Wiśniowy Robak Fajkowy - żarłoczny Szkodnik

2024 Autor: Gavin MacAdam | [email protected]. Ostatnio zmodyfikowany: 2023-12-16 13:44

Fajka czereśniowa uwielbia ucztować nie tylko wiśniami i czereśniami - w jego gustach smakowych jest również tarnina z morelą i śliwka z głogiem. W tym przypadku chrząszcze i larwy niszczą drzewa owocowe z równą siłą. Chrząszcze wygryzają liczne dziury w maleńkich pąkach, z grubsza jedząc przy tym delikatne pręciki ze słupkami. Ponadto często obgryzają liście i całkowicie niszczą tworzące się jajniki. A odżywianie szkodliwych larw może zmniejszyć masę owoców wiśni nawet o 30%, a wiśni - nawet o 50%

Poznaj szkodnika

Wiśniowy fajkarz to żarłoczny robal, osiągający wielkość około 6-8 mm. Jego ciało, pokryte jasnymi, gęstymi włosami, pomalowane jest na złoto-zielonkawe odcienie z efektownym, szkarłatnym, metalicznym połyskiem. Jasnofioletowa mównica żarłocznych pasożytów ma lekko zaciemnione wierzchołki, a ich przedplecze jest lekko zaokrąglone po bokach od góry. Ich oczy są słabo wypukłe, okrągłe i stosunkowo małe, a duże tarcze wiśniowych tubewertów mają zaokrąglone wierzchołki. Po bokach przedtułowia u samców znajdują się dwa spiczaste kolce skierowane na boki, a długość ich elytry, usianej regularnymi rzędami nakłuć, jest półtora raza większa niż ich szerokość.

Wielkość białych owalnych jaj bulw wiśniowych wynosi 0,4 mm. A jasnożółte larwy, dorastające do 8-9 mm, są obdarzone rzadkimi włoskami na ciele i malutkimi brązowawymi główkami. Nogi larw są nieobecne, a ich ciała są łukowate. Błyszczące poczwarki wielkości 6 - 8 mm są pomalowane na jasnożółte odcienie. Ich oczy są szarobrązowe i dość wypukłe, ciało pokryte rzadkimi rudawymi włoskami, a na samym końcu brzucha znajduje się para maleńkich kolców.

Niedojrzałe robaki, takie jak larwy, zimują na głębokości od dziesięciu do piętnastu centymetrów w glebie. Niektóre robaki wydostają się z gleby na około trzy do czterech dni przed kwitnieniem drzew owocowych, a ich masowe uwalnianie następuje w okresie kwitnienia czereśni. Rurki wiśniowe są szczególnie aktywne w słoneczną i raczej ciepłą pogodę - gdy jest pochmurna i zimna pogoda, szkodniki siedzą nieruchomo w kątach pędów, wyciągając czułki z mównicą do przodu.

Pluskwy żerują dodatkowo i dziesięć do dwunastu dni po kwitnieniu wiśni łączą się w pary, a następnie składają jaja, co trwa około dwudziestu pięciu do trzydziestu dni, aż do stwardnienia pestek wiśni. Całkowita płodność samic sięga setek lub półtoraset jaj.

Larwy, odradzające się po dziewięciu do dwunastu dniach, natychmiast przedostają się do kości i przez około dwadzieścia trzy do trzydziestu dni aktywnie żywią się jąderkami. Gdy wiśnie dojrzeją, larwy przestaną żerować. Osobniki, które zakończyły karmienie, opuszczają owoce, po czym spadając na ziemię, natychmiast zakopują się w ziemi. Tam, na głębokości od dziesięciu do piętnastu centymetrów, wyposażają wodoodporne kołyski w kształcie kuli w dobrze ubite i obficie nasiąknięte śliną ściany. A w sierpniu-wrześniu około 60% larw przepoczwarza się w tych schronach, a po dwunastu do piętnastu dniach zamieniają się w robaki, które pozostają w glebie do wiosny. Niepoczątkowana część larw zapada w diapauzę, w której pozostaje do sierpnia lub do września następnego sezonu. W związku z tym jedna część fajczaków wiśni charakteryzuje się jednorocznym pokoleniem, druga zaś dwuletnim.

Jak radzić sobie z tubovertem

Zarówno w nawach bocznych, jak iw kręgach przy pniach konieczna jest dokładna uprawa jesienna. Taka uprawa będzie szczególnie skuteczna podczas masowego przepoczwarzenia żarłocznych larw.

Jeśli na drzewo jest więcej niż osiem, około czterech do sześciu dni po kwitnieniu wiśni, drzewa wiśni są spryskiwane środkami owadobójczymi.

Wiśniowe fajczaki mają też naturalnych wrogów – składane przez nich jaja często infekują drapieżne chalcydy. A niegrzeczni jeźdźcy bezlitośnie rozprawiają się z larwami.