Modrzew Syberyjski

2024 Autor: Gavin MacAdam | [email protected]. Ostatnio zmodyfikowany: 2023-12-16 13:44

modrzew syberyjski jest jedną z roślin z rodziny sosny, po łacinie nazwa tej rośliny będzie brzmiała następująco: Larix sibirica Ledeb. Jeśli chodzi o nazwę samej rodziny modrzewia syberyjskiego, po łacinie będzie to tak: Pinaceae Lindl.

Opis modrzewia syberyjskiego

Modrzew syberyjski to jednopienne drzewo iglaste o piramidalnej koronie. Kora tej rośliny będzie pomalowana na brązowo-szare odcienie, igły tej rośliny opadną na zimę, a wysokość modrzewia syberyjskiego będzie wynosić około trzydziestu do czterdziestu metrów. Szyszki męskie i pręcikowe tej rośliny będą miały owalny kształt i są pomalowane na jasnożółte odcienie. Szyszki żeńskie modrzewia syberyjskiego mają kolor jasnobrązowy i są również jajowate. Nasiona tej rośliny znajdują się na łuskach nasiennych szyszek. W warunkach naturalnych roślina ta występuje we wschodniej i północno-wschodniej części europejskiej części Rosji, na Uralu, Ałtaju, Sajanie, zachodniej i wschodniej Syberii.

Warto zauważyć, że roślina ta może żyć 900 lat. Do wzrostu roślina ta preferuje gleby darniowo-bielicowe i bielicowe, modrzew syberyjski utworzy lasy modrzewiowe, a także będzie rósł wśród innych drzew iglastych. Należy zauważyć, że modrzew syberyjski uprawiany jest w parkach i ogrodach jako roślina ozdobna.

Opis właściwości leczniczych modrzewia syberyjskiego

Modrzew syberyjski posiada bardzo cenne właściwości lecznicze, natomiast do celów leczniczych zaleca się stosowanie młodych pędów i pąków tej rośliny.

Obecność tak cennych właściwości leczniczych należy tłumaczyć zawartością olejku eterycznego, witaminy C w składzie tej rośliny, natomiast kora modrzewia syberyjskiego będzie zawierała kwasy organiczne, antocyjany i flawony. Z młodych pędów tej rośliny wyizolowano astralginę, flawonoidy abietynę, glikozydy strzykawkę, izoramnetynę i flawonoglikozyd. W medycynie dość rozpowszechniła się tak zwana terpentyna wenecka, która jest pozyskiwana z żywicy modrzewiowej i będzie zawierać około szesnaście procent terpentyny.

Warto zauważyć, że terpentyna podrażnia nerki i drogi moczowe. Jeśli chodzi o tradycyjną medycynę, terpentyna tej rośliny jest tutaj dość rozpowszechniona. Taki środek leczniczy stosuje się w kaszlu, kamicy moczowej, chorobach pęcherza moczowego, wzdęciach, przewlekłym zapaleniu oskrzeli, którym towarzyszy oddzielenie ropnej plwociny i różnych przewlekłych chorób układu oddechowego. Ponadto taki środek jest również stosowany jako bardzo skuteczny środek na tasiemce. Proszek z kory tej rośliny zaleca się stosować na przepuklinę. Ze świeżych gałęzi modrzewia syberyjskiego zaleca się kąpiele na dnę moczanową i reumatyzm. Nalewkę przygotowaną na bazie kory tej rośliny należy stosować przy biegunkach, zatruciach oraz przy zaburzeniach miesiączkowania.

Na szkorbut zaleca się pić wodny ekstrakt z igieł tej rośliny. Bardzo skutecznym środkiem przeczyszczającym powinien być bulion przygotowany na bazie młodych pędów w mleku lub serwatce. Terpentyna w maściach stosowana jest jako zewnętrzny środek drażniący i rozpraszający przy dnie moczanowej, reumatyzmie i nerwobólach. Ponadto takie maści są stosowane jako dezodoranty i środki przeciwdrobnoustrojowe na zapalenie oskrzeli i zapalenie górnych dróg oddechowych. Jako środek witaminowy igły tej rośliny są spożywane na świeżo przez całe lato.