Euonymus Maaka

2024 Autor: Gavin MacAdam | [email protected]. Ostatnio zmodyfikowany: 2023-12-16 13:44

Eonymus Maaka (łac. Euonymus maackii) - ozdobny krzew lub drzewo; przedstawiciel rodzaju Euonymus z rodziny Euonymus. W warunkach naturalnych występuje w dolinach rzecznych, lasach liściastych, łąkach zalewowych, a także na terenach o glebach piaszczystych lub piaszczysto-gliniastych w północno-wschodnich regionach Chin, Syberii Wschodniej i na Dalekim Wschodzie.

Charakterystyka kultury

Euonymus Maaka to krzew lub drzewo o wysokości do 10 m z płaskimi, czerwonobrązowymi lub zielonymi pędami z niebieskawym nalotem i rozłożystą ażurową koroną przypominającą parasol. Kora starych gałęzi jest pomarszczona, ciemna, młode ciemnoszare z korkowymi grzbietami, które znikają wraz z dojrzewaniem. Liście najpierw jasnozielone, potem ciemnozielone, błyszczące, skórzaste, duże, gęste, podłużnie jajowate lub lancetowate, drobno ząbkowane wzdłuż krawędzi, do 8-9 cm długości, osadzone na krótkich ogonkach. Jesienią liście zmieniają kolor na różowo-fioletowy.

Kwiaty są zielonkawobiałe z fioletowymi pręcikami i podłużnie jajowate, płatki zebrane w półbaldaszkowate kwiatostany. Owoce to pomarańczowo-czerwone lub różowo-fioletowe kapsułki o kulistym lub okrągłym kształcie gruszki, wyposażone w ciemną błonę. Nasiona mają pomarańczowo-czerwone lub jasnoczerwone sadzonki, gdy dojrzeją, zwisają z owoców na cienkich szypułkach nasion, taką cechą mogą pochwalić się tylko przedstawiciele rodzaju Beresklet.

Pierwsze trzy lata trzmieliny Maaka rosną powoli, później wzrost przyspiesza. Kwitnienie następuje 4 lata po posadzeniu, owocowanie - 6-7 lat. Gatunek jest odporny na zimę, odporny na szkodniki i choroby, odporny na suszę, światłolubny, wybredny pod względem żyzności gleby. W formie krzewu rośnie na terenach półcienistych i miejscach o rozproszonym świetle, w miejscach nasłonecznionych przybiera postać drzewa.

Cechy rozmnażania i uprawy w ogrodzie

Euonymus Maaka rozmnaża się zarówno metodą nasienną, jak i wegetatywną (sadzonki, odrosty korzeniowe i odkłady). Najlepsze efekty daje metoda wegetatywna, ponieważ rośliny kwitną 2 lata wcześniej niż z nasionami. Najlepiej jest wysiewać nasiona natychmiast po zbiorze, bezpośrednio do ziemi pod osłoną na zimę. Możliwe jest również sadzenie wiosenne, ale pod warunkiem wstępnego rozwarstwienia dwustopniowego. W tym celu nasiona miesza się z mokrym piaskiem i przechowuje w pomieszczeniu o temperaturze powietrza 20C (przez 2-3 miesiące), monitorując stopień wilgotności.

Następnie nasiona wraz z piaskiem umieszcza się w lodówce lub piwnicy o temperaturze 3-5C (do wiosny). Głębokość siewu Maak euonymus wynosi 2-3 cm Sadzonki podczas siewu wiosennego pojawiają się w dniach 18-20. Ważne jest, aby regularnie podlewać uprawy, a wraz z pojawieniem się sadzonek przeprowadzać systematyczne odchwaszczanie, ponieważ chwasty mogą zrujnować sadzonki, zabierając z nich niezbędną wilgoć i składniki odżywcze. Wyrośnięte sadzonki sadzi się na stałe nie wcześniej niż 2 lata później. Słabe sadzonki pozostawia się do wzrostu.

Sadzonki są również popularne wśród ogrodników. Po potraktowaniu stymulatorami wzrostu ukorzenia się do 80-85% sadzonek. Przy odpowiedniej pielęgnacji sadzonki zakorzeniają się w ciągu 30-40 dni, sadzi się je na stałe na wiosnę. Do cięcia sadzonek wybiera się silne pędy. Optymalna długość cięcia to 5-6 cm, każdy powinien mieć jeden międzywęźle. Wskazane jest sadzenie sadzonek we wcześniej przygotowanych szklarniach o pożywnym i dobrze nawilżonym podłożu.

Opieka

Opieka nad euonimem Maaka obejmuje standardowe procedury: podlewanie, karmienie, terminowe przycinanie oraz zabiegi przeciwko szkodnikom i chorobom. W sezonie wystarczy 3-4 podlewania, w suszy - do 6-7. Zachęca się do spulchniania gleby u podnóża, zabieg przeprowadza się podczas zagęszczania wierzchniej warstwy gleby. Przycinanie jest wymagane, aby zapewnić roślinie piękną koronę w kształcie parasola. Szczypanie również nie jest zabronione, konieczne jest zapewnienie intensywnego rozgałęzienia. Przycinanie przerzedzania odbywa się w razie potrzeby.

Wymagane jest cięcie sanitarne, polegające na usuwaniu uszkodzonych i odmrożonych pędów. Mimo że trzmielinka Maaka jest odporna na szkodniki i choroby, w niesprzyjających warunkach i nieodpowiedniej pielęgnacji krzewy atakowane są przez mszyce i ćmy jabłoni. Radzenie sobie z nimi jest dość proste, wystarczy potraktować rośliny dowolnymi środkami owadobójczymi. Ponieważ trzmieliny są zwolennikami żyznej gleby, konieczne jest coroczne karmienie (dwa razy w sezonie). Wiosną - z nawozami organicznymi (kompost, humus), w środku lata - ze złożonymi nawozami mineralnymi.