Późna Grzechotka

2024 Autor: Gavin MacAdam | [email protected]. Ostatnio zmodyfikowany: 2023-12-16 13:44

Późna grzechotka jest jedną z roślin z rodziny norichnikovye, po łacinie nazwa tej rośliny będzie brzmiała następująco: Rhinanthus serotinus (Schoenh.) Oborny (R. angustifolius Gmel., R. major Ehrh., R. montanus Saut.). Jeśli chodzi o samą nazwę późnej rodziny grzechotników, to po łacinie będzie to: Scrophulariaceae Juss.

Opis późnej grzechotki

Późna grzechotka to roczne zioło, którego wysokość może sięgać nawet stu centymetrów. Warto zauważyć, że taka roślina jest półpasożytem. Łodyga późnej grzechotki jest prosta, od samego środka taka łodyga będzie silnie rozgałęziona i prawie naga, natomiast gałęzie takiej łodygi będą skierowane skośnie w górę i będą mniej lub bardziej fioletowe. Późne liście grzechotki okazują się dłuższe od międzywęźli łodygi, są liniowo-lancetowate lub lancetowate, natomiast międzywęźla będą dość liczne: od piętnastu do trzydziestu sztuk. Korona późnej grzechotki jest pomalowana na żółto, jej długość wynosi od szesnastu do osiemnastu milimetrów, jest wyposażona w lekko zakrzywioną rurkę, a górna warga tej rośliny ma fioletowy nos, a jej długość nieznacznie przekroczy jeden milimetr. Pudełko późnej grzechotki będzie zaokrąglone, jego długość i szerokość to dziewięć do dziesięciu milimetrów, a długość nasion około trzech do czterech milimetrów, a szerokość jest prawie identyczna.

Późno kwitnąca grzechotka przypada na okres od sierpnia do października. W warunkach naturalnych roślina ta występuje na terytorium Ukrainy, Kaukazu, Białorusi, wszystkich regionów Dalekiego Wschodu, z wyjątkiem tylko regionu Ochockiego, a także regionów Verkhne-Tobolsk i Irtysh w zachodniej Syberii, w wszystkie regiony europejskiej części Rosji, z wyjątkiem regionu Niżnie-Wołżskiego. Do wzrostu roślina ta preferuje miejsca wśród krzewów, piasków, stepów i lasów sosnowych. Warto zauważyć, że późna grzechotka jest środkiem owadobójczym, a także trującą rośliną.

Opis właściwości leczniczych późnej grzechotki

Grzechotka późna posiada bardzo cenne właściwości lecznicze, natomiast zaleca się stosowanie zioła tej rośliny w celach leczniczych.

Obecność tak cennych właściwości leczniczych należy tłumaczyć zawartością alkaloidów, irydoidów, kwasu benzoesowego, flawonoidów, beta-sitosterolu, a także kwasów fenolokarboksylowych i ich pochodnych: chlorogenowego, ferulowego i kawowego w składzie ta roślina. Odwar sporządzony na bazie ziela dużej grzechotki zaleca się stosować jako środek moczopędny i przeciwbólowy, a także taki środek stosuje się przy alkoholizmie, bólach żołądka, kaszlu, bólach głowy, upławach, biegunkach i żółtaczce.

Należy zauważyć, że profilaktycznie przy hipotermii należy nacierać skórę zmiażdżoną trawą późnej grzechotki, którą wcześniej zmieszano z miodem.

W przypadku kaszlu i przeziębienia zaleca się stosowanie następującego bardzo skutecznego środka opartego na tej roślinie: do przygotowania takiego środka leczniczego zaleca się wziąć jedną łyżeczkę zmiażdżonej suchej grzechotki późnej trawy w dwóch szklankach wody. Zaleca się gotowanie powstałej mieszaniny leczniczej przez około trzy do czterech minut, a następnie pozostawia się tę mieszaninę do zaparzenia przez około godzinę, po czym taki lek na bazie tej rośliny należy bardzo dokładnie przefiltrować. Powstały środek leczniczy jest przyjmowany na podstawie późnej grzechotki trzy do czterech razy dziennie, jedna łyżka stołowa.