2024 Autor: Gavin MacAdam | [email protected]. Ostatnio zmodyfikowany: 2023-12-16 13:44
Ixiolirion (łac. Ixiolirion) - kwitnąca bylina, niegdyś należąca do rodziny Amaryllis, a obecnie reprezentująca rodzinę Ixiolyrion o tej samej nazwie. Roślina ta została wprowadzona do uprawy od 1874 roku.
Opis
Ixiolirion to wieloletnia roślina kwitnąca o pionowo skierowanych pędach pokrytych liniowymi liśćmi o całych krawędziach. Długość tych podłużnych liści może sięgać trzydziestu centymetrów, a ich końcówki są zwykle spiczaste. A wysokość tej rośliny zwykle mieści się w zakresie od dziesięciu do pięćdziesięciu centymetrów.
Na samym początku lata na końcach pędów otwierają się niezwykle urocze kwiaty, gromadząc atrakcyjne luźne kwiatostany. Te fantazyjne kwiaty w kształcie dzwonu mają okwiat w kształcie lejka. A wszystkie kwiaty mają niebieskawy lub niebieskawy odcień!
Owoce ixioliriona wyglądają jak małe skórzaste torebki, a jajowate lub wrzecionowate bulwy tej ogrodowej piękności pokryte są ciemnobrązowymi skórzastymi łuskami. Długość bulw zwykle sięga siedmiu centymetrów, a ich szerokość często sięga trzech centymetrów.
Rodzaj tej rośliny jest bardzo mały - obejmuje tylko cztery do siedmiu gatunków.
Gdzie rośnie
Ixiolirion jest dość rozpowszechniony w południowo-zachodniej części Azji. Ponadto występuje na bezkresach zachodniej Syberii lub na Kaukazie.
Stosowanie
Ixiolyrion będzie wyglądał bardzo dobrze w ogrodach skalnych - dobrze komponuje się z szeroką gamą roślin! Szczególnie dobrze będzie wyglądać obok pierwiosnków, żonkili czy tulipanów. Ten przystojny mężczyzna dobrze zakorzenia się na skalistych zboczach, a ponadto można go używać w kawałkach.
Uprawa i opieka
Ixiolirion najlepiej sprawdzi się na glebach ogrodowych (na ogół jest mało wymagająca dla gleb, ale w każdym razie powinny swobodnie przepuszczać powietrze i wilgoć) oraz w miejscach dobrze oświetlonych. Jednak ta roślina będzie również całkiem wygodna w półcieniu. Idealnie, ixiolirion sadzi się na niewielkich wysokościach, ponieważ na nizinach podczas topnienia śniegu znacznie wzrasta ryzyko zalania gleby, co z kolei może prowadzić do chorób korzeni prowadzących do śmierci rośliny. Lepiej też od razu porzucić pomysł sadzenia tej rośliny w dobrze wentylowanych pomieszczeniach – Ixiolirion wyjątkowo negatywnie reaguje na przeciągi.
Ixiolirion jest rośliną odporną na suszę, dlatego z reguły nie jest wymagane dodatkowe podlewanie w sezonie letnim. Jedynym wyjątkiem jest sytuacja, gdy lato okazało się zbyt gorące i przeważnie bez opadów: w tym przypadku ixiolirion będzie potrzebował umiarkowanej wilgoci. Tę piękną roślinę należy podlewać miękką i ciepłą wodą, która zdążyła się zadomowić przynajmniej na jeden dzień.
Gleba przy krzakach musi być systematycznie spulchniana, eliminując jednocześnie wszelkie rosnące wokół nich chwasty. A w sezonie wiosenno-letnim Ixiolirion będzie bardzo zadowolony z dobrego karmienia. Nawiasem mówiąc, uniwersalna mieszanka odżywcza specjalnie zaprojektowana dla roślin kwitnących, którą najlepiej stosować w postaci płynnej, po rozcieńczeniu wodą w temperaturze pokojowej w stosunku 1: 1, jest całkiem odpowiednia do tych celów.
Ixiolirion rozmnaża się przez bulwy lub nasiona, podczas gdy rozmnażanie przez bulwy jest zawsze o wiele skuteczniejsze niż rozmnażanie przez nasiona. Ten przystojny mężczyzna jest przeszczepiany nie tak często - raz na około pięć do sześciu lat. Jeśli chodzi o choroby, czasami roślina ta może być dotknięta zgnilizną korzeni.
