Syberyjski Kandyk

2024 Autor: Gavin MacAdam | [email protected]. Ostatnio zmodyfikowany: 2023-12-16 13:44

Czy wiesz, co to jest „efemeryd”? Ephemeroid to roślina wieloletnia o bardzo krótkim okresie życia na powierzchni ziemi. Bardzo szybko przechodzi przez wszystkie etapy rozwoju: pojawienie się liści, kwiatów, owoców. Gdy nasiona opadają na ziemię, przyziemna część rośliny obumiera. Pozostała tylko część podziemna. Tak więc syberyjski kandyk jest wiosennym efemerydem

Syberyjski Kandyk kwitnie w kwietniu, gdy tylko śnieżny dywan topi się pod promieniami gorącego wiosennego słońca. Nie boi się niskich temperatur zimy, która nie chce rezygnować ze swoich pozycji i nadal dominuje nocą z minusem 10 stopni. Kandyk nie kłóci się i nie opiera uporowi zimy, po prostu zamyka kwiaty na noc. Rano wschodzące słońce podnosi temperaturę powyżej zera stopni, a kandyk ponownie otwiera fioletowe kwiaty.

Nawyk

Kandyk nie startuje wysoko z ziemi, wznosząc się ponad jej powierzchnię maksymalnie o 30 centymetrów. Podziemną część rośliny reprezentują średniej wielkości cebulki wąskostożkowe, których wysokość waha się od 3 do 8 centymetrów i średnicy 1 centymetra. Żarówki są jadalne. Ludzie wykopują je na pożywienie, a zwierzęta też lubią je ucztować.

Dwa szaro-zielone liście na krótkich ogonkach są przeciwne i mają kształt wydłużony, lancetowaty lub jajowato-lancetowaty. Przy szerokości 3-6 centymetrów dorastają do 15 centymetrów.

Łodyga szypułki kończy się dużym pojedynczym okwiatem. Sześć opadających liści bzu przypomina miniaturowy kwiat lilii, otaczający słupek z sześcioma żółtymi pręcikami. Kandyk to wiosenna roślina miodowa zapylana przez trzmiele i pszczoły.

Owoc to kapsułka z kilkoma nasionami w środku.

Odmiany Kandyk

W naturze syberyjski kandyk jest rośliną bardzo zmienną. Jej liście mogą być monochromatyczne i różnobarwne, jak na górnym zdjęciu. Płatki kwiatów przybierają różne odcienie. Najbardziej dekoracyjni przedstawiciele rodziny zostali wprowadzeni do kultury przez hodowców Ałtaju. Na przykład:

• Biały kły – czysto białe kwiaty z żółtymi pręcikami i słupkiem zachwycają ogrodników w ostatniej dekadzie kwietnia. Kwiaty są dość duże, osiągają średnicę 6 centymetrów, znajdują się na zielonej szypułce otoczonej dwoma zielonymi liśćmi.

• Biały król - czysto białe kwiaty ze słupkiem i cytrynowymi pręcikami zdobią klomb lub alpejskie wzgórze w drugiej dekadzie kwietnia. Pod koniec kwitnienia kwiaty przybierają kształt turbanu jakiegoś tureckiego sułtana, a na jego eleganckiej sukni jasnozielone liście.

• Olga - liliowo-różowe kwiaty wydają się być obsypane ciemnoróżowymi kropkami i obramowane na biało. Brązowozielone liście mają zielony pasek wzdłuż krawędzi. Wszystko razem tworzy radosną i zabawną kompozycję na tle czarnej wiosennej ziemi. Lubi kwitnieć od końca kwietnia, zdobywając tydzień w maju.

Stosowanie

Roślina jest wymieniona w „Czerwonej Księdze” Rosji, co nie przeszkadza ludziom w zbieraniu kwiatów na wiosenną wyprzedaż bukietów i kopaniu cebulek na żywność.

Mrozoodporność kandyka sprawiła, że był atrakcyjny do ozdabiania domków letniskowych wczesną wiosną, kiedy jest jeszcze bardzo mało kwitnących roślin. Wyhodowano odmiany różniące się okresem kwitnienia i walorami dekoracyjnymi.

Kandyk to wczesna roślina miodowa. Jej cebulki zawierają glukozę, skrobię, białko, antyseptyczny śluz i dekstryny (polisacharydy) i zostały wcześniej zebrane do spożycia przez miejscową ludność. Tatarzy przygotowali odurzający napój z kandyka, podobny do piwa. Dzikie zwierzęta również uwielbiają ucztować na cebulkach.

W medycynie ludowej używano cebulek na padaczkę, kolkę brzuszną, robaki oraz jako afrodyzjak.