Olcha Japońska

2024 Autor: Gavin MacAdam | [email protected]. Ostatnio zmodyfikowany: 2023-12-16 13:44

olcha japońska jest jedną z roślin z rodziny brzozy, po łacinie nazwa tej rośliny będzie brzmiała następująco: AInus japonica (Thunb.) Steud. Jeśli chodzi o samą nazwę japońskiej rodziny olchowej, to po łacinie będzie to tak: Betulaceae S. F. Grey.

Opis olchy japońskiej

Olcha japońska to drzewo, którego wysokość wyniesie około piętnastu do dwudziestu metrów, a średnica może osiągnąć pięćdziesiąt centymetrów. Kora starych drzew będzie miała kolor ciemnoszary, natomiast młode pędy tej rośliny mogą być nagie lub lekko owłosione. Prawie japońskie olchy są na szypułkach, są żywiczne i nagie. Liście olchy japońskiej mogą być podłużne, lancetowate lub wąskoeliptyczne, natomiast do samej podstawy takie liście będą klinowato-zwężone. Długość liści tej rośliny będzie wynosić około sześciu do dwunastu centymetrów, a szerokość będzie równa od dwóch do pięciu centymetrów. Młode liście olchy japońskiej odznaczają się bardzo lekkim pokwitaniem, dorosłe liście będą pomalowane na ciemnozielone odcienie, na górze są błyszczące, a na dole będą jaśniejsze. Takie liście są wyposażone w kolce włosów znajdujące się w rogach żył, będą ostro nieregularne i drobno ząbkowane. Szyszki olchy japońskiej są owalne, podłużne lub owalne, ich długość będzie wynosić około jednego do dwóch centymetrów, a szerokość będzie wynosić od jednego do półtora centymetra.

Kwitnienie tej rośliny następuje w kwietniu do momentu otwarcia liści. W warunkach naturalnych olcha japońska występuje na terytorium Południowego Sachalinu, na Wyspach Kurylskich, a także w Primorye na Dalekim Wschodzie. Jeśli chodzi o ogólną dystrybucję, roślina ta znajduje się w Chinach, Japonii i na Półwyspie Koreańskim. Do wzrostu olsza japońska preferuje miejsca podmokłe, brzegi jezior, tarasy nadmorskie i rzeczne wzdłuż wybrzeża morskiego.

Opis właściwości leczniczych olchy japońskiej

Olcha japońska posiada bardzo cenne właściwości lecznicze, natomiast owoce i korę tej rośliny zaleca się wykorzystywać w celach leczniczych. Obecność tak cennych właściwości leczniczych należy tłumaczyć zawartością w korze tej rośliny triterpenoidów taraxeroli i kwasu betulinowego, a także glikozydów fenolowych: hirzutenonu i pochodnych hirzutanolu. W drewnie tych roślin występują następujące fenole: alnuson, alnusoxide i alnusonol, w nerkach flawonoidy i triterpenoid p-amirenon. Liście olszy japońskiej zawierają hiperozyd, sitosterol i triterpenoidy.

Bulion przygotowany na bazie kory tej rośliny posiada bardzo skuteczny efekt hemostatyczny. Jako środek moczopędny stosuje się wywar na bazie nasion olchy japońskiej. Na uwagę zasługuje udowodnione, że ekstrakt z owoców tej rośliny posiada bardzo cenne działanie przeciwbakteryjne.

Zaleca się stosowanie następującego bardzo skutecznego środka na bazie tej rośliny jako środka hemostatycznego: aby przygotować taki środek leczniczy, trzeba będzie wziąć od ośmiu do dziesięciu gramów zmiażdżonej kory olchy japońskiej w jednej szklance wody. Zaleca się gotowanie powstałego środka leczniczego na dość małym ogniu przez około pięć do sześciu minut, następnie taką mieszaninę należy podawać w infuzji przez godzinę, po czym taką mieszaninę bardzo dokładnie filtruje się. Powstały środek leczniczy na bazie olchy japońskiej jest przyjmowany trzy do czterech razy dziennie w dwóch łyżkach stołowych jako środek hemostatyczny. Należy zauważyć, że przy odpowiednim stosowaniu i przygotowaniu taki środek leczniczy charakteryzuje się bardzo wysokim stopniem skuteczności.