2024 Autor: Gavin MacAdam | [email protected]. Ostatnio zmodyfikowany: 2023-12-16 13:44
Lipiec dobiega końca. Sierpień pełen obaw o żniwa i żniwa na długą zimę minie szybko. A potem znowu jesień ze swoimi darami, w tym jagodami kaliny czerwonej, od czasów starożytnych uważanej za magiczną roślinę żeńską
Magia czerwonej kaliny
Natura obdarzyła Kalinę czerwoną niesamowitą odpornością, która pozwala roślinie obficie kwitnąć i dawać obfite plony swoich leczniczych jagód, niezależnie od niesprzyjających warunków otaczającego świata, w tym współczesnego zanieczyszczenia gazowego miast przemysłowych. Co więcej, Kalina czerwona chętnie dzieli się z człowiekiem swoją odpornością: gdy tylko dotkniesz drzewa, cały negatyw nagromadzony w ciągu tygodnia pracy opuszcza ludzkie ciało, układ nerwowy jest wolny od stresu, przygotowując miejsce na dobry nastrój.
Nasi przodkowie czcili hojną piękność Kalinę, zdolną do ulżenia wielu kobiecym mękom, „przepisanym” im przez Wszechmogącego za grzech tylko jednej kobiety. Gałązki kaliny z jaskrawymi kiściami owoców zostały użyte do dekoracji ścian domu, w którym odbywał się ślub. Jagodami ozdobiono również dania weselne. Wesela w Rosji z reguły rozgrywano jesienią, kiedy kosze były pełne owoców letniej pracy, a człowiek mógł odpocząć od trosk sprawiedliwych. Jesienne piękno czerwieni Viburnum uczyniło ją drzewem ślubnym.
Kalina krasnaya - miłośniczka wilgotnych miejsc
Czerwona kalina szeroko rozpowszechniona na całym terytorium naszego kraju. W ślad za brzozami i osikami pojawia się na polanach i jesionach, ozdabia brzegi lasów i wąwozy, ciągnie się wzdłuż koryt rzek… preferując wilgotne miejsca w europejskiej części Federacji Rosyjskiej, „dzielących” Ural i Zachodnią Syberię, a nie przy wszyscy boją się zimowych przymrozków.
Śpiewane przez poetów
Na uwagę człowieka zasługują rozgałęzione krzewy lub cienkie drzewa, na których łodygach widnieje obrazkowy ogonek o trzech do pięciu klapowanych liściach o postrzępionej krawędzi i wyraźnie widocznych żyłkach, nadających blaszce liściowej delikatnie pomarszczony wygląd.
Duże kwiatostany corymbose, bardzo sprytnie ułożone przez naturę, nadają roślinie jeszcze większą efektowność: hermafrodytyczne (obu płciowe) małe kwiaty, skupione w środku kwiatostanu, otoczone są stosunkowo dużymi, bezpłciowymi kwiatami, które służą jako przynęta dla owadów zapylających. Obfitość i wdzięk kwiatów pomalowanych na biało-różowo to prawdziwe naturalne święto czystości i nieziemskiego wdzięku, które spłynęło na grzesznych ludzi.
Jesień gwałtownie zmienia strój Kaliny, uzasadniając jej przydomek gatunkowy - „czerwony”. Jego klapowane zielone liście żółkną i stają się czerwone, a szkarłatne grona prawie przezroczystych jagód, czerwieniejących w promieniach jesiennego słońca, po prostu poproś o test. Jednak nie spiesz się do zbiorów. Czerwone jagody są pełne goryczy, inspirują poetów do smutnych zdań o nieodwzajemnionej lub niewiernej miłości. Dopiero po pierwszych przymrozkach, zdolnych do zmiany smaku jasnych owoców, nabierają specjalnego aromatu, docenianego przez fanów czerwieni Kaliny.
Zdolności lecznicze
Ludzie, którzy ufają leczniczym zdolnościom czerwonej Kaliny, wykorzystują wiosenną korę pni do przygotowania leków; młode, ale w pełni uformowane liście; kwiaty; dojrzałe czerwone jagody.
Z kory czerwonej Kaliny przygotowywane są napary i wywary, które pomagają uporządkować układ nerwowy, pozbyć się bezsenności, zmniejszyć zawartość złego cholesterolu, wpływają na obfite miesiączki i krwawienia z macicy.
Sok ze świeżych liści wzmacnia osłabioną poważną chorobą odporność organizmu, a także leczy choroby skóry (porosty, wysypki, czyraki).
Napar z kwiatów roślinnych pomaga przy bólach żołądka, miażdżycy, łagodzi kaszel, łagodzi alergiczną wysypkę skórną.
Z jagód (świeżych, suszonych, mrożonych) przygotowywane są napary, parzona jest herbata lecznicza, wyciskany jest sok. Sok ze świeżych jagód zebranych po pierwszych nocnych przymrozkach to doskonały ogólny tonik, przygotowujący organizm na długą zimę. Herbata z suszonych jagód działa uspokajająco na układ nerwowy.
Zalecana:
Czerwona Kapusta
Kapusta czerwona (łac. Brassica oleracea convar.capitata rubra) - kultura warzywna; dwuletnia roślina z rodziny kapustowatych lub krzyżowych. Jest to rodzaj kapusty białej, różni się jedynie kolorem czerwono-fioletowym lub niebiesko-fioletowym, co wynika z zawartości pigmentu antocyjanów.
Czerwona Koniczyna
czerwona koniczyna jest jedną z roślin z rodziny strączkowych, po łacinie nazwa tej rośliny będzie brzmiała tak: Trifolium pratense L. Jeśli chodzi o samą nazwę rodziny koniczyny łąkowej, to po łacinie będzie to brzmiało: Fabaceae Undl. Opis koniczyny łąkowej Koniczyna łąkowa znana jest również pod następującymi popularnymi nazwami:
Czerwona Bańka Okrągłolistna
Czerwona bańka okrągłolistna to jedna z roślin z rodziny euonymus, po łacinie nazwa tej rośliny będzie brzmiała tak: Celastrus orbiculata Thunb. Jeśli chodzi o nazwę czerwonolistnego okrągłolistnego, to po łacinie będzie to tak: Celastraceae R.
Czerwona Cebula
Cebula czerwona (łac. Allium cepa) Jest rośliną warzywną należącą do bardzo pikantnej rodziny cebuli. Czerwona cebula jest również nazywana „Jałta” lub „Krym”. Opis Owoce cebuli czerwonej pokryte są dość ładną czerwonawo-fioletową skórką, pod którą kryje się soczysty miąższ, zabarwiony na fioletowo-białe odcienie.
Czerwona Zgnilizna Korzeni
Czerwona zgnilizna, zwana także rizoktonią i chorobą odczuwaną, to dolegliwość, która atakuje buraki, marchew, brukiew, pietruszkę, rzepę i inne warzywa korzeniowe. Choroba objawia się głównie podczas zbioru, a także na etapie jej przechowywania. Jednak dzięki szybkiemu wykryciu możliwe jest osiągnięcie dobrych wyników w walce z chorobą
