Astrowate Kulturowe

2024 Autor: Gavin MacAdam | [email protected]. Ostatnio zmodyfikowany: 2023-12-16 13:44

Ze względu na piękno kwiatostanów-koszyków, charakterystyczną cechę przedstawicieli rodziny Asteraceae i inne cechy roślin użytecznych dla ludzi, ludzie od dawna zajmują się uprawą dziko rosnących ziół tej społeczności

Słonecznik

Być może największy „kosz” wśród roślin z rodziny Asteraceae posiada Słonecznik. Co więcej, to nie natura obdarzyła go takimi wymiarami, ale ludzka pomysłowość, której korzeniem jest pragnienie uzyskania jak największej ilości owoców przy mniejszym nakładzie pracy. Były czasy, kiedy kwiatostan nadawał się całkiem do ozdabiania dziurki na guziki stroju dworskiego dandysa i był uprawiany w europejskich ogrodach jako roślina ozdobna.

Kwiatostan słonecznika najlepiej nadaje się jako materiał dydaktyczny o roślinach tej rodziny. Na nim wyraźnie wyróżniają się cylindryczne kwiaty biseksualne, znajdujące się w środku kwiatostanu i zamieniające się w nasiona, oraz marginalne bezpłciowe płatki kwiatów, które nadają kwiatostanowi wygląd dysku słonecznego. Całe to kolorowe bogactwo jest wspierane przez owijkę liściową i raczej twarde przylistki.

Ponadto kwiatostan Słonecznika demonstruje wirtuozerię natury, zdolną do stworzenia idealnej harmonii i jednej z form symetrii, podczas gdy według francuskiego biologa Louisa Pasteura główną właściwością żywych istot jest asymetria (oczywiście nie mówiono o zewnętrznych przejawach asymetrii, ale o prawach życia, działających na poziomie cząsteczek. Na przykład aminokwasy, z których zbudowane są łańcuchy białkowe, mogą być lewe i prawe. Czyli białka organizmów żywych składają się tylko z lewe aminokwasy. A prawe aminokwasy to najwyraźniej białka antyświatów, o których lubią mówić pisarze science fiction. Ale czy są one aż tak dalekie od prawdy?).

A jednak dzisiaj słonecznik uprawia się nie po to, by podziwiać jego harmonijny kwiatostan, ale po to, by wyprodukować olej słonecznikowy. Hodowcy wykonali tak dobrą robotę z rośliną, że zwiększyli zawartość oleju w nasionach z 10 do 50 procent. Ale ci, którzy uprawiają słonecznik nie ze względu na olej, mogą podziwiać niesamowitą kreatywność natury.

słonecznik bulwiasty

Nadziemna część karczocha jerozolimskiego przypomina Słonecznik, a pojawiły się w Europie dzięki „odkryciu” kontynentu amerykańskiego. To prawda, kwiatostany topinamburu są znacznie skromniejsze niż słonecznik uprawny, ale ludzie uprawiają go nie ze względu na kwiatostany, ale ze względu na słodkie jadalne bulwy, które tworzą się pod ziemią.

Ameryka dała Europejczykom trzy rośliny, których bulwy można jeść. To nasz „drugi chleb” - Ziemniaki z rodziny Solanaceae, Topinambur ze słodkimi bulwami, Batat z rodziny Powój, którego korzenie w zależności od rodzaju rośliny i sposobu przygotowania przypominają albo bataty, albo marchewki. lub dynia.

Barwnik krokoszowy

Ponieważ w starożytnym Egipcie nie wiedzieli o słoneczniku, do produkcji oleju wykorzystano roślinę „Barwiący krokosz” z rodziny Compositae. To prawda, że Egipcjanie również nie wiedzieli o przynależności rośliny do tej rodziny, ponieważ współczesne klasyfikacje narodziły się znacznie później.

Niektórzy nazywają tę roślinę „Osetem barwiącym” ze względu na jej liście uzbrojone w ostre ciernie wzdłuż krawędzi. Nowoczesne kulturowe odmiany dekoracyjne, hodowcy starali się w jak największym stopniu pozbyć cierni na liściach.

A roślina nazywa się "barwieniem" ze względu na zdolność jej cylindrycznych kwiatów, tworzących kosz z kwiatostanami, do przenoszenia żółtych i czerwonych odcieni na żywność, gdy chcesz, aby danie było jaśniejsze i bardziej atrakcyjne, a co najważniejsze - do barwienia nici lub tkaniny w tych samych odcieniach, gwarantujące doskonałą jakość i długą żywotność. Na przykład znaleziska mumii egipskich sprzed tysięcy lat z zachowanymi kolorowymi tkaninami potwierdzają jakość barwienia.

W Azji Środkowej, słynącej z jasnych, nieblaknących od wieków dywanów, nadal korzystają z usług roślinnych, a nie sztucznych nowoczesnych farb.