Modrzew

2024 Autor: Gavin MacAdam | [email protected]. Ostatnio zmodyfikowany: 2023-12-16 13:44

Modrzew (łac. Larix) - rodzaj drzew z rodziny Pine. Dziś modrzew jest jednym z najbardziej rozpowszechnionych drzew iglastych. W naturze kultura występuje prawie we wszystkich zakątkach świata, zajmuje znaczące obszary na Dalekim Wschodzie, Syberii i Uralu. Rodzaj ma około 20 gatunków. Modrzewie są długowieczne, w warunkach naturalnych odnotowano okazy do 800 lat.

Charakterystyka kultury

Modrzew to drzewo o luźnej stożkowatej koronie w młodym wieku i tępo-wierzchołkowej, jajowatej lub zaokrąglonej koronie w wieku dojrzałym. Występują tu modrzewie z jednostronną koroną w kształcie flagi, jest to konsekwencja ciągłych przeszywających wiatrów. System korzeniowy jest mocny, silnie rozgałęziony, nie ma wyraźnego korzenia palowego. W warunkach wiecznej zmarzliny rośliny tworzą powierzchowny system korzeniowy, takie drzewa często cierpią z powodu wiatru.

Igły są jasnozielone, miękkie, wąskoliniowe, na krótkich pędach znajdują się w pęczkach, na wydłużonych - pojedynczo lub spiralnie. Wraz z nadejściem jesieni igły nabierają złotożółtego koloru, a następnie całkowicie odpadają. Szyszki są cylindryczne, jajowate lub okrągłe, dojrzewają w roku kwitnienia. Nasiona są trójkątne, uskrzydlone, umieszczone pod każdą łuską. Nasiona, jeśli są odpowiednio przechowywane, zachowują żywotność do 4 lat. Nasiona zebrane z samotnie stojących okazów są sterylne. Modrzewie charakteryzują się odpornością na gaz i zimę, a także właściwościami odpornymi na zimno, mogą rozwijać się nawet w regionach północnych o surowych zimach.

Warunki uprawy

Modrzew jest jedną z upraw niezwykle światłolubnych, w miejscach silnie zacienionych rozwija się słabo i często zamiera. W optymalnych warunkach drzewa rosną szybko i w wieku trzydziestu lat osiągają do 100 cm wzrostu. Jak wspomniano powyżej, kultura jest odporna na wszelkie ekstremalne temperatury, na dalekiej północy nie boi się siedemdziesięciostopniowych mrozów.

Modrzew również nie stawia specjalnych wymagań co do warunków glebowych, może bez problemu rosnąć zarówno na glebach podmokłych, jak i podmokłych, jednak na takich terenach rośliny są zwykle karłowate i skarłowaciałe. Dla modrzewia optymalne są gleby dobrze przepuszczalne, umiarkowanie wilgotne, piaszczysto-gliniaste lub gliniaste.

Reprodukcja

Drzewa modrzewiowe rozmnażają się przez nasiona i sadzonki, ale ta druga metoda jest nieskuteczna. Szczepienie również nie jest zabronione, jednak wskazane jest tylko przy rozmnażaniu form ozdobnych i wartościowych. Nasiona wysiewa się bezpośrednio po zebraniu do pojemników na sadzonki o lekkiej żyznej glebie. Nasiona kultury kiełkują mocno i długo, więc wysiewa się je bardzo gęsto. Przed siewem nasion nie trzeba przetwarzać, chociaż stratyfikacja przyspieszy proces kiełkowania. W szkołach (łóżka do wzrostu sadzonek, sadzonek, dzieci roślin bulwiastych itp.) Młode rośliny przesadza się po 2-3 latach. W piątym roku życia sadzonki osiągają wysokość 100-150 cm, do dziewiątego zaczynają przynosić owoce.

Sadzonki modrzewia sadzi się w wieku dwóch lat, ale przy próbie stworzenia ogrodu iglastego ten wiek jest po prostu nie do przyjęcia. Sześcioletnie sadzonki z grudką są optymalne do zagospodarowania ogrodu. Sadzonki sadzi się wczesną wiosną przed rozkwitnięciem liści lub jesienią bezpośrednio po opadnięciu liści. Odległość między roślinami powinna wynosić co najmniej 2-4 m. Głębokość dołu do sadzenia waha się od 60 do 80 cm Na dnie dołu powstaje wałek z mieszanki gleby składającej się z torfu, ziemi liściastej i piasku w stosunku 2:3:1. Drenaż układa się na podłożach ciężkich i gliniastych. Gleby silnie kwaśne są wstępnie wapnowane.

Opieka

Głównymi zadaniami opieki nad modrzewiem są karmienie, podlewanie, rozluźnianie i odchwaszczanie. Top dressing przeprowadza się corocznie na wiosnę przy użyciu złożonych nawozów mineralnych, na przykład "Kemiri-universal". Modrzewie podlewa się tylko podczas długotrwałej suszy, w ilości 15-20 litrów na drzewo (ilość zależna od wieku). Poluzowanie strefy przy pniu odbywa się tylko pod młodymi roślinami, optymalna głębokość spulchniania wynosi 20 cm. Aby utrzymać koło pnia w czystości od chwastów, ściółkuje się je trocinami lub torfem w warstwie 5-6 cm.

Rośliny mają negatywny stosunek do strzyżenia, ale w młodym wieku są akceptowane. Również młode osobniki potrzebują schronienia na zimę. Papier pakowy byłby idealną opcją do tych celów. Wśród chorób i szkodników na kulturę najczęściej wpływa modrzewiowa ćma górnicza, w wyniku jej energicznej działalności igły nabierają białawego odcienia i stają się zwiotczałe. Ze szkodnikiem można poradzić sobie tylko w sposób chemiczny, czyli poprzez przetwarzanie insektycydów.