Kirkazon Pełen Wdzięku

2024 Autor: Gavin MacAdam | [email protected]. Ostatnio zmodyfikowany: 2023-12-16 13:44

Kirkazon pełen wdzięku (łac. Aristolochia elegans) - winorośl zielna; przedstawiciel rodzaju Kirkazon z rodziny Kirkazonov. Pochodzi z tropikalnych regionów Ameryki Południowej. Rośnie głównie na obszarach słonecznych, często spotykanych w Brazylii. Widok jest oryginalny, obiecujący dla ozdobnego ogrodnictwa w południowych regionach.

Charakterystyka kultury

Wdzięczny Kirkazon to zielna winorośl, osiągająca 10-12 m długości. Jest bliskim krewnym kirkazonu mandżurskiego i kirkazonu wielkolistnego. Liście ciemnozielone, błyszczące, spiczaste, głęboko lakierowane, szerokosercowate. Na odwrocie liście są szaro-zielone. Kwiaty są duże, do 12 cm, pachowe, z sercowato prostopadłościenną płytką okwiatu, która nie ma płatków i jest pokryta ceglastoczerwonymi żyłkami, cylindryczną, spuchniętą rurką o zielonkawo-żółtym kolorze. Owoc jest suchą kapsułką w kształcie gruszki lub kuli. Pełen wdzięku Kirkazon kwitnie w lipcu - połowie września, czasem kwitnienie kończy się w sierpniu, w zależności od warunków pogodowych. Owoce powstają w niewielkich ilościach, przy uprawie na otwartym terenie winorośl dojrzewa rzadko.

Cechy zapylania

Kwiaty są bardzo oryginalne, swoim pięknem przyciągają owady, które niestety wnikając w nie dla pyłków, nie mogą się wydostać z powodu kolczastych włosków skierowanych skośnie do wewnątrz. Próbując uwolnić się z pułapki, owady zapylają kwiat w poszukiwaniu wyjścia. I dopiero potem (po chwili) włosy zaczynają więdnąć i odpadać, owad wydostaje się wraz z opadłym pyłkiem, a kiedy leci na inny kwiat, proces następuje ponownie. Najczęściej wdzięczny kirkazon zapylają chrząszcze, muchy i komary, przyciąga ich niezbyt przyjemny zapach wydobywający się z kwiatów.

Rosnące funkcje

Jak wiecie, pełen wdzięku Kirkazon pochodzi z tropików, więc zimą trzeba go wnieść do pokoju. Reszta uprawy Kirkazon nie sprawia większych trudności. Najważniejsze jest, aby wybrać najlepsze miejsce. Najlepiej sadzić rośliny na południowych wzgórzach lub w miejscach dobrze oświetlonych słońcem. Nie wolno sadzić winorośli w pobliżu ścian budynków architektonicznych, ale tylko po stronie otwartej na promienie słoneczne, w przeciwnym razie kirkazon zakwitnie źle lub w ogóle nie zakwitnie.

Główna pielęgnacja uprawy ogranicza się do karmienia i pojenia. Zabiegów tych nie można wykluczyć, w przeciwnym razie roślina umrze, nie pokazując swojego niezwykłego piękna. W sezonie wystarczą trzy opatrunki (2 napar z dziewanny i 1 złożone nawozy mineralne). Podlewanie odbywa się, gdy gleba wysycha, w upale przeprowadza się częste opryskiwanie. Kirkazon elegant jest bardzo rzadko dotknięty szkodnikami i chorobami, zabiegi profilaktyczne nie są wymagane. Wraz z nadejściem mrozu winorośl wykopuje się i przesadza do doniczki. Roślin nie można zostawiać w ogrodzie, umrą przy pierwszych przymrozkach (nawet jeśli jest dobre schronienie).

Zastosowanie w projektowaniu krajobrazu

Kirkazon jest pełen wdzięku i bardzo dekoracyjny, prawie żadna roślina na świecie nie może się z nim równać. A wszystko za sprawą niezwykłych liści i kwiatów. Ponadto Kirkazon ma bardzo gęstą i piękną koronę, która wygląda jak namiot. Z tego powodu wdzięczne Kirkazon (i inni przedstawiciele rodzaju) są idealne do ogrodnictwa pionowego. Błyskawicznie splata wszelkie podpory, altany, kolumny, drzewa, łuki i inne przegrody, a także ściany domów i budynków. Zimą pełen wdzięku Kirkazon ozdobi parapet, na którym będzie żył do nadejścia wiosny.

Reprodukcja

W Rosji wdzięk kirkazon nie jest rozpowszechniony, wynika to z pewnych trudności w reprodukcji. Jak wspomniano powyżej, owoce dojrzewają niezwykle rzadko, a jeśli są wiązane, nie dojrzewają. Dotyczy to uprawy na zewnątrz. Aby uzyskać nasiona, wielu ogrodników zajmujących się hodowlą kirakazonów wykonuje następujące czynności: wraz z nadejściem mrozu winorośl przesadza się do doniczek, wprowadza się do pokoju i odcina większość pędów, pozostawiając tylko te, na których uformowały się strąki nasienne. Po pewnym czasie nasiona dojrzeją i można je zasiać do ziemi. Również w domu nie jest zabronione wykonywanie sadzonek. Operację tę przeprowadza się wiosną, jednocześnie sadzi się je na zwilżonym podłożu, przykrytym folią. Pod koniec maja sadzonki zapuszczają korzenie, ale sadzi się je na otwartym terenie po minięciu zagrożenia mrozem.