Święty Eonymus

2024 Autor: Gavin MacAdam | [email protected]. Ostatnio zmodyfikowany: 2023-12-16 13:44

Święty eonymus (łac. Euonymus sacrosancta) –Dekoracyjny krzew; przedstawiciel rodzaju Euonymus z rodziny Euonymus. Pochodzi z Korei Północnej, Japonii, północno-wschodnich Chin i rosyjskiego Dalekiego Wschodu. Występuje w zaroślach, na łąkach, w dolinach strumieni i rzek, w lasach liściastych i mieszanych, a także na słoniach w górach.

Charakterystyka kultury

Święta euonymus to krzew liściasty o wysokości do 1,5 m, o szeroko rozgałęzionej koronie i systemie korzeniowym, który tworzy ogromną liczbę korzeni powierzchownych. Młode pędy są zielone, zaokrąglone, czworościenne, często wyposażone w cienkie podłużne szare lub brązowe skrzydła, osiągające szerokość 0,5-0,6 cm Zwykle ta cecha jest charakterystyczna dla starych gałęzi.

Pąki są małe, jajowate, do 0,4 cm długości. Liście są ciemnozielone, straszne, skórzaste, nagie, eliptyczne lub podłużnie, odwrotnie jajowate, ostre lub tępe na końcach, z podstawą w kształcie klina, drobno ząbkowane wzdłuż krawędzi, do góry do 8 cm długości, siedząc na krótkich ogonkach. Na spodniej stronie liście są jaśniejsze, rzęskowe. Jesienią liście stają się jaskrawoczerwone lub bordowoczerwone.

Kwiaty są pięciopłatkowe, zielonkawo-białe lub zielonkawo-fioletowe, niepozorne, osiągają 1-1,2 cm średnicy, zebrane w proste kwiatostany półbaldaszkowate, umieszczone na opadających szypułkach uformowanych w kątach dolnych liści pędów. Święta trzmielina kwitnie w maju - czerwcu przez 10-12 dni.

Owoce są kuliste, 1-5-zagnieżdżone kapsułki, na zewnątrz pokryte są szydłowatymi wyrostkami, mogą mieć kolor czerwony lub różowy. Nasiona są brązowe, jajowate, do 0,4 cm długości, pokryte jasnopomarańczowymi lub jasnoczerwonymi sadzonkami. Owoce dojrzewają we wrześniu - październiku.

Podobnie jak inne gatunki tego rodzaju, święty trzmielin jest szczególnie dekoracyjny w drugiej połowie lata, kiedy na krzakach zaczynają tworzyć się jasne owoce w połączeniu z bogatymi zielonymi liśćmi. Jesienią trzmielinka staje się najbardziej atrakcyjna ze względu na czerwone liście. Z tego powodu rośliny są idealne do autogenezy (ogrody jesienno-kwiatowe), doskonale współgrają z innymi krzewami i drzewami, które jesienią zmieniają kolor liści.

Również święty euonymus nadaje się do budowy żywopłotów, dekoracji ogrodów skalnych i granic. Krzewy można stosować do nasadzeń pojedynczych i grupowych na trawniku. W każdej kompozycji euonymus wygląda bardzo atrakcyjnie. Wielu ogrodników uważa te gatunki za najbardziej dekoracyjne.

Gatunek jest odporny na zimę, tolerancyjny na cień, ma średnie tempo wzrostu. Roślina rośnie od drugiej dekady kwietnia do połowy końca września, dokładny okres wegetacji zależy od warunków klimatycznych. Nasiona świętej trzmieliny są w 100% żywotne, ale kiełkowanie gleby jest niskie i nie przekracza 30%. Ale ten gatunek jest łatwo rozmnażany przez sadzonki, podczas przetwarzania sadzonek ze stymulatorami wzrostu wskaźnik ukorzenienia sięga 95-100%, a mówimy zarówno o sadzonkach zielonych, jak i częściowo zdrewniałych.

Rosnące funkcje

Euonymus sakralny przylega do gleb lekko kwaśnych, obojętnych lub lekko zasadowych, luźnych, lekkich, przepuszczalnych dla wody i powietrza, gliniastych. Źle czuje się na obszarach ciężkich, podmokłych, zagęszczonych, gliniastych i silnie kwaśnych. Łatwo znosi półcień, lepiej rozwija się w świetle. Nadaje się do uprawy pod okapami drzew i w pobliżu budynków. Rozmnażane przez nasiona, sadzonki i pędy korzeniowe rośliny nie mają z tym problemów, ponieważ pędy korzeniowe powstają w ogromnych ilościach.

Metoda nasienna jest nieskuteczna i rzadko stosowana. Nasiona wysiewa się jesienią w szklarniach lub wiosną w otwartym terenie ze wstępnym dwustopniowym rozwarstwieniem: 3-4 miesiące w temperaturze 15-20C, 3-4 miesiące - w temperaturze 0-3C. Podobnie jak inne krzewy ozdobne, święty trzmielin przyciąga szkodniki i często jest dotknięty różnymi chorobami, z reguły dzieje się tak, gdy nie są przestrzegane zasady opieki lub niesprzyjające warunki. Wśród szkodników należy zwrócić uwagę na mszyce i ćmy jabłoniowe, których gąsienice pokrywają pędy i liście grubymi pajęczynami i zjadają je prawie nago, w wyniku czego krzewy tracą swój dawny efekt dekoracyjny.

Walka z molem jabłkowym jest trudna, aby zapobiec uszkodzeniom, rośliny są systematycznie traktowane wywarami i naparami, na przykład naparem z cebuli lub gorczycy, wywar z czerwonej ostrej papryki lub napar z cytrusów. Gdy zostaną znalezione szkodniki i gniazda, są one zbierane ręcznie, jeśli podczas zabiegu nie zostaną przeprowadzone gąsienice zaczną się rozprzestrzeniać z ogromną prędkością i zarażać pobliskie rosnące uprawy.