Olcha Puszysta

2024 Autor: Gavin MacAdam | [email protected]. Ostatnio zmodyfikowany: 2023-12-16 13:44

Olcha puszysta jest jedną z roślin z rodziny brzozy, po łacinie nazwa tej rośliny będzie brzmiała następująco: AInus hirsuta (Spach.) Tutcz. ex Rupr. (A. incana (L.) Moench subsp. Hirsuta (Spach.) A. et D. Love). Jeśli chodzi o samą nazwę rodziny olch puszystych, po łacinie będzie to tak: Betulaceae S. F. Grey.

Opis olchy puszystej

Olcha puszysta to duże drzewo, którego wysokość może sięgać dwudziestu metrów, a średnica wyniesie około sześćdziesięciu centymetrów. Kora tej rośliny jest gładka, może być zabarwiona zarówno na ciemnoszary, jak i brązowo-brązowy. Młode pędy olchy puszystej są sfilcowane i szare, a później stają się nagie. Pąki będą dość duże, na nogach, ich długość wynosi około dziewięciu do dziesięciu milimetrów. Długość liści będzie wynosić około dwunastu centymetrów, a szerokość około jedenastu centymetrów, takie liście mogą być szeroko owalne lub zaokrąglone. Są dwojakie lub płytko ząbkowane, od spodu takie liście będą czerwonawo-aksamitne, prawie nagie, a czasem mogą być niebieskawe. Bazy poroża olchy puszystej są cylindryczne i zwisające, są pomalowane na ciemnobrązowe odcienie, w czasie kwitnienia ich długość będzie wynosić około dziesięciu do piętnastu centymetrów. Podczas kwitnienia płaczące kotki tej rośliny są pomalowane na czerwonawe odcienie, długość szyszek będzie wynosić około jednego do dwóch i pół centymetra.

Kwitnienie olszy puszystej następuje od początku kwietnia do momentu otwarcia liści. W warunkach naturalnych roślina ta występuje na Dalekim Wschodzie, w regionie Ob zachodniej Syberii, w regionach Daursky, Jenisei i Leno-Kolymsky we wschodniej Syberii. Jeśli chodzi o ogólną dystrybucję, roślinę tę można znaleźć w Japonii, Korei i Chinach. Do wzrostu roślina ta preferuje miejsca w pobliżu dróg, krawędzi bagien, wilgotnych łąk, brzegów rzek i strumieni.

Opis właściwości leczniczych olchy puszystej

Olcha puszysta posiada bardzo cenne właściwości lecznicze, natomiast kwiatostany, sadzonki i korę tej rośliny zaleca się wykorzystywać do celów leczniczych. Obecność tak cennych właściwości leczniczych należy tłumaczyć zawartością w składzie tej rośliny triterpenoidów: lupenonu, taraxerilu, taraxerolu, amninkaponu, glutinolu, beta-amyryny i beta amirenonu, a także glikozydów fenolowych hirzuntenonu i pochodnych hirzuntenolu, oraz następujące flawonoidy: ester 3-metylowy, kemferol, kwercetyna i 4-ester metylowy kemferolu. Liście będą zawierały olejek eteryczny, garbniki będą obecne w sadzonkach, a pyłek będzie zawierał następujące kwasy organiczne: jabłkowy, mlekowy, mrówkowy i octowy.

Bulion przygotowany na bazie olchy puszystej zalecany jest do stosowania w przypadku skrofuły, natomiast napar taki jest wskazany do stosowania w zapaleniu jelita grubego.

W Jakucji kwiatostany lub bazi tej rośliny w postaci wywaru przygotowanego z innymi roślinami były używane do zapalenia płuc. Suchy ekstrakt, nalewka i napar są zalecane do stosowania jako środek ściągający w różnych chorobach przewodu pokarmowego, a także na kaszel i skrofuły jako środek hemostatyczny.

W przypadku gruźlicy płuc zaleca się stosowanie następującego bardzo leczniczego środka opartego na tej roślinie: do przygotowania takiego środka zaleca się wzięcie dwóch łyżek puszystych szyszek olchowych w jednej szklance wrzącej wody. Ta mieszanina jest podawana przez dwie godziny, a następnie dokładnie filtrowana. Oznacza to, że przyjmuje się dwa do trzech razy dziennie, jedną trzecią szklanki.