Winogrona Leśne

2024 Autor: Gavin MacAdam | [email protected]. Ostatnio zmodyfikowany: 2023-12-16 13:44

Winogrona leśne (łac. Vitis sylvestris) - krzew winorośli; podgatunek winorośli kulturowej (Vitis vinifera) z rodzaju winogrona z rodziny winogron. W warunkach naturalnych rośnie w lasach, dolinach rzek i skalistych zboczach Azji Środkowej, Morza Śródziemnego, Kaukazu, europejskiej części Rosji, Mołdawii i Ukrainy.

Charakterystyka kultury

Winogrona leśne to wieloletnia drzewiasta liana o długości do 20 m z pędami pokrytymi szarobrązową drobno żłobkowaną korą, złuszczającą się w wieku dorosłym. Młode pędy są lekko żebrowane, później kanciaste i gładkie. Liście zielone, 3-5-tylobowe lub prawie całe, zaokrąglone jajowate, nagie lub pokryte włoskami, do 10 cm długości, z szerokim karbem u podstawy. Jesienią liście nabierają złotego koloru, często z pomarańczowymi plamami lub plamkami. Kwiaty dwupienne, drobne, żółtozielone, o wyraźnym aromacie, zebrane w wiechowate kwiatostany.

Owoce kuliste, czarne, z niebieskawym nalotem, do 0,8 cm średnicy, zebrane w grona, których masa nie przekracza 100 g. Owoce kwaśne, czasem słodkie, jadalne. Winogrona leśne kwitną w maju, owoce dojrzewają we wrześniu. Podgatunek jest odporny na suszę, zimno, rzadko dotknięty filokserą i chorobami grzybiczymi. Stosowany w ogrodnictwie, ale głównie w regionach południowych. Łatwo krzyżuje się z wieloma odmianami winogron uprawnych, w wyniku selekcji uzyskano całkiem sporo mieszańców i odmian.

Podanie

Winogrona leśne wykorzystywane są w kuchni do przygotowania przypraw, marynat, konfitur, galaretek, rodzynek, octu i win. Jagody są również wykorzystywane w medycynie ludowej. Zawierają dużą ilość kwasów organicznych (cytrynowy, jabłkowy i winowy), dekstrozę, pektyny i inne przydatne substancje. Nasiona są bogate w olej tłuszczowy, w niektórych krajach przygotowuje się z nich kawę zastępczą i olej jadalny. Jedzenie owoców jest dobre na zaparcia i inne problemy z jelitami. Nieprawidłowo połączony może powodować problemy żołądkowe.

Warunki uprawy i sadzenia

Miejsce dla leśnej winorośli powinno być dobrze oświetlone i chronione przed zimnymi, przeszywającymi wiatrami. Możesz zająć miejsce na winorośl w pobliżu ogrodzenia, ściany domu lub oficyny znajdującej się od strony południowej. Gleby są najlepiej zdrenowane, luźne, żyzne, przepuszczalne dla wody i powietrza, umiarkowanie wilgotne. Gleby ciężkie, gliniaste, zagęszczone, podmokłe, suche i podmokłe są nieodpowiednie.

Zanim zaczniesz sadzić leśne sadzonki winogron, musisz odpowiednio przygotować glebę. Gleby ubogie są nawożone materią organiczną i minerałami. Sadzenie można przeprowadzić zarówno wczesną wiosną, jak i jesienią. Doły do sadzenia są przygotowywane z wyprzedzeniem: do sadzenia wiosennego - od jesieni, podczas sadzenia jesiennego - kilka tygodni przed planowanym sadzeniem. Wymiary dołu do sadzenia to 50 * 50 cm, dodatkowo 10-15 cm - do drenażu (połamana cegła, kamyki, tłuczeń kamienny lub gruboziarnisty piasek).

Na drenażu powstaje kopiec z mieszanki glebowej składającej się z górnej warstwy żyznej, próchnicy i piasku. Gleba powinna być luźna i nawożona, co zapewni komfort rozwoju systemu korzeniowego w pierwszych latach życia. Wskazane jest dodanie 200 g superfosfatu, 200 g soli potasowej i 40 g azotanu amonu do mieszanki gleby przygotowanej do układania dołu. Ilość nawozu zmienia się w zależności od żyzności gleby na terenie.

Sadzenie sadzonek winogron w nowo przygotowanej dziurze jest wyjątkowo niepożądane, ponieważ gdy ziemia zacznie się osiadać, wciągnie młodą roślinę głęboko w głąb, co może prowadzić do raczej nieprzyjemnych konsekwencji. Po posadzeniu sadzonki gleba w dole jest zagęszczana, tworzy się otwór do nawadniania i obficie zwilża. Zachęca się do nakładania warstwy ściółki. Nie zapomnij o wsparciu, bez niego winogrona nie mogą się normalnie rozwijać, będą podatne na inwazję różnych szkodników i pokonanie niebezpiecznych chorób.

Choroby i walka z nimi

Jedną z poważnych chorób, które mogą uszkodzić leśne winogrona, jest mączniak rzekomy. Może uszkodzić wszystkie naziemne części roślin. Przy przedwczesnej interwencji liście stają się bezkształtne z tłustymi plamami, które później pokrywają się nalotem przypominającym pajęczynę. W przyszłości plamy nabierają brązowego koloru, a następnie wysychają i odpadają.

Podobne objawy choroby pojawiają się na pąkach, jajnikach, kwiatach i jagodach. Najczęściej choroba jest wynikiem niewłaściwej pielęgnacji i wysokiej wilgotności gleby i powietrza. W walce ze szkodnikami skuteczne jest opryskiwanie preparatami leczniczymi, na przykład Aksikhom, Kurzat, Khom. Przetwarzanie odbywa się dwukrotnie przed kwitnieniem (w odstępie 2 tygodni). Nie jest również zabronione stosowanie 0,3% roztworu tlenochlorku miedzi. Należy pamiętać, że chorobie łatwiej jest zapobiegać niż się jej pozbyć. Dzięki terminowemu natryskiwaniu można uniknąć uszkodzeń.

Spośród niebezpiecznych chorób winogron należy zwrócić uwagę na mączniaka prawdziwego lub mączniaka prawdziwego. Liście roślin dotkniętych mączniakiem pokryte są białym nalotem z czarnymi kropkami, a pędy są wybarwione. Początek choroby w czasie dojrzewania owoców prowadzi do pękania i pojawienia się specyficznego zapachu. Z reguły choroba objawia się suchą i upalną pogodą lub po gwałtownej zmianie od suszy do wilgotności, w wielu regionach występuje to w lipcu lub na początku sierpnia. Jako środek zapobiegawczy zaleca się traktowanie winogron 1% roztworem siarki koloidalnej w odstępach 10-12 dni. Opryskiwanie przerywa się na 2-3 tygodnie przed osiągnięciem pełnej dojrzałości jagód. W walce z mączniakiem prawdziwym skuteczny jest 10% roztwór mocznika.