Olcha Szara

2024 Autor: Gavin MacAdam | [email protected]. Ostatnio zmodyfikowany: 2023-12-16 13:44

Olcha szara jest jedną z roślin z rodziny brzozy, po łacinie nazwa tej rośliny będzie brzmiała następująco: Alnus incana (L.) Moench. Jeśli chodzi o samą nazwę rodziny olszy szarej, po łacinie będzie to tak: Betulaceae S. F. Grey.

Opis olchy szarej

Olcha szara to drzewo lecznicze lub duży krzew, którego wysokość może sięgać dwudziestu metrów. Taka roślina będzie obdarzona jasnoszarą korą. System korzeniowy tej rośliny jest powierzchowny, korzenie boczne będą pogrubione i rozgałęzione przez mikoryzę. Liście olchy szarej są naprzemienne i będą znajdować się na ogonkach miękkich lub czubato-owłosionych. W kształcie takie liście mogą być jajowate, owalne i szeroko eliptyczne, a także spiczaste, ale rzadziej mogą być matowe, a wzdłuż krawędzi są podwójnie ząbkowane. W młodym stanie takie liście będą gęsto owłosione, później okazują się prawie nagie na wierzchu i owłosione, a poniżej są pomalowane na szaro-zielone odcienie. Olcha szara w kolczykach i dwupienna. Męskie kolczyki są długie, są zebrane w dwóch lub trzech kawałkach w górnych partiach samych pędów, podczas gdy kolczyki żeńskie będą krótkie i owalne, a także prawie siedzące, gdy dojrzeją zamienią się w eliptyczne stożki, długość który osiąga piętnaście milimetrów, a są kolorowe, będą w odcieniach czerni i brązu. Owocem tej rośliny jest płaski, jednonasienny orzech z dość wąskimi błoniastymi skrzydełkami.

Kwitnienie olszy szarej następuje w okresie mniej więcej maj-kwiecień, jeszcze przed pojawieniem się liści, natomiast dojrzewanie owoców przypada na okres od sierpnia do października. W warunkach naturalnych roślina ta występuje na terenie Ukrainy, Białorusi, europejskiej części Rosji i Kaukazu. Do wzrostu roślina ta preferuje brzegi rzek i jezior, obrzeża bagien, skraj lasu, polany w lesie i strefy leśno-stepowe.

Opis właściwości leczniczych olchy szarej

Olsza szara posiada bardzo cenne właściwości lecznicze, natomiast owoce tej rośliny zaleca się wykorzystywać w celach leczniczych. Zaleca się zbiór takich surowców leczniczych w okresie jesienno-zimowym, kiedy takie szyszki olchowe będą całkowicie zdrewniałe.

Obecność tak cennych właściwości leczniczych zaleca się tłumaczyć zawartością garbników, kwasów organicznych, kwasu galusowego, alkaloidów, glikozydów hiperozydu i kwercytryny, flawonoidów, a także następujących kwasów w składzie tej rośliny: chlorogenowej, protokatechowej i kawowy.

Pąki i kora tej rośliny posiadają bardzo skuteczne działanie dezynfekujące, ściągające, przeciwzapalne, napotne i hemostatyczne. Napar sporządzony na bazie szyszek olchy oraz wywar z kory wskazany jest do stosowania w czerwonce, ostrym i przewlekłym zapaleniu jelit, a także jako adiuwant w kompleksowym leczeniu antybiotykami. Napar z szyszek olchy siarką pomoże ograniczyć procesy fermentacyjne i gnilne w zapaleniu okrężnicy w jelitach, a także szybko znormalizuje stolec.

Należy zauważyć, że szyszki tej rośliny są częścią herbaty żołądkowej. Jeśli chodzi o medycynę tradycyjną, tutaj roślina ta jest dość szeroko stosowana jako środek hemostatyczny i utrwalający krwawienie z dziąseł i nosa. Ponadto taki środek stosuje się na dnę moczanową, reumatyzm i przeziębienia. W przypadku wywaru opartego na korze tej rośliny zaleca się płukanie jamy ustnej, co pomoże wzmocnić dziąsła.