Syberyjski Książę

2024 Autor: Gavin MacAdam | [email protected]. Ostatnio zmodyfikowany: 2023-12-16 13:44

Syberyjski książę jest jedną z roślin z rodziny jaskierów, po łacinie nazwa tej rośliny będzie brzmiała tak: Atragene sibirica L. Jeśli chodzi o samą nazwę syberyjskiej rodziny książęcej, to po łacinie będzie to tak: Ranunculaceae Juss.

Opis księcia syberyjskiego

Książę syberyjski to półkrzew, którego długość wyniesie około pół do trzech metrów. Łodygi tej rośliny leżą lub mogą przylegać. Liście księcia syberyjskiego są obdarzone ogonkami, zwykle takie liście są podwójnie potrójne. Zraziki tej rośliny będą ząbkowane, spiczaste i lancetowate, poniżej są jaśniejsze, a wzdłuż żył będą owłosione. Kwiaty księcia syberyjskiego będą pojedyncze. Działki mają kształt jajowato-lancetowaty, są pomalowane na prawie białe lub żółtawo-białe odcienie. Warto zauważyć, że płatki są około dwa do trzech razy krótsze niż same działki. Owoce są ściśnięte i mocno owłosione.

Kwitnienie księcia syberyjskiego przypada na okres od czerwca do lipca. W warunkach naturalnych roślina ta występuje w Azji Środkowej, na północy europejskiej części Rosji, w zachodniej i wschodniej Syberii. Do wzrostu roślina preferuje brzegi lasów, łąki leśne, zarośla przybrzeżne, wychodnie skalne, obszary górskie na skalistych zboczach, lasy iglaste i liściaste, a roślina ta wzniesie się również poza pas leśny.

Opis właściwości leczniczych księcia syberyjskiego

Książę syberyjski posiada bardzo cenne właściwości lecznicze, a ziela tej rośliny zaleca się stosować w celach leczniczych. Pojęcie trawy obejmuje kwiaty, liście i łodygi syberyjskiego księcia.

Należy zauważyć, że ziele tej rośliny jest trujące, z tego powodu zaleca się szczególną ostrożność podczas obchodzenia się z księciem syberyjskim. Na uwagę zasługuje fakt, że preparaty na bazie ziela tej rośliny mają zdolność pobudzania czynności serca, siła takiego działania może być porównywalna z kofeiną.

Obecność tak cennych właściwości leczniczych należy tłumaczyć zawartością w księciu syberyjskich polisacharydów, protoanemonin, saponin, cukru, glikozydów nasercowych, witaminy C, flawonoidów, glukozydów kempferolu i kwercetyny, kwasu kawowego i chinowego. Ponadto roślina ta zawiera następujące pierwiastki śladowe: magnez, glin, żelazo, mangan, nikiel, kobalt i krzem. Należy zauważyć, że roślina ta wytwarza dość dużą ilość fitoncydów.

Jeśli chodzi o tradycyjną medycynę, tutaj roślina ta jest stosowana w różnych nowotworach, grypie, gruźlicy płuc, osłabieniu serca, zawrotach głowy, bólu głowy, malarii, biegunce, przeziębieniach, zatrzymaniu łożyska, epilepsji, a także zaburzeniach metabolicznych. Ponadto książę syberyjski jest również używany jako ogólny środek wzmacniający i poprawiający wzrok. Do użytku zewnętrznego zalecany jest przy świerzbie, reumatyzmie i paraliżu.

Należy zauważyć, że lecznicze właściwości księcia syberyjskiego były również wysoko cenione w medycynie mongolskiej i tybetańskiej. W tym przypadku roślinę stosowano w wielu chorobach: nowotworach nowotworowych, chorobach kobiecych, opuchliźnie, chorobach wątroby, obrzękach, wodobrzuszach, chorobach płuc i ropniach. Również takie fundusze były również wykorzystywane jako gojenie ran i kardiologiczne. Warto zauważyć, że roślina ta jest również jednym z najsilniejszych insektycydów. Napar wodny księcia syberyjskiego okazuje się śmiertelny dla wszy, robaków, mrówek i innych owadów.