Pozbyć Się Buraka ćwikłowego

2024 Autor: Gavin MacAdam | [email protected]. Ostatnio zmodyfikowany: 2023-12-16 13:44

Buraki ćwikłowe można znaleźć prawie wszędzie. Niszczy nie tylko buraki cukrowe, ale także nagietek z komosą ryżową. Co więcej, same pluskwy i ich larwy wyrządzają szkody: pluskwy wraz z larwami starszych stadiów rozwojowych przebijają się przez liście, a larwy młodszych stadiów larwalnych wygryzają na nich wrzody. W związku z tym musimy walczyć zarówno z tymi, jak i innymi

Poznaj szkodnika

Chrząszcz buraczany to szkodliwy chrząszcz, którego długość wynosi około 6 - 7 mm. Z góry może mieć kolor rdzawobrązowy lub brązowo-zielony, z małymi czarnymi plamkami na elytrze. Krawędzie elytry i przedplecza są ciemne brzusznie i lekko rozłożone. Wielkość jaj owalnych waha się od 0,4 do 0,5 mm. Jaja buraka ćwikłowego są zwykle jasnożółte, a na wierzchu pokryte są gęstym śluzem, który twardnieje i wygląda jak przezroczysty film.

Wielkość larw szkodnika wynosi 7 - 8 mm. Same larwy są żółtawo-zielonkawe i mają czerwonawe głowy. A długość płaskich jasnozielonych poczwarek wynosi około 6,5 mm. Wyglądają bardzo ciekawie: po bokach mają dwa żółte paski i pięć ząbkowanych ostrzy, a z tyłu długi ciemny pasek.

W połowie dojrzałe chrząszcze zwykle hibernują w ściółkach wegetacyjnych, często występuje to na nielicznych plantacjach drzew, a także w licznych zaroślach. Chrząszcze zaczynają wychodzić z zimowisk w kwietniu. W ciepłe dni przenoszą się na tereny zachwaszczone, gdzie żywią się chwastami. A przy niewystarczającej wilgotności i rosnących temperaturach chrząszcze szkodniki zjadają nagietki w dużych ilościach. Pięć do ośmiu dni po rozpoczęciu dodatkowego karmienia pasożyty łączą się w pary.

Jaja buraka ćwikłowego składane są w charakterystycznych zwartych pryzmach (każda z nich zawiera od ośmiu do dwudziestu sztuk) zarówno na górnej, jak i dolnej powierzchni liści. Następnie wypełniają złożone jaja błyskawicznie twardniejącym śluzem, który przekształca się w półprzezroczysty żółtawy film. Proces składania jaj trwa około czternastu do dwudziestu dni, a całkowita płodność samic waha się od 150 do 200 jaj. Jeśli chodzi o etap rozwoju embrionalnego, zajmuje to nie więcej niż 4-6 dni.

Larwy rodzą się w drugiej połowie maja lub na początku czerwca. Ich rozwój, który odbywa się w pięciu okresach, trwa (w zależności od pogody) od piętnastu do trzydziestu dni. Przepoczwarczenie szkodliwych larw jest otwarte i obserwuje się je głównie na liściach roślin pastewnych. Są przyczepione do liści tylnymi końcami cielęcia, gdzie następnie przekształcają się w poczwarki, zrzucając skórki trzonowców. Poczwarki rozwijają się średnio 8-12 dni.

Pojawienie się chrząszczy w strefach stepowych i leśno-stepowych odnotowuje się w drugiej połowie czerwca lub na początku lipca. Przez 12-16 dni aktywnie żywią się roślinnością, po czym łączą się z późniejszym składaniem jaj. Pojawiające się larwy drugiego pokolenia zaczynają żerować na burakach i przepoczwarczać się pod koniec swojego rozwoju (zwykle w drugiej połowie sierpnia). A we wrześniu, po zakończeniu dokarmiania, które trwa 10-12 dni, przenoszą się na zimowiska.

Jak walczyć

Larwy much i różne drapieżne pluskwy są dobrymi pomocnikami w zmniejszaniu liczby trzepaczki buraków. Jaja żarłocznych szkodników są okresowo zarażane ratowniczymi chalcidami, a eulofidy mogą często pasożytować na poczwarkach z larwami.

Aby uniknąć ataków przez osłony buraczane, konieczne jest ciągłe eliminowanie z terenu chwastów z niezwykle atrakcyjnej rodziny zamglenia. Wskazane jest również posypanie okolicy pyłem tytoniowym i przeprowadzenie zabiegu naparem ze skórki cebuli lub naparem z popiołu.

Zabieg insektycydowy jest wskazany, gdy na początku kiełkowania przypada jeden chrząszcz na metr kwadratowy, a na jednej roślinie w fazie formowania 2-6 liści pojawia się co najmniej kilkanaście larw. Insektycydy, takie jak Phosphamide, Metathion i Decis, sprawdziły się całkiem dobrze.