zalecana:
Anubiasz Pełen Wdzięku
Pełen wdzięku Anubias (łac.Anubias gracilis) Jest rośliną wodną należącą do rodziny Aroid. Opis Anubias pełen wdzięku to roślina wodna obdarzona potężnymi pełzającymi kłączami, których grubość może sięgać półtora centymetra. Długość soczystych ogonków liściowych tej rośliny może sięgać sześćdziesięciu centymetrów, a same ogonki są bezpiecznie zamocowane pod blaszkami liściowymi w odległości około półtora centymetra.
Jaskier Pełen Wdzięku
Jaskier pełen wdzięku jest jedną z roślin z rodziny jaskierów, po łacinie nazwa tej rośliny będzie brzmiała następująco: Ranunculus pulchellus C. A. May. Jeśli chodzi o samą nazwę wdzięcznej rodziny jaskierów, po łacinie będzie to tak: Ranunculaceae Juss.
Deytion Pełen Wdzięku
Deutzia pełna wdzięku (łac.deutzia gracilis) - kwitnący krzew ozdobny z rodzaju Deytsia z rodziny Hortensia. Obszar przyrodniczy - górzyste regiony Japonii. Charakterystyka kultury Deutia wdzięczna - krzew liściasty do 1,5 m wysokości z cienkimi łukowatymi gałęziami.
Kirkazon Pełen Wdzięku
Kirkazon pełen wdzięku (łac.Aristolochia elegans) - winorośl zielna; przedstawiciel rodzaju Kirkazon z rodziny Kirkazonov. Pochodzi z tropikalnych regionów Ameryki Południowej. Rośnie głównie na obszarach słonecznych, często spotykanych w Brazylii.
Pełen Wdzięku Parasole Astrania. Właściwości Lecznicze
Przez długi czas Astrantia duża była używana przez ludzi w leczeniu wielu chorób. Właściwości farmakologiczne zostały słabo zbadane, dlatego oficjalna medycyna nie wykorzystuje surowców roślinnych tej kultury. Jakie choroby pomagają złagodzić gwiazdy?