Japońskie Winogrona

2024 Autor: Gavin MacAdam | [email protected]. Ostatnio zmodyfikowany: 2023-12-16 13:44

Winogrona japońskie (łac. Vitis coignetiae) - przedstawiciel rodzaju Winogrona z rodziny Grape. Naturalnie rośnie w Korei, Japonii i na Sachalinie. Typowe miejsca to wybrzeże Morza Japońskiego i doliny rzeczne. Inne nazwy to Kempfer Grape lub Coigne Grape.

Charakterystyka kultury

Winogrono japońskie to potężna drzewiasta liana z pniem osiągającym długość 16-20 m i pokrytym ciemną korą. Liście są okrągłe lub jajowate, ciemnozielone, trójklapowe, z zaokrąglonymi trójkątnymi lub ostrymi, ząbkowanymi lub ząbkowanymi krawędziami, do 30 cm długości, jesienią liście nabierają ciemnofioletowego i szkarłatno-czerwonego koloru. Japońskie winogrona trzymają się wspornika dzięki czułkom, zdolnym do wykonywania ruchów okrężnych. Kwiaty są małe, zebrane w krótkie pędzelki czubato-owłosione, których długość waha się od 6 do 16 cm Owoce są kuliste, czarno-fioletowe lub czarno-fioletowe, jadalne, mają słodki smak z cierpkimi nutami, zawierają 2-4 posiew. Winogrona japońskie są mrozoodporne, charakteryzują się również szybkim wzrostem.

Subtelności uprawy

Japońskie winogrona są wybredne pod względem warunków uprawy. Kultura jest światłolubna i wymaga intensywnie oświetlonych miejsc, możliwy jest lekki ażurowy odcień. W zacienionych miejscach rośliny stagnują i tworzą raczej małe owoce. Gleby do udanej uprawy muszą być żyzne, lekkie, luźne, neutralne. Rozważana odmiana winogron nie akceptuje gleb ciężkich gliniastych, silnie kwaśnych, zasolonych i podmokłych. Hodowla nie lubi zagęszczania, optymalna odległość między roślinami to około 1 m. Na glebach ciężkich pożądane jest drenaż z piasku lub łamanej cegły warstwą 10-15 cm.

Sadzonki sadzi się wiosną lub jesienią. Preferowane jest jesienne lądowanie. Wymiary dołu do sadzenia to 50 * 60 cm lub 50 * 50 cm. Przed sadzeniem korzenie sadzonek zanurza się w zacierze glinianym, który składa się z wody (9-10 l), gliny (350-400 g), witriol żelaza (200 g) i 12% chlorofos (200 g). Glebę wyjętą z dołu miesza się z torfem, humusem i grubym piaskiem w stosunku 4: 1: 3: 2. Zachęca się do wprowadzania nawozów mineralnych, taka procedura przyspieszy proces przetrwania sadzonek w nowym miejscu. Chociaż przy sadzeniu wiosennym można je odłożyć do późnego lata - wczesnej jesieni.

Winogrona japońskie są rozmnażane przez nasiona i wegetatywnie (sadzonki i odkłady). Nasiona wysiewa się jesienią lub wiosną. W drugim przypadku stratyfikacja nasion na zimno jest wymagana przez 2-4 miesiące. Rośliny uzyskane z wysiewu nasion kwitną po raz pierwszy i dają plony tylko przez 5-6 lat, dlatego metoda ta nie jest popularna wśród ogrodników. Najprostszą i najskuteczniejszą metodą jest rozmnażanie przez zdrewniałe sadzonki. Sadzonki ukorzenia się w mieszance składników odżywczych w szklarniach, uformowany materiał sadzi się na stałe w drugim roku.

Opieka

Japońskie winogrona są higrofilne, ale nie tolerują nasiąkania wodą. Przy nadmiarze wilgoci wpływa na niego zgnilizna i inne groźne choroby. Kultura wymaga również spulchniania, odchwaszczania, karmienia i zabiegów profilaktycznych przeciwko chorobom i szkodnikom. Do zabiegów idealnie nadają się różne naturalne napary. Aby uprościć konserwację, gleba w strefie przyłodygowej jest mulczowana materiałem organicznym, który jest dostępny, na przykład torfem. Top dressing można wykonać wczesną wiosną lub wczesnym latem, czyli w czerwcu. Jako opatrunek górny wprowadzanie mocznika (30-40 g), chlorku potasu (20-30 g) i superfosfatu (70-80 g) nie jest zabronione.

Z opóźnieniem wzrostu do gleby wprowadza się nawozy organiczne (gnijący obornik lub humus) i azotan amonu rozpuszczony w wodzie (15 g azotanu amonu na 10 litrów wody). Japońskie winogrona rosną aktywnie od czerwca do sierpnia, kiedy to są bardzo wrażliwe na brak uwagi. Potrzebują podwiązki do podtrzymywania i przycinania. Przycinanie polega na skróceniu mocnych rzęs o 1/3 części i przycięciu pędów bocznych na dwa pąki. Japońskie winogrona są ciepłolubne, nie znoszą mroźnych zim, dlatego potrzebują schronienia. Jako izolację stosuje się świerkowe gałęzie lub inny materiał nietkany, strefa przy pnia jest izolowana torfem lub opadłymi liśćmi.

Stosowanie

Winogrona japońskie są uprawiane nie tylko na owoce, szeroko stosowane w kuchni, ale także jako roślina ozdobna do ogrodnictwa pionowego. Rośliny tworzą bardzo atrakcyjne markizy, łuki i ekrany. Plagi japońskich winogron ozdobią każdą altanę, fasadę wiejskiego domu lub domku, pnie drzew i ogrodzenie. Kultura nadaje się do tworzenia autogenezy, ponieważ jesienią liście winogron nabierają bogatego szkarłatno-czerwonego koloru. Owoce winogron wykorzystywane są w przemyśle alkoholowym i medycynie ludowej. Przydatne są również anteny i liście, z których przygotowuje się napary do zwalczania biegunki, wymiotów i czerwonki.